Wybór ogrodzenia otaczającego działkę stanowi indywidualną decyzję inwestora podejmowaną zgodnie z estetycznymi i funkcjonalnymi upodobaniami, które przeważnie ogranicza jedynie wyobraźnia i stan posiadanych funduszy. „Przeważnie”, ponieważ są sytuacje, w których budowę ogrodzenia regulują przepisy prawa.
Z ogrodzeniem do urzędu?
Budowy ogrodzenia zwykle nie zgłasza się żadnemu organowi administracji architektoniczno-budowlanej. Obowiązku tego trzeba dopełnić kiedy chcemy zbudować ogrodzenie wyższe niż 2,20 m – mówi o tym ustawodawca w art. 30, ust. 1 pkt 3 Prawa budowlanego. Należy też dowiedzieć się czy działka znajduje się na obszarze wpisanym do rejestru zabytków – jeżeli tak, wtedy trzeba przygotować projekt ogrodzenia. Jest to niezbędne do uzyskania pozwolenia konserwatorskiego, a kiedy je dostaniemy konieczne jest wykonanie zgłoszenia robót budowlanych. Pozwolenie konserwatorskie należy też zdobyć, gdy budynek, przy którym stanie ogrodzenie jest wpisany do rejestru zabytków – co istotne wszystkie roboty wykonywane przy takim budynku wymagają pozwolenia na budowę. Przed budową ogrodzenia trzeba również zapoznać się z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który może określać kolor, formę i wysokość ogrodzenia. Przed jego budową warto też wytyczyć granice działki.
– Dokonując pomiarów na posesji inwestora nasi monterzy zwracają uwagę na położenie palików geodezyjnych wyznaczających granice działki. Tam gdzie nie ma widocznych palików geodezyjnych nie wykonują montażu. Wyjątkiem może być wymiana starego ogrodzenia na nowe. Wtedy jednak widzimy, że stało w określonym miejscu. Nasza rada dla inwestorów – od momentu zakupu działki budowlanej należy mieć baczenie na paliki geodezyjne. Często bywa tak, że w trakcie prac budowlanych zostają zasypane lub usunięte, wówczas inwestor musi zwrócić się do geodety – mówi Jarosław Idźkowski z firmy PH-U Euro-Mot w Białymstoku, dystrybutora ogrodzeń marki Plast-Met
Systemy Ogrodzeniowe. Wymogi bezpieczeństwa i wymiary
Istotne wytyczne na temat budowy ogrodzeń zapisane zostały również w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury (…) w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (popularnie zwanym Warunkami technicznymi). W dziale II, rozdziale 9 czytamy, że ogrodzenie nie może stwarzać zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i zwierząt. Nie można też umieszczać na wysokości mniejszej niż 1,8 m ostro zakończonych elementów, drutu kolczastego, tłuczonego szkła oraz innych podobnych wyrobów i materiałów.
Warunki techniczne określają również zasady instalowania furtek i bram. Ustawodawca mówi, że nie mogą one otwierać się na zewnątrz działki. Furtki w ogrodzeniu przy budynkach mieszkalnych wielorodzinnych i budynkach użyteczności publicznej nie mogą utrudniać dostępu do nich osobom niepełnosprawnym poruszającym się na wózkach inwalidzkich. Istotne są też wymiary – szerokość bramy powinna wynosić w świetle co najmniej 2,4 m, a w przypadku zastosowania furtki jej szerokość powinna być nie mniejsza niż 0,9 m. Przy czym na drodze pożarowej szerokości te regulują przepisy odrębne dotyczące ochrony przeciwpożarowej.
Jak sąsiad z sąsiadem
Wbrew panującemu przekonaniu, przepisy prawa nie regulują sposobu budowy ogrodzenia między dwoma sąsiadującymi posesjami. Można zbudować je dokładnie na granicy działki, jeżeli druga strona wyrazi na to zgodę. W tym przypadku wiele zależy od stosunków międzyludzkich – albowiem nasz sąsiad nie ma prawnego obowiązku ponoszenia części kosztów budowy. Rozwiązaniem może być spisanie umowy określającej rodzaj i wygląd ogrodzenia oraz sposób ponoszenia kosztów jego budowy.
– Ogrodzenie na linii działki najlepiej stawiać jeśli sąsiedzi się dogadują i wspólnie partycypują w kosztach. Natomiast jeśli nie posiada się sąsiada czyli na przykład w przypadku gdy pierwsi zaczęliśmy budowę – wtedy trzeba zachować linię wyznaczoną w wyrysie geodezyjnym i nie wolno jej przekraczać – mówi Jarosław Idźkowski.
Ustawodawca uregulował natomiast w Kodeksie cywilnym sposób ponoszenia kosztów utrzymania ogrodzenia przez sąsiadów. W artykule 154 § 1 czytamy: „Domniemywa się, że mury, płoty, miedze, rowy i inne urządzenia podobne, znajdujące się na granicy gruntów sąsiadujących, służą do wspólnego użytku sąsiadów. (…)”. Natomiast paragraf 2 uzupełnia, że korzystający z wymienionych urządzeń obowiązani są ponosić wspólnie koszty ich utrzymania. Wynika z tego, że jeśli ogrodzenie wymaga konserwacji lub naprawy sąsiedzi są zobowiązani pokryć po połowie koszty tego remontu.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS