W 1921 roku grupa zapaleńców z Automobilklubu Polski postanowiła zorganizować ogólnokrajową imprezę o charakterze sportowo-turystyczno-towarzyskim. Sześciu śmiałków wyruszyło w trasę z Warszawy do Białowieży i z powrotem. Tak rozpoczęła się trwająca do dziś historia Rajdu Polski.
Już 27 czerwca ruszy 80. edycja zawodów, a jubileusz uświetni światowa czołówka. ORLEN 80. Rajd Polski stanowić będzie bowiem jedną z trzynastu tegorocznych rund WRC. W oczekiwaniu na sportowe emocje na mazurskich szutrach przypominamy kilka – naszym zdaniem – kluczowych momentów w historii najważniejszej samochodowej imprezy w Polsce.
Wejście na europejskie salony
Zainaugurowany w 1953 roku cykl mistrzostw Europy, przez dwadzieścia lat był najważniejszą serią rajdową na świecie. Dopiero w 1973 roku Międzynarodowa Federacja Samochodowa powołała do życia Mistrzostwa Świata marek, a sześć lat później, Mistrzostwa Świata kierowców.
Przygotowania do XX Rajdu Polski (tak brzmiała oficjalna nazwa już bez „i” w słowie rajd) rozpoczęto jesienią 1959 roku. Automobilklub Krakowski z komandorem Janem Czopkiem na czele, musiał stanąć na wysokości zadania i sprostać wysokim wymaganiom stawianym przez FIA. Europejskie standardy nakładały na organizatora obowiązek przygotowania odpowiednio trudnych tras, jak i wysokiej jakości oprawy wydarzenia z miejscami noclegowymi dla licznych zawodników i gości.
Na starcie rozegranego w dniach 8-12 września 1960 roku rajdu stanęło 75 załóg. Jak można było przypuszczać, liczną grupę uczestników stanowiły załogi zachodnioeuropejskie przybyłe z takich krajów jak: Austria, Finlandia, Francja, Niemcy, Szwecja, czy Wielka Brytania. Nie zabrakło też zawodników z Czechosłowacji i NRD.
Na śmiałków czekało do pokonania 2350 km, z czego 100 km stanowiło 11 odcinków specjalnych, a także próby szybkości górskiej, szybkości na obwodzie zamkniętym i próby hamowania. Najlepszymi okazali się zawodnicy z RFN, mistrz Europy z 1956 roku Walter Schock i jego pilot Rolf Moll. Załoga jadąca Mercedesem 220 SE pokonała reprezentujących Finlandię Carla-Otto Bremera i Juhani Lampi w Saabie 96, a także Kurta Otto i Hermanna Hanfa w Wartburgu 311 z NRD.
Doskonałe 10. miejsce w klasyfikacji generalnej zajął Sobiesław Zasada jadący z żoną Ewą samochodem Simca Aronde P60, którzy pewnie wygrali klasyfikację krajową. Wtedy mało kto się jeszcze spodziewał, że ten kierowca za chwilę stanie się jednym z czołowych kierowców na świecie.
Triumf Schocka i Molla był dla Mercedesa pierwszym z czterech kolejnych zwycięstw w Rajdzie Polski. Po Walterze Schocku na najwyższym stopniu podium stawali jeszcze Eugen Bohringer (1961-1962 Mercedes 220 SE W111; zdjęcie główne) i Dieter Glemser (1963)
Rajdowe Mistrzostwa Europy zadomowiły się w naszym kraju na dobre. Bez większych problemów włodarze Rajd Polski utrzymywali wysoki poziom, organizując rajd zgodnie z wymogami FIA, choć nie było to łatwe biorąc pod uwagę socjalistyczne realia.
Wysiłki się jednak opłaciły, ponieważ w 1973 roku Rajd Polski znalazł się w kalendarzu Mistrzostw Świata, ale to już historia na kolejną opowieść.
Źródło:
Janusz Szymanek, Grzegorz Chmielewski „Stulecie Rajdu Polski”. Biblioteka Autoklubu Dziennikarzy Polskich, Warszawa 2021
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS