Gorzej niż na Węgrzech, w Rumunii, Serbii czy w maleńkiej Chorwacji. Opinia redaktora naczelnego Mateusza Cieślaka.
***
Jest nasze pierwsze olimpijskie złoto. Wywalczone przez Aleksandrę Mirosław, o której (dolary przeciwko żołędziom) większość fanów sportu jak dotąd nie słyszała.
Ja nie mogłem oderwać się od nagrania biegu po ściance wspinaczkowej – właśnie tak, biegu, którym ta niesamowita zawodniczka z Lublina ustanowiła rekord olimpijski. To, co ona zrobiła, to jakieś czary i dowód na to, że niezbadane jest miejsce, gdzie kończą się możliwości ludzkiego organizmu.
Podobne wrażenia miałem zresztą oglądając zmagania naszych siatkarzy z reprezentacją Słowenii. To było starcie tytanów i tak się różniło od meczu siatkówki sprzed 20 lat, jak różni się rakieta kosmiczna od dwupłatowca.
Na tym niestety swe zachwyty zakończę, gdyż w klasyfikacji medalowej igrzysk olimpijskich Polska jest na 30 miejscu. To chciałbym zestawić z ceremonią otwarcia, podczas której zaprezentowano wszystkie reprezentacje olimpijskie. Ta nasza była jedną z liczniejszych – czy uwierzycie, że liczy sobie aż 210 osób?
Nie zgodzę się przy tym z tymi ochami i achami nad brązem Igi Świątek i pozostałymi trzema brązowymi medalami oraz jednym srebrnym. Zwycięzca jest tylko jeden. Srebro i brąz, życiowe rekordy, miejsce w dziesiątce najlepszych świata, to oczywiście ma znaczenie, ale mniejsze, drugorzędne, poboczne. Można gratulować, można i należy doceniać, ale te pienia i peany na temat „sportowego święta” i „wielkiego dnia Polski w Paryżu”, bo gdzieś tam jest trzecie miejsce na pudle, to już gruba przesada.
Polska nigdy sportową potęgą nie była. I nigdy zapewne nie będzie. Gdzie nam do USA, Chin, Australii, Francji, Wielkiej Brytanii albo Niemiec.
Ale w klasyfikacji medalowej gorsi jesteśmy również od Węgier, Rumunii, Chorwacji, Serbii, Azerbejdżanu, Grecji czy maleńkiego Honkongu. A nawet od Ukrainy.
Czy ma to w ogóle znaczenie? I owszem. Nawet bardzo wielkie. Nie od dziś wiadomo, jak istotną rolę odgrywa sport – bywa orężem politycznym, służy do integracji społecznej, czasem nawet kształtuje państwowość. Łączy miliony ludzi. Budzi takie emocje, że czasem nawet prowadzi do prawdziwej wojny, co świetnie opisał mistrz Kapuściński w „Wojnie futbolowej”.
Polska nie jest tu żadnym wyjątkiem. Ma odpowiednie ministerstwo, związki sportowe i federacje. Z naszych podatków idą miliony złotych na to, by sportowcy mogli trenować i brać udział w międzynarodowych zawodach. I zwyciężać.
Ósme w rankingu medalowym Włochy mają już na koncie 26 krążków, z tego 9 złotych, 10 srebrnych i 7 brązowych. A my… 1 złoto, 1 srebro i 4 medale brązowe.
Mnie się to kojarzy z Mierzeją Wiślaną. Gigantyczne pieniądze wydane a efekt lichy. Pomijając tłumy ludzi przyjeżdżających, by na ten efekt popatrzeć.
***
Zapraszamy was na stronę iboma.media. Znajdziecie tam bardzo ciekawe treści.
***
Chodziło o nasze zdrowie i życie: „Czas próby. Część trzecia”.
Po kliknięciu otworzy się strona z filmem. Tam wystarczy kliknąć „odtwórz film”.
***
KOMENTARZE: TYLKO FACEBOOK.
Masz problem, widzisz problem, masz ważną informację? Daj nam znać:
[email protected] lub przez „Wyślij Wiadomość” na Facebooku Katowice Dziś.
***
Poszukujemy współpracowników. Skontaktuj się mailowo lub przez Fb.
***
Redaktor naczelny Katowice Dziś Mateusz Cieślak.
***
Fot. Wikimedia.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS