Co roku 22 maja kościół św. Katarzyny na krakowskim Kazimierzu, który jest głównym ośrodkiem kultu św. Rity wypełnia się pielgrzymami z całej Polski i zapachem róż, które są symbolem włoskiej stygmatyczki. W tym roku będzie inaczej. Ze względu na ograniczenia spowodowane pandemią w uczczeniu św. Rity będzie można uczestniczyć przez internet. Uroczysta Msza św. odpustowa w rocznicę śmierci świętej zakonnicy i stygmatyczki, patronki spraw trudnych, sprawowana będzie o godz. 18.
Od kilkudziesięciu lat kult św. Rity, czczonej jako patronka spraw trudnych i beznadziejnych, rozwija się bardzo dynamicznie. W kościele św. Katarzyny Aleksandryjskiej na Kazimierzu w ołtarzu głównym znajduje się posąg świętej. W nawie głównej jest jej figura z 1940 r., obraz z XVII w. oraz relikwiarz.
W propagowanie kultu włoskiej zakonnicy włączają się uczniowie pobliskiego liceum, które nosi jej imię. Wiktoria z II klasy szkoły prowadzonej przez siostry augustianki docenia fakt, że ośrodek kultu św. Rity ma na wyciągnięcie ręki. – Bije z jego wnętrza wielkie piękno, każdy choć raz w życiu powinien tam zaglądnąć – przekonuje. O świętej z różami opowiada swojej rodzinie, bo chce, by jej bliscy, jak ona, zafascynowali się nią.
– Uczniowie lubią św. Ritę – komentuje s. Mariola Klimas OSA, dyrektor krakowskiego Liceum św. Rity. Za co? – Była zakochana, była żoną, matką, wdową, w końcu siostrą zakonną. Poznając jej życie, młodzi przekonują się, że święci są ludźmi, spotykają ich problemy, tragedie i wielkie nadzieje. To do nich przemawia – uważa augustianka.
Młodzi okazują swoje przywiązanie do świętej na różne sposoby. – Wymyślili sobie na przykład bluzy z różą, w czterech kolorach. Mówią mi, że kiedy je zakładają, czują się reprezentantami Rity – opowiada siostra dyrektor. Pierwszoklasistka Kornelia stworzyła jej portret. – Wyobrażam ją sobie jako pokorną służebnicę. Namalowałam ją ze stygmatem ciernia na czole i z jej atrybutami, czyli różami – mówi. Dziś jej obraz wisi w szkole, przy wejściu.
Archiwum Sióstr Augustianek Obraz św. Rity namalowany przez Kornelię, uczennicę liceum sióstr augustianek.
Wielką frajdę sprawia młodym tworzenie z koralików koronek czy rozlewanie do maleńkich buteleczek pachnącego różami oleju św. Rity. Ta żmudna praca jest potrzebna, bo kult świętej wciąż się rozwija i zapotrzebowanie na pamiątki z nią związane jest coraz większe. Młodzi nie żałują dla niej czasu, rozmawiają o niej jak o najlepszej przyjaciółce.
– Dzisiaj młodzi mają wielkie marzenia, lecz często ktoś im podcina skrzydła lub sami rezygnują z ich realizacji. Święta Rita z pewnością przekazałaby im, by się nie poddawali i zaufali Panu, bo z Nim mogą wszystko – twierdzi Zosia. Kornelia zauważa, że święta była osobą niezwykle cierpliwą, która oddała się Panu Bogu z całego serca i całą sobą. – Kiedyś chciałabym być taka, jak ona. Chciałabym naśladować jej cierpliwość. Z młodymi tak jest, że obieramy sobie jakiś cel, ale chcielibyśmy osiągnąć go już, natychmiast, w tej chwili. Nie zawsze tak to działa. Cierpliwość doprowadziła Ritę do świętości i dla mnie to jej najważniejsze przesłanie – argumentuje młoda malarka.
Młodzi lubią także comiesięczne nabożeństwa ku czci św. Rity w kościele św. Katarzyny. – Czuję wtedy niesamowitą jedność z obecnymi tam wiernymi, a moim zdecydowanie ulubionym momentem Mszy jest poświęcenie róż. Zawsze wychodzę stamtąd szczęśliwa. Uwielbiam też powrót do domu tramwajem, który zawsze jest pełen ludzi z różami od św. Rity i zawsze pada pytanie, skąd wracamy – opowiada Zosia.
Inicjatorka młodzieżowego wolontariatu s. Dorota Kowalewska OSA uważa, że młodzi mają potrzebę dawania dobra. – Jaki wpływ ma Rita na nich? Widzę, że w sytuacjach trudnych, gdy nie mają się do kogo zwrócić, wiedzą, że jest ktoś, kogo zawsze mogą poprosić o pomoc – opowiada.
Czym pociąga święta? Przeżyła burzliwe życie, w każdej sytuacji można się u niej odnaleźć. Fascynuje czymś, co dziś wydaje się niemodne. – Była skrajnie posłuszna i to posłuszeństwem aż do przesady, na przepadłe. Młodych pociąga to, że ktoś idzie za czymś tak konsekwentnie, z miłości, że ukochał do końca, radykalnie – podsumowuje s. Dorota.
Dziś św. Rita ma nowe zadanie. Uczy przeżywania pandemii w duchu posłuszeństwa. Siostra Dorota przekonuje, że święta zawsze daje poczucie swojej obecności. – Człowiek czuje się prowadzony za rękę przez samotność, strach, odizolowanie. Ona jest z nami – podkreśla.
Więcej na temat kultu św. Rity u krakowskich augustianek – w “Gościu Krakowskim” nr 21 na 24 maja.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS