Pałacyk Konopackiego podniesiony z ruiny. Jest symbolem Nowej Pragi, będzie domem kultury

Przez długoletnie użytkowanie – mieścił przedszkole, szkołę, lokale komunalne – i brak bieżących remontów utracił większość historycznego wyposażenia i część wystroju. Tylko na elewacji frontowej ocalały prawie kompletne detale dekoracyjne. Całkowicie pozbawiona ich była za to elewacja podwórzowa. O historycznym wyglądzie tego obiektu przypominały loggia, zachowana częściowo stolarka okienna i drzwiowa oraz żeliwne balkony na elewacjach frontowej i szczytowej. Prawie całkowicie zniszczony został wystrój wnętrz, choć przetrwał pierwotny układ pomieszczeń.

Pałacyk Konopackiego na Pradze jesienią 2015 r. PRZEMEK WIERZCHOWSKI

Budynek powstał około 1865 r. według projektu Aleksandra Jana Woydego w duchu włoskiego neorenesansu. Był pierwszym murowanym domem na Nowej Pradze. Należał do Ksawerego Konopackiego, właściciela folwarku Targówek, który w 1861 r. przystąpił do parcelacji pod zabudowę tutejszych gruntów. Był to początek nowej praskiej dzielnicy, a budynek, ze względu na dekoracyjny wystrój elewacji nazywany pałacykiem, stał się jej centralnym punktem.

Pałacyk Konopackiego. Zmiany po wojnie

Po I wojnie światowej przeszedł na własność miasta. Urządzono w nim przedszkole. W czasie II wojny światowej zajęła go jednostka SS. W PRL-u pałacyk zmieniono w dom komunalny. Ostatnich lokatorów wykwaterowano z niego po 2000 r. Przed rozbiórką uratował go wpis do rejestru zabytków w 2005 r.

Pałacyk Konopackiego po remoncie (fot. BSKZ)

Elewacje budynku, dach, a w szczególności elementy konstrukcyjne wnętrza pałacyku były osłabione i zagrzybione. By się pozbyć grzybów wykonawca remontu skuł wszystkie tynki wewnątrz i na zewnątrz, a miejscami wypalił mury. Wykonał nową więźbę dachową, częściowo wymienił stropy, naprawił spękane ściany. Osuszył piwnice, podbił fundamenty.

Wystrój elewacji frontowej, tylnej i bocznych został opracowany na podstawie XIX-wiecznych rycin i wskazówek wojewódzkiego konserwatora zabytków, choć zdaniem społeczników jest zbyt uproszczony. Przywrócono historyczne wejście ze szczytu pod loggią. Wyremontowano żeliwne balustrady i wsporniki balkonów. “Zgodnie z doktryną konserwatorką konieczne było zachowanie obecnego układu dwutraktowego na poziomie parteru budynku, jako świadectwa historycznego rozplanowania przestrzennego obiektu. Została zachowana pierwotna forma sklepień piwnic, bez zmiany wysokości i kształtu” – informuje Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków.

Podczas prac remontowych odtworzono większość zniszczonych historycznych elementów, m.in. dębową posadzkę oraz stolarkę okienną i drzwiową, odtworzoną według stolarki historycznej. Swój pierwotny wygląd odzyskały klatki schodowe z drewnianymi stopniami i balustradami. Na przyszłość planowane jest jeszcze przywrócenie drewnianych wewnętrznych okiennic.

Pałacyk Konopackiego po remoncie oglądany od strony dziedzińca. Na zdjęciu widoczny jest taras zbudowany na stropie podziemnej sali wielofunkcyjnej (fot. BSKZ)

Remont przeprowadził Stołeczny Zarząd Rozbudowy Miasta pod nadzorem stołecznego i wojewódzkiego konserwatora zabytków.

Pałacyk Konopackiego w Warszawie zamieni się w dom kultury

Należący do miasta pałacyk Konopackiego stanie się praskim domem kultury, w którym mają działać m.in. klub seniora, sale wystawowe i taneczne, pracownia kulinarna, mody i szycia. Do nowej funkcji zaadaptowano cztery kondygnacje budynku (podziemie, parter, piętro i poddasze) oraz ogród. Budynek zyskał wielofunkcyjną salę dla 100 osób na poziomie -1. Wsunięta jest pod dziedziniec, zaś jej strop będzie pełnił rolę tarasu. Dodatkową przestrzeń uzyskano na wysokim poddaszu. Zainstalowano także windę. Po zakończeniu remontu pałacyk ma 1 373 m kw. powierzchni użytkowej i 170 m kw. tarasu. Koszt inwestycji, wliczając w to dokumentację, wykonanie prac, wyposażenie budynku i zagospodarowanie terenu, przekroczył 16 mln zł.

Zgłoś naruszenie/Błąd