8 sierpnia 2021 roku. Reprezentacja Korei Południowej w siatkówce kobiet przegrywa 0:3 mecz o trzecie miejsce z Serbkami, ale i tak jest sensacją turnieju olimpijskiego w Tokio. Osiąga jeden z najlepszych wyników w historii, wcześniej sensacyjnie wyrzucając z igrzysk Turczynki, typowane do zdobycia medalu.
28 września 2022 roku. Koreanki mają za sobą dwie wyraźne porażki w pierwszych meczach mistrzostw świata. Wydaje się, że tylko cud pozwoli im na awans do drugiej fazy grupowej, to praktycznie niemożliwe. Kolejna porażka byłaby już ich 24. z rzędu.
U Koreanek w nieco ponad rok zmieniło się wszystko. Jedna z najgorszych drużyn na świecie
Minął rok i niespełna trzy miesiące, a w koreańskiej siatkówce kobiet zmieniło się praktycznie wszystko. Przede wszystkim karierę po igrzyskach skończyła liderka Koreanek Kim Yeon-koung, na której w dużej mierze opierała się gra kadry. Zrezygnowały jeszcze trzy inne doświadczone zawodniczki i okazało się, że dojdzie do rewolucji. Skład reprezentacji musiał się składać głównie z młodych siatkarek bez ogrania na arenie międzynarodowej.
To musiało mieć pewne skutki. Ale chyba nikt nie przewidział, że aż tak duże. Koreanki są w tym momencie gorsze od większości drużyn w Azji – przegrały w trzech setach choćby z Filipinami, Iranem, czy Wietnamem, który nie jest sklasyfikowany w rankingu FIVB. Można je nazwać jedną z najgorszych na świecie. I prawdopodobnie najgorszą drużyną MŚ siatkarek, na pewno spośród tych pozostających w elicie, grających w Lidze Narodów. Jeśli z kimś je porównywać, to z drużynami z Afryki, choćby Kamerunem. Ale one na swoim kontynencie radzą sobie nieźle, na pewno lepiej niż Korea w Azji.
Uczeń Hernandez kontra mistrz Lavarini
Po świetnych igrzyskach trener Koreanek Stefano Lavarini odszedł, a wkrótce okazało się, że będzie prowadził Polki. Kadrę przejął jego asystent Cesar Hernandez. Teraz ich drogi skrzyżują się ponownie, w bezpośrednim meczu, choć jego wynik nie jest trudny do przewidzenia. Hiszpan wręcz musi się spodziewać porażek swojego zespołu. Polska kadra jest wyraźnym faworytem tego starcia i tylko katastrofa sprawiłaby, że nie pokonają Korei bez straty seta.
To jednak przede wszystkim wyjątkowe spotkanie dla Lavariniego i Hernandeza. Włoch wystąpi w nim w roli mistrza, a Hiszpan jako uczeń, próbujący dorównać swojemu mentorowi. – Nie miałem tak z żadnym innym trenerem, ale ze Stefano rozumieliśmy się idealnie od pierwszego dnia. Dużo pracuje, świetnie rozumie siatkówkę. Jest świetnym szkoleniowcem i bardzo dobrym człowiekiem – opisuje Lavariniego w rozmowie ze Sport.pl Cesar Hernandez.
“Dostaliśmy suchą rybę, nie do zjedzenia. Ale Stefano się uparł. Jakoś przepijaliśmy ją piwem i cudem skończyliśmy”
Kiedy i jak obaj panowie rozpoczęli współpracę? – To był 2019 rok. Pracowałem jako asystent w Savino Dal Bene Scandicci, a Stefano zadzwonił najpierw do głównego trenera klubu, Carlo Parisiego i pytał, czy jestem wolny na letni sezon, a później już bezpośrednio do mnie z ofertą. Właśnie zrezygnowałem z prowadzenia Hiszpanek, chciałem zrobić sobie kilkumiesięczną przerwę, ale nie mogłem przepuścić okazji do zebrania doświadczenia od takiego trenera. Mieliśmy jeden cel: awansować na igrzyska. Chciałem tego spróbować i pojechać na turniej olimpijski. Zgodziłem się – wspomina Hernandez.
– Pierwszy dzień pracy na miejscu, w Seulu, to dla mnie niezapomniana historia. Musieliśmy zostać w stolicy, bo dzień później mieliśmy sporo do załatwienia w ambasadzie. Odłożyliśmy bagaże i poszliśmy szukać miejsca na małe piwo i kolację. Znaleźliśmy coś, co wyglądało na mały pub. Był blisko hotelu, więc od razu do niego weszliśmy. Idziemy przez korytarz i widzimy, że to raczej miejsce w stylu dyskoteki. Dobiega do nas ochroniarz i zaczyna odpychać Stefano. Pytamy, o co chodzi, a ochroniarz mówi łamanym angielskim: “Only for Korea”. Okazało się, że to był prywatny klub i musieliśmy wyjść – opowiada.
