Niższy PIT i nowe koszty uzyskania przychodów

Dwukrotne podniesienie kosztów uzyskania przychodów

Dotychczas podstawowe pracownicze koszty uzyskania przychodów (KUP) wynosiły miesięcznie 111,25 zł, a rocznie nie więcej niż 1335 zł. Dla osób dojeżdżających KUP były nieco wyższe i ich wartość była równa 139,06 zł miesięcznie i 1668,72 zł rocznie. Dla wieloetatowców roczne KUP nie mogły przekroczyć 2002,05 zł, a dla dojeżdżających roczne koszty nie miały być wyższe niż 2502,56 zł. Warto wspomnieć, że ich wysokość była stała od 2008 r. Koszty uzyskania przychodów po zmianach będą wyglądać następująco:

• 250 zł miesięczne (jednoetatowcy),
• 300 zł miesięczne (jednoetatowcy, dojeżdżający) ,
• 3000 zł roczne (jednoetatowcy, miejscowi),
• 3600 zł roczne (jednoetatowcy, dojeżdżający),
• 4500 zł roczne (wieloetatowcy),
• 5400 zł roczne (wieloetatowcy, dojeżdżający).

Celem podwyższenia jest przede wszystkim obniżenie kosztów pracy. Zryczałtowane koszty uzyskania przychodów zostają podniesione ponad dwukrotnie i zaokrąglone w górę do pełnych kwot. Zabieg ten ma na celu stworzenie systemu przejrzystego, prostego i przyjaznego dla podatników, w tym przede wszystkim dla przedsiębiorców.

Obniżenie stawki podatku – dla kogo?

Nowe regulacje prawne w zakresie podatkowym to obniżenie najniższej stawki podatku z 18% na 17%, przy jednoczesnym pozostawieniu stawki 32% dla dochodów ponad 85 528 zł. Zmiany dotyczą wszystkich podatników, którzy uzyskują dochody podlegające opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, czyli osoby otrzymujące przychody z tytułu:

• umowy o pracę,
• umowy o dzieło czy umowy zlecenia,
• emerytury i renty,
• pozarolniczej działalności gospodarczej,
• praw majątkowych.

Jak widać, obniżenie stawek podatku objęło wszystkich podatników, którzy uzyskują dochody podlegające opodatkowaniu na ogólnych zasadach. Warto zauważyć, że zmiany dotyczą także emerytów i rencistów, zaś w przypadku przedsiębiorców objęły one tylko tych, którzy nie wybrali podatku liniowego czy ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Podatek 17,75% tylko na wniosek pracownika

Ustawodawca umożliwił również na wniosek pracownika korzystanie z obliczania zaliczek w wysokości 17,75%. Pracownik ma możliwość wyboru , więc jeśli chce mieć wyliczony wyższy podatek, musi złożyć stosowny wniosek. Należy nadmienić, że ta możliwość dotyczy wyłącznie dochodów uzyskanych od 1 października do 31 grudnia 2019 r. Od 2020 roku nie będzie już takiej możliwości, podatek będzie bowiem wyliczany w wysokości 17%. Wniosek takowy warto złożyć w sytuacji, kiedy dochody uzyskiwane w ostatnim kwartale roku będą znacznie wyższe niż te uzyskiwane we wcześniejszych miesiącach.

Złożenie wniosku ma przede wszystkim zapobiec wystąpieniu niedopłaty podatku przy jego rocznym rozliczeniu. Podsumowując, dochody uzyskane w 2019 r. będą rozliczane następująco:

• dla zaliczek za wynagrodzenia uzyskane do końca września 2019 r. – na dotychczasowych zasadach – 18%;
• od października 2019 r.:

– 17% – jeśli nie zostało złożone oświadczenie dla płatnika,

– 17,75% – dla osób, które złożą oświadczenie w tej sprawie do swoich płatników;

• od stycznia 2020 r. – 17%.

Brutto bez zmian – większe wypłaty dla pracowników

Jak zakłada ustawa, z obniżenia podatku skorzysta ponad 25 milionów Polaków, zarówno pracujących na etacie, wykonujących dzieło czy zlecenie, prowadzących działalność gospodarczą, jak i emerytów i rencistów. W praktyce oznacza to, że przy niezmienionej pensji brutto pracownicy otrzymają wyższe wynagrodzenia netto, czyli „do ręki”. 

Przykład 1

Pani Anna jest zatrudniona na umowę o pracę na cały etat i zarabia minimalną krajową, tj. 2250 zł brutto. Pracuje w tej samej miejscowości, w której znajduje się zakład pracy i nie złożyła swojemu pracodawcy wniosku o wyliczanie 17,75% zaliczki na podatek. Obecnie po odliczeniu pracodawca na konto pani Anny przelewa 1633,78 zł, zaś jego koszt tego zatrudnienia to 2710,81 zł. Od 1 października natomiast pani Anna zarobi 1673,78 zł, czyli o 40 zł więcej, koszt pracodawcy nie zmieni się i w dalszym ciągu będzie wynosił 2710,81 zł.

Polecamy:

Przykład 2

Pan Karol jest zatrudniony na umowę o pracę i zarabia 4765 brutto, podobnie jak pani Anna nie złożył oświadczenia o wyliczenie 17,75% zaliczki podatku. Pracuje w tej samej miejscowości, w której mieszka. Do września 2019 r. pan Karol otrzymywał na swoje konto  wynagrodzenie w wysokości 3386,67 zł. Od października wypłynie na nie większe wynagrodzenie w wysokości 3447,67 zł. Pan Karol zyska 61 zł. Koszt jego pracodawcy nie zmieni się i wyniesie  5740,88 zł.

Dzięki zmniejszeniu stawki z 18% do 17% i dodatkowo co najmniej dwukrotnemu podwyższeniu kosztów uzyskania przychodów pracownicy zyskają większe wynagrodzenia.

Głównym celem wprowadzania powyższych zmian jest obniżenie tzw. „klinu podatkowego”, czyli wyrównanie różnicy między kwotą brutto wynagrodzenia a kwotą netto. Pierwsze efekty nowych przepisów będzie można zaobserwować jeszcze w tym roku, póki co zmiany stanowią duże wyzwanie dla pracodawców oraz dla działów płacowych w firmach.

Agnieszka Walczyńska – ekspert wFirma.pl