Pasterka Jedności w międzybrodzkim Betlejem

Pasterka w cerkiewce na skalistym brzegu Sanu rozpocznie się już o godz. 22:00. W poprzednich latach w noc Bożego Narodzenia przybywało tu wielu uczestników, najwięcej w ciągu całego roku. 

Wypełniają oni nie tylko wnętrze cerkiewki, ale wielu stojąc na zewnątrz, mimo chłodu czy padającego śniegu.  W tym roku w świąteczny nastrój wprowadzą uczestników kolędy różnych narodów. To będzie pierwszy akcent budowania wzajemnej jedności, w miejscu w którym od blisko 10 lat dochodzi do spotkań ekumenicznych. Gospodarz pasterki zaprosił do udziału zaprzyjaźnionych duchownych ze wspólnot grekokatolickiej i prawosławnej. Ich obecność stanie się istotnym znakiem budowania jedności religijnej, by Chrystusowy Kościół oddychał płucami Wschodu i  Zachodu. Kolejnym – zamiast kazania  – będzie znak łamania opłatkiem. Przy gromkim śpiewie kolęd złożymy sobie wzajemne życzenia. Wyciągnięta ku drugiemu ręka z białym chlebem i uśmiech mają stać się zaczynem budowania nowego świata, ponad różnymi podziałami. Radość z jubileuszu 100-lecia Niepodległości osłabia świadomość tak licznych podziałów politycznych wśród Polaków. Tak wiele nas łączy, a w wielu sercach tyle wzajemnej wrogości. Nie potrafimy pięknie różnić się.

Będzie to powtórka tego, co wcześniej uczyniliśmy to przy wigilijnym stole z najbliższymi – tym razem w większej wspólnocie, nawet z nieznanymi czy przypadkowymi nam ludźmi. Pomyślmy, że Chrystus narodził się  i przychodzi „z nieba wysokiego” do każdego człowieka. Nie ma już Żyda ani Greka (św. Paweł). Polaka czy Rusina, Niemca czy Słowaka, Węgra czy Czecha. Nie ma podziału Jego uczniów na chrześcijański Wschód i Zachód. Nie ma księdza ani popa , batiuszki i pastora, podziału na pobożnych braci czy siostry zakonne i świeckich. W Chrystusie wszyscy jesteśmy jedno … 

Dzieła budowania jedności dopełni Komunia święta. Wielu uczestników oczyszczonym sercem zjednoczy się z Chrystusem i zabierze Go  w codzienne życie. Najpierw na radosne dalsze świętowanie, wspólny śpiew kolęd przy „Szopce pod gwiazdami.” Ustawiona z dala od miasta i zabudowań w szczególny sposób przypomina tę betlejemską. Trzeba podjąć niemały trud, aby tu przybyć. Czy pójdziemy za przykładem pasterzy i oddamy pokłon Jezusowi? To zależy już od nas. Widok, który pojawi się przed naszymi oczyma wynagrodzi podjęte trudy. Przysypana śniegiem  rozświetlona wśród leśnej głuszy może wzbudzić zainteresowanie nie tylko najmłodszych, ale i  dorosłych. W  jej ubóstwie i prostocie odnajdą wspomnienia trudnych czasów swojego dzieciństwa. Ale i  radości, bo mimo wielu braków materialnych – jeśli była rodzinna miłość, szacunek i zgoda – jak mówi poeta „kraj lat dziecinnych ten zawsze zostanie piękny i czysty, jak pierwsze kochanie”.      

Zobacz jak pięknie było w ubiegłym roku  >> KLIK <<                                                                

Zgłoś naruszenie/Błąd