– Jeszcze trochę w szoku, poszliśmy dalej i wokół nie było widać już żadnych restauracji, czy pubów. Jedynie mały sklep z wystawionym stolikiem i dwoma krzesłami na zewnątrz. Za ladą stała 70-letnia kobieta, mogłaby być moją babcią. Coś nas podkusiło, więc weszliśmy tam, szukając ratunku i zapytaliśmy bez większych nadziei, czy ma piwo. Ku naszemu zdziwieniu za chwilę nam je przyniosła. Chcieliśmy jednak także zjeść. I dostaliśmy suchą rybę. Pełny, duży talerz. Tylko że ta ryba była nie do zjedzenia. Ale Stefano się uparł. “Tyle szukaliśmy, kupiliśmy ją od tej pani, więc skończymy cały talerz”. Zarządził i tyle, nie było zmiłuj. Jakoś przepijaliśmy ją tym piwem i cudem zjedliśmy wszystko. Ale do dziś mam na telefonie zdjęcie tego talerza i zachowam je na zawsze – śmieje się Hernandez.
“Czułem, że Stefano pyta mnie czasem dokładnie odwrotnie do tego, jak on myśli”
Jak pracuje się z Lavarnim? – Kluczową cechą pracy Stefano jest, żeby złapać jak najlepsze porozumienie z zawodniczkami. Tylko tak zrozumieją, że jesteś tu, żeby im pomóc, wspierać je i pilnować, by stawały się jeszcze lepsze siatkarsko. Ma konkretny plan na organizację pracy, choćby ćwiczeń na treningach. Jest sprytny i inteligentny. Czasem czułem, że pyta mnie o niektóre kwestie dokładnie odwrotnie do tego, jak on myśli. Dlaczego? Tylko po to, żeby skonfrontować swój pomysł, a przy okazji sprawdzić, czy tylko ciągle mu przytakuję, czy myślę samemu – zdradza Cesar Hernandez.
Jego najlepsze wspomnienie z okresu wspólnego prowadzenia Korei to oczywiście Tokio. – Igrzyska to było marzenie. A taki wynik, czwarte miejsce? Był niewiarygodny, dokonaliśmy czegoś, co nie miało prawa się wydarzyć. Przebieg tego turnieju też był niesamowity: wygrane tie-breaki z Dominikaną, Japonią i w końcu ten najważniejszy w ćwierćfinale z Turcją. To coś nie do zapomnienia – opisuje szkoleniowiec.
Hernandez: Jestem pewny, że razem ze Stefano będziemy się cieszyć tym meczem. Obaj
Hernandez pierwszy oficjalny mecz w Lidze Narodów przeciwko Lavariniemu przegrał w trzech setach. Dwa kolejne to letnie sparingi wygrane przez Polki po 4:0. Teraz czas na starcie numer cztery, już na mistrzostwach świata.
– Mecze ze Stefano zawsze są i już będą dla mnie inne, wyjątkowe. To tak, jak mecz na igrzyskach przeciwko Giovanniemu Guidettiemu, z którym pracuję w klubie jako asystent trenera Vakifbanku. Dla Stefano Giovanni też był kimś w roli nauczyciela i mówił: “Aj, muszę pokonać mojego mentora”. Teraz tak jest ze mną. Ale jestem pewny, że będziemy po prostu cieszyć się tym meczem. Obaj – kończy Cesar Hernandez.
Dla Polek mecz z Koreą przychodzi po dwóch wygranych – 3:1 z Chorwacją i 3:0 z Tajlandią. Koreanki przegrały po 0:3 z Dominikaną i Turcją. Poza tym, że wygrana z nimi to dla drużyny Stefano Lavariniego konieczność, to także okazja, żeby prawdopodobnie dokonać największych rotacji w składzie podczas tej imprezy. Przeciwko zespołowi z Azji trener Polek będzie mógł dać odpocząć liderkom drużyny: Magdalenie Stysiak, Agnieszce Korneluk czy Joannie Wołosz. To także okazja dla zmienniczek, żeby potwierdzić swoją przydatność na kolejne spotkania. Ta może się okazać kluczowa. Początek środowego spotkania o godzinie 20:30 w Ergo Arenie w Trójmieście. Relacja na żywo na Sport.pl i w aplikacji Sport.pl LIVE.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS