Kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła przy ul. Kościelnej to największy z kościołów na Namysłowskiej Ziemi. Pierwsza wzmianka na temat tego obiektu sakralnego pochodzi z 1312 r. Kościół posiada cechy stylu i układu gotyckiego, murowany z cegły, z użyciem materiału kamiennego. Od strony zachodniej wznosi się wieża opatrzona hełmem przy korpusie. Wejście główne do świątyni znajduje się w zachodniej części, a mniejsze wejście boczne od strony południowej. Drzwi do budowli znajdują się także przy wejściu na chór, za prezbiterium oraz w zakrystii. Kościół jest budowlą halową z trzema nawami, sześcioprzęsłową z licznymi kaplicami od strony północnej i południowej. Na placu przed kościołem usytuowana jest figura św. Jana Nepomucena, która przed II wojną światową znajdowała się na rynku, ale w czasie wojny, gdy hitlerowcy chcieli ją zniszczyć, katolicy przenieśli ją i ustawili koło kościoła.
Kościół pw. św. Franciszka z Asyżu i św. Piotra z Alkantary stanowi część zespołu poklasztornego, znajdującego się na Skwerze Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Pierwsze wzmianki o klasztorze franciszkańskim pochodzą z 1285 r., jako konwencie p.w. Najświętszej Panny Marii. W 1. połowie XVI w. klasztor przejęli protestanci. Od 1536 r. służył jako szpital i magazyn. Zespół klasztorny został odzyskany przez katolików w połowie XVII w. W 1671 r. klasztor ponownie powrócił do rąk Franciszkanów, przybyłych z Nysy. W tym samym roku nastąpiła konsekracja kościoła p.w. św. Piotra z Alkantary. Rozpoczęto wówczas przebudowę wnętrza kościoła, wprowadzono m.in. empory w halowy korpus, które nadały wnętrzu cechy barokowe. Pożar w 1682 r. znacznie uszkodził budowlę. Kolejne straty spowodował pożar w 1783 r., podczas
którego zniszczeniu uległa konstrukcja dachowa oraz budynki mieszkalne. Podczas odbudowy, z udziałem mistrzów cechowych – murarza Jackscha i cieśli Gabela, runęło sklepienie zakrystii, które odbudowano analogicznie do sklepienia w zamknięciu prezbiterium. Prace zakończono w 1784 r. Na początku XIX w., w wyniku procesów sekularyzacyjnych, dobra klasztorne zlikwidowano, a sam klasztor służył jako browar. Kościół natomiast od 1812 r. wykorzystywano jako magazyn wojskowy. Częściowy demontaż zabudowy klasztornej przeprowadzono w 1819 r. W 1825 r. kościół zakupiło miasto Namysłów, używając budynku, po częściowym zamurowaniu okien, jako magazyn. W 1905 r. przeprowadzono renowację wieżyczki na sygnaturkę, a w latach 1924-1929 odnowiono dach. Kościół pofranciszkański, doszczętnie zdewastowany 30 września 1982 r., został przekazany władzom parafii. Uroczyste poświęcenie nastąpiło 11 listopada 1988 r. Po renowacji 27 czerwca 1992 r. ksiądz kardynał Henryk Gulbinowicz erygował nową parafię pod wezwaniem św. Piotra z Alkantary i św. Franciszka z Asyżu.
Kościół filialny p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP znajduje się przy ul. Staromiejskiej. Obiekt, wybudowany na przełomie XIII i XIV w. z kamienia polnego i cegły, posiada liczne cechy gotyckie. W XIV w. kościół przebudowano, a zniszczenia, które przyniosła II wojna światowa, odnowiono po 1945 r. W obiekcie znajduje się barokowy ołtarz główny, datowany na 2. połowę XVII w. Nad nim widnieje owalny, malowany medalion z motywem Trójcy Świętej, datowany na XVIII w. W środkowej części budowli znajduje się późnogotycka rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem, datowana na XV w. Drewniany chór muzyczny pochodzi z ok. 1600 r. Na ścianie zewnętrznej znajduje się kamienna płyta nagrobna, zmarłej w 1780 r. Marii Seyvin ur. Reichert. Na przykościelnym cmentarzu zachowało się wiele poniemieckich nagrobków. Z materiałów pochodzących z 1667 r. wynika, że kościół nosił wówczas wezwanie Wszystkich Świętych. Swoje obecne wezwanie uzyskał po roku 1854, kiedy ustanowiono dogmat Niepokalanego Poczęcia NMP. Kościół obecnie stanowi świątynię filialną parafii p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła w Namysłowie.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS