Papież: ubogich przeraża groźba wojny, ale oni się nie liczą

„Mieliśmy nadzieję, że w trzecim tysiącleciu nie trzeba będzie powtarzać podobnych słów, a jednak ludzkość wydaje się wciąż błądzić po omacku: byliśmy świadkami masakr w konfliktach na Bliskim Wschodzie, w Syrii i w Iraku, w etiopskim regionie Tigraj, a na stepach Europy Wschodniej wciąż wieją groźne wiatry, które zapalają lont i ogień broni, mrożąc serca ubogich i niewinnych, którzy się nie liczą. W międzyczasie trwa dramat w Libanie, pozostawiając wielu ludzi bez chleba; młodzież i dorośli stracili nadzieję i opuszczają te ziemie. A są one przecież ojczyzną katolickich Kościołów wschodnich: tam się rozwinęły, zachowując tysiącletnie tradycje, a wielu z was, członkowie dykasterii, jest ich dziećmi i spadkobiercami.“

„Liturgia pozawala nam doświadczyć nieba na ziemi, co Wschód szczególnie lubi powtarzać. Ale piękno wschodnich obrzędów nie jest bynajmniej oazą ucieczki czy zachowawczości. Zgromadzenie liturgiczne uznaje się za takie, nie dlatego, że samo się zwołuje, lecz dlatego, że słucha głosu Innego, pozostając ukierunkowane na Niego, i z tego właśnie powodu odczuwa pilną potrzebę wyjścia do swoich braci i sióstr, by głosić im Chrystusa. Nawet te tradycje, które zachowują używanie ikonostasu z królewskimi drzwiami lub zasłoną, która zasłania sanktuarium w niektórych momentach obrzędu, uczą nas, że takie elementy architektoniczne czy rytualne nie przekazują idei oddalenia Boga, ale przeciwnie, uwypuklają tajemnicę uniżenia – syncatabasis – w której Słowo przyszło i przychodzi na świat.“