Był cenionym specjalistą, jednym z twórców i animatorów współczesnej polskiej radioterapii, człowiekiem bezkompromisowo oddanym sprawom pacjentów. Zdrowie i życie zawdzięczają mu tysiące osób leczonych w Zakładzie Radioterapii Narodowego Instytutu Onkologii w Gliwicach. Zginął tragicznie 11 maja 2021 roku. 16 września w Zakładzie Radioterapii gliwickiego oddziału NIO odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą prof. Leszkowi Miszczykowi (1965–2021).
Gest ten poprzedziła transmitowana online uroczystość „Profesor Leszek Miszczyk – Ad memoriam” z udziałem bliskich Profesora (żony Celiny i syna Marcina), zaproszonych gości i przedstawicieli ośrodków naukowych z regionu i kraju, a przede wszystkim przyjaciół i kolegów – pracowników Narodowego Instytutu Onkologii w Gliwicach.
– Był źródłem inspiracji, wybitnym naukowcem i lekarzem poszukującym najskuteczniejszych metod leczenia nowotworów – mówił o profesorze Miszczyku po odczytaniu adresu szefowej NIO, prof. Beaty Jagielskiej, dyrektor gliwickiego oddziału Narodowego Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie, prof. Sławomir Blamek. O dokonaniach Leszka Miszczyka i jego podejściu do radioterapii pacjentów z chorobami onkologicznymi i nieonkologicznymi opowiadali też w auli im. Jeremiego Święckiego prof. Jerzy Wydmański i dr hab. Dorota Gabryś.
– Czuł się, po pierwsze, lekarzem, po drugie – naukowcem. Chorzy byli dla niego najważniejsi. Był zafascynowany nowymi metodami w radioterapii, które najpierw sprawdzał, następnie sam wdrażał, dzieląc się w krótkim czasie doświadczeniem i wiedzą z współpracownikami oraz szerokim środowiskiem naukowym. Miał fenomenalną pamięć, był też świetnym, konkretnym mówcą, intelektualistą i erudytą, dla którego dane raz słowo było bardzo ważne. Dbał zarówno o rozwój swoich współpracowników, jak i ludzi w potrzebie, którym niósł bezinteresowną pomoc. Trzy lata temu straciliśmy wielki umysł i wspaniałego człowieka – podsumował prof. Wydmański.
Prof. dr hab. n. med. Leszek Miszczyk urodził się 17 sierpnia 1965 r. w Gliwicach. Był absolwentem Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach. Od 1990 r., kiedy skończył tę uczelnię, aż do śmierci pracował w gliwickim oddziale Narodowego Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie – Państwowym Instytucie Badawczym. Początkowo na stanowisku młodszego asystenta (1990-1996), a następnie asystenta naukowo-badawczego (1996-1997), adiunkta naukowo-badawczego (1997-2002), docenta (2002-2008) i profesora zwyczajnego (od 2008). W 1997 r. uzyskał tytuł doktora nauk medycznych, w 2002 r. doktora habilitowanego nauk medycznych, w 2008 r. profesora.
W 1996 r. uzyskał specjalizację z radioterapii onkologicznej, od 1998 do 2011 r. pełnił funkcję zastępcy kierownika Zakładu Radioterapii, a od 2011 r. kierował Zakładem Radioterapii, w którym wprowadził m.in. innowacyjny, cybernetyczny nóż CyberKnife. W latach 2010–2015 był zastępcą dyrektora ds. klinicznych gliwickiego oddziału Narodowego Instytutu Onkologii, a w latach 2015–2016 pełnił obowiązki dyrektora.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS