Papież: nie porzucajmy starszych, to dzięki nim jesteśmy tutaj

„Brakuje czci, gdy bezgraniczne zaufanie, zamiast wyrażać się delikatnością i uczuciem, czułością i szacunkiem, przekształca się w opryskliwość i nadużycia. Kiedy zarzuca się słabość, a nawet za nią się karze, tak jakby była winą. Kiedy zagubienie i nieporządek stają się pretekstem do drwin i agresji. Może się to zdarzyć nawet w czerech ścianach domu, w domach opieki, a także w urzędach lub na otwartych przestrzeniach miejskich – zaznaczył Papież. – Zachęcanie młodych, choćby pośrednio, do postawy lekceważenia – a wręcz pogardy – wobec osób starszych, ich słabości i niepewności, rodzi straszne rzeczy. Otwiera drogę do niewyobrażalnych wykroczeń. Młodzi, którzy podpalają okrycie «bezdomnego», bo postrzegają go jako ludzki odpad, to wierzchołek góry lodowej, to znaczy pogardy dla życia, które będąc dalekim od uroków i uniesień młodości jawi się już jako życie wybrakowane. Tyle razy uważamy, że starsi są odrzutem i skazujemy ich na odrzucenie; pogardza się starszymi i wyłącza się ich z życia, usuwając na bok.“

„Chciałbym dać radę rodzicom: proszę, przybliżajcie swoje dzieci, małe dzieci, do osób starszych, zawsze przybliżajcie. A kiedy osoba starsza jest chora, trochę zagubiona, zawsze przyprowadzajcie do niej dzieci: niech wiedzą, że to jest nasze ciało, że to właśnie dzięki niemu możemy tu teraz być. Proszę, nie odsuwajcie osób starszych. A jeśli nie ma innego wyjścia, jak wysłać ich do domu spokojnej starości, proszę ich odwiedzać i przyprowadzać dzieci, aby mogły się z nimi spotkać: to oni są chlubą naszej cywilizacji, ci starsi ludzie, którzy otworzyli nam drzwi. A dzieci często o tym zapominają – podkreślił Papież. – Jest to pierwsze wielkie przykazanie i jedyne, które mówi o nagrodzie: «Czcij ojca swego i matkę swoją, a będziesz miał długie życie na ziemi». To przykazanie czci dla starszych daje nam błogosławieństwo, które objawia się właśnie w ten sposób: «Będziesz miał długie życie». Proszę was: dbajcie o starszych. A jeśli stracą głowę, to dalej ich pielęgnujcie, bo są obecnością historii, obecnością naszejrodziny i dzięki nim jestem tutaj, wszyscy możemy powiedzieć: dziadku i babciu, dzięki wam żyję. Proszę nie zostawiajcie ich samych..“