Wybory prezydenckie wyznaczone na 10 maja 2020 r. nie odbyły się. Stało się tak pierwszy raz po 1989 r. Państwowa Komisja Wyborcza tego samego dnia uznała w uchwale, że nie było kandydatów, zatem Sąd Najwyższy nie powinien zająć się sprawą ważności wyborów. PKW odrzuciła ideę przekazania do SN sprawozdania z wyborów z wynikiem zerowym. Wykorzystała art. 293 par. 3 kodeksu wyborczego. Wedle tej uchwały, Marszałek Sejmu ma zarządzić nowe wybory, a SN nie ma prawa orzekać tu. Proces wyborczy rusza od nowa. Będzie nowy kalendarz wyborczy, będą rejestrowane na nowo komitety wyborcze i kandydaci na Prezydenta, a także będą powoływane komisje wyborcze. W przypadku starych kandydatów szef PKW zasugerował możliwość uznania praw nabytych, tj. rejestracji. Szef PKW wezwał polityków do współpracy.
zobacz także:
Niemniej, uchwałę PKW z 10 maja br. należy poddać ostrej krytyce, ponieważ wyłączyła SN z procesu stwierdzania ważności wyborów, nadinterpretowała prawo, złamała konstytucję, naruszyła reguły wykładni prawa, w tym najważniejszą regułę kolizyjną – regułę hierarchiczną.
Spójrzmy jednak najpierw na kodeks wyborczy. Zgodnie z art. 293 par. 1 kodeksu wyborczego, „jeżeli w wyborach na Prezydenta RP głosowanie miałoby być przeprowadzone tylko na jednego kandydata, Państwowa Komisja Wyborcza stwierdza ten fakt w drodze uchwały, którą przekazuje Marszałkowi Sejmu, podaje do publicznej wiadomości i ogłasza w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Zgodnie z par. 3 tego artykułu, ten powyższy przepis „stosuje się odpowiednio w przypadku braku kandydatów”. PKW uznała, że sytuacja z 10 maja, gdy nie odbyły się wybory, da się podciągnąć pod przepis par. 3. W związku z tym, zgodnie z art. 293 par. 2, „Marszałek Sejmu ponownie zarządza wybory nie później niż w 14 dniu od dnia ogłoszenia uchwały Państwowej Komisji Wyborczej w Dzienniku Ustaw”. To jest podstawa prawna dla PKW.
Powstaje pytanie: Jak to nie było kandydatów? Byli. Nie było tylko wyborów.
SN ma, bez wątpienia, konstytucyjne prawo do oceny ważności wyborów, czy nie? Jako wykładowca logiki prawniczej i prawoznawstwa (i rule of law), uczący za granicą i w Polsce, przyznaję, że język to jest jednak elastyczna „rzecz”, zwłaszcza co do zakresu nazw, interpretacji norm, znaczeń słów, ale nie możemy przesadzać i tworzyć wykładni wbrew prawu, contra legem…
Otóż, PKW przyjęła, że nazwa “brak możliwości głosowania na kandydatów” (czyli są kandydaci, ale nie ma głosowania) równoważy się nazwie “brak możliwości głosowania ze względu na brak kandydatów” (czyli nie ma kandydatów, zatem nie ma głosowania). PKW stwierdziła, że „w wyborach zarządzonych na 10 maja 2020 r. brak było możliwości głosowania na kandydatów”, a “fakt ten równoważny jest w skutkach z przewidzianym w art. 293 ust. 3 Kodeksu wyborczego brakiem możliwości głosowania ze względu na brak kandydatów”. Tymczasem to nie są sytuacje równoważne. Jest to stworzenie jakiejś fikcji prawnej, wedle której kandydatów nie było. A to jest sprzeczne z obiektywnym stanem rzeczy. Nawet zwrot „fakt ten równoważny jest w skutkach” nie zmienia tej oczywistej prawdy.
Sięgnijmy do konstytucji, bo to jest dla każdego najwyższe prawo w Polsce. Zgodnie z art. 129 ust.1 konstytucji, „ważność wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej stwierdza Sąd Najwyższy”. Według ust. 3 tego artykułu, „w razie stwierdzenia nieważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej przeprowadza się nowe wybory, na zasadach przewidzianych w art. 128 ust. 2 dla przypadku opróżnienia urzędu Prezydenta Rzeczypospolitej”. Co to za zasady? Zgodnie z art. 128 ust. 2, „wybory Prezydenta Rzeczypospolite … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS