Artykuł 228 ust. 4 Konstytucji RP wskazuje, że ustawa może określić podstawy, zakres i tryb wyrównywania strat majątkowych, wynikających z ograniczenia w czasie stanu nadzwyczajnego wolności i praw człowieka i obywatela. Taką ustawą jest ustawa z dnia 22 listopada 2002 roku o wyrównywaniu strat majątkowych, wynikających z ograniczenia w czasie stanu nadzwyczajnego wolności i praw człowieka i obywatela.
Zobacz także: Frank w czasach pandemii. Zadłużeni w obcej walucie mają jeszcze gorzej
W art. 2 wspomnianej ustawy wskazano wprost, że każdemu, kto poniósł stratę majątkową w następstwie ograniczenia wolności i praw człowieka i obywatela w czasie stanu nadzwyczajnego, służy roszczenie o odszkodowanie.
W istocie roszczenie o odszkodowanie za wprowadzenie stanu klęski żywiołowej przysługiwać będzie wyłącznie tym osobom, które poniosą stratę majątkową, pozostającą w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z ograniczeniem ich wolności i praw człowieka i obywatela. Jednocześnie odszkodowanie to obejmuje wyłącznie wyrównanie straty majątkowej, bez uwzględnienia korzyści.
Odszkodowanie w przypadku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego obejmowałoby tylko i wyłącznie wyrównanie straty majątkowej i to z wyłączeniem przepisów 415–4202 kc, będące następstwem ograniczenia wolności i praw człowieka i obywatela w czasie stanu nadzwyczajnego. To zaś oznacza, że takie odszkodowanie przysługiwałoby przedsiębiorcom, których obejmowałby zakaz prowadzenia działalności gospodarczej. Nie obejmowałoby natomiast … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS