Do Prudnika przyjechał z Francji w 2009 roku. Był sympatycznym człowiekiem, z daleka witał się ze znajomymi.
Wielu ludzi, nawet 10-letnie dzieci, na mój widok, mówią dzień dobry. Raz zostałem zatrzymany do kontroli przez policję. Sprawdzili moje dokumenty i wszystko im grało. Wielu policjantów już mnie zna, nawet mi machają z samochodu – mówił w 2011 r. w wywiadzie, który ukazał się w „Tygodniku Prudnickim”. W 2010 r. czynnie wspierał prudnickich organizatorów Europejskiego Tygodnia Turystyki Rowerowej (PTTK Prudnik, Gmina Prudnik), którego uczestnikami były głównie osoby francuskojęzyczne.
Szybko stał się osobą rozpoznawalną i lubianą, ale nie nauczył się języka polskiego. Często odwiedzał osoby, z którymi mógł porozmawiać w językach francuskim lub niemieckim, którymi się posługiwał. Utrzymywał się z francuskiej emerytury i szwajcarskiego ubezpieczenia.
W 2017 r. napisał list do prezydenta RP oraz władz polskiego Kościoła katolickiego, w którym wnioskował o dzień wolny w Święto Wniebowstąpienia Pańskiego.
Dziewięć lat temu zapowiedział, że chce pozostać w Prudniku do śmierci. Spełnił swoją obietnicę