Rozpoczął się styczeń – pierwszy miesiąc 2023 roku. Należy zwrócić uwagę, że rok ten został poświęcony Mikołajowi Kopernikowi. Mija bowiem 550 lat od urodzin i 480 lat od śmierci wybitnego polskiego astronoma.
Mimo że koniec grudnia nie dostarczył nam prawdziwie mroźnej pogody, możemy poczuć panującą porę roku w trakcie długich i zimnych obserwacji nocnych. W pierwszy dzień 2023 roku Słońce wzeszło o 7:39, by po 9 godzinach i 9 minutach zajść o 15:48. Minęliśmy już jednak czas przesilenia zimowego, dni stają się więc coraz dłuższe. Styczeń skutecznie je wydłuży, dodając do nich godzinę i 5 minut. Na koniec miesiąca nasza gwiazda wzejdzie o 7:15, zachód nastąpi natomiast o 16:31.
Słońce rozpoczyna nowy rok w konstelacji Strzelca. W drugiej połowie stycznia zmieni gwiazdozbiór na Koziorożca. Maksymalna wysokość horyzontalna wzrośnie z 17° na 22° 30’.
Mapki przedstawiają porównanie pozycji Słońca 01.01 (górna) oraz 31.01 (dół) o 12:00.
Księżyc
Srebrny Glob rozpoczyna 2023 rok w konstelacji Barana w fazie 69%. Przez kolejne dni będzie zwiększał swoją oświetloną powierzchnię, by 7 stycznia tuż po północy wejść w pełnię. Tego dnia będzie wysoko nad horyzontem przez całą noc. Następnie rozpocznie swoją drogę do ostatniej kwadry. Przejdzie przez nią 15 stycznia kilkanaście minut po 3:00. Satelita zbliża się na sferze niebieskiej do Słońca, będzie więc wschodził coraz później, a jego sierp będzie malał. Kolejna faza – nów, nastąpi 21 stycznia, warunki obserwacyjne będą bardzo dobre. Po tych wydarzeniach Srebrny Glob podąży ku pierwszej kwadrze, w którą wejdzie 28 stycznia, znajdując się w konstelacji Ryb.
Planety
Przez pierwsze 3 tygodnie stycznia Merkury będzie przebywał blisko Słońca (elongacja mniejsza niż 20°), co utrudni jego obserwacje. Planety powinniśmy wypatrywać pod koniec miesiąca przed wschodem (około 6:30). Wenus szukajmy tuż po zachodzie, nisko nad południowo-zachodnim horyzontem. Mars jest widoczny niemal przez całą noc (do około 4:00). Trzeciego stycznia dojdzie do złączenia Księżyca z tą planetą w gwiazdozbiorze Byka – separacja pomiędzy obiektami wyniesie 30’ około 21:00. Mars zatoczy swoją pętlę 12 stycznia i rozpocznie ruch zgodny z ruchem naszej gwiazdy.
Pierwszego dnia roku Jowisz wychynął zza horyzontu około 17:00, zniknął nam z oczu już o 23:00. Planeta będzie zachodzić coraz wcześniej, 31 stycznia schowa się już o 21:30. Jej średnia jasność wyniesie 2 magnitudo. Warunki obserwacyjne nie będą więc wyśmienite, warto jednak poświęcić chwilę na podziwianie Jowisza wczesnym wieczorem. Saturn znajduje się w konstelacji Koziorożca. Planeta zachodzi bardzo wcześnie (około 19:00), co zdecydowanie utrudnia jej obserwacje. Urana można podziwiać w pierwszej połowie nocy dość wysoko nad horyzontem. Neptun znajduje się na granicy gwiazdozbiorów Wodnika i Ryb. Podobnie jak Jowisza można go obserwować do 21:00.
Mapka ukazuje wszystkie planety (poza Merkurym) 7 stycznia o 16:45.
Zakrycie gwiazdy 38 Lyncis przez planetoidę Otthild
12 stycznia dojdzie do zjawiska okultacji plenetoidy Otthild (średnica około 24 km) z gwiazdą 38 Lyncis (3,8 jasności gwiazdowych) w gwiazdozbiorze Rysia. Zjawisko będzie najprawdopodobniej widoczne z terenów północno-zachodniej Polski (okolice Szczecina) około godziny 20:20. W trakcie zakrycia łączna jasność obiektów spadnie do 6 magnitudo na maksymalny czas 2,11 sekund. Po więcej informacji zapraszamy do skorzystania ze strony asteroidoccultation oraz do zapoznania się z programem OccultWatcher.
Mapka ukazycję planetoidy Otthild 12 stycznia o 20:20 w trakcie zakrycia 38 Lyncis.
Kometa C/2022 E3 (ZTF)
W styczniu będziemy mogli obserwować również kometę C/2022 E3 (ZTF). Obiekt ten został odkryty 2 marca 2022 roku przez zespół korzystający z teleskopu w Obserwatorium Palomar w Kalifornii. W ostatnim kwartale ubiegłego roku jasność komety wzrosła do 10 magnitudo, co umożliwiło jej fotografowanie (nawet przez astrofotografów amatorów). C/2022 E3 (ZTF) dąży do peryhelium, które osiągnie 12 stycznia, zbliżając się do Słońca na odległość 1,1 au. Jej współrzędne wyniosą wówczas: 15h48m30s rektascensji oraz +38°07’50” deklinacji. Jasność ciała będzie w tym czasie stopniowo rosnąć, ułatwi to nam jej dostrzeżenie na pewno za pomocą lornetki, a może również gołym okiem.
Mapka ukazuje pozycję komety 12 stycznia o 2:00.
Najlepsze warunki do obserwacji C/2022 E3 (ZTF) wystąpią pomiędzy 4:00 a 6:00. Można jednak jej wypatrywać już chwilę po północy, kiedy to jej wysokość horyzontalna umożliwi dogodne obserwacje. Kometa będzie zwiększać swoją deklinację, kierując się ku północnemu biegunowi niebieskiemu. Już w połowie stycznia stanie się ona obiektem okołobiegunowym, co w praktyce oznacza, że nie będzie zachodzić za horyzont.
Mapka ukazuje efemerydy komety przez kolejne dni stycznia.
Przy planowaniu obserwacji C/2022 E3 (ZTF) należy również wziąć pod uwagę fazę Księżyca – przez pierwsze dwa tygodnie miesiąca blask Srebrnego Globu utrudni nam oglądanie komety. Zachęcamy jednak do podziwiania tego niezwykłego ciała niebieskiego oraz do fotografowania go – okazja nie powtórzy się bowiem przez 50 tysięcy lat.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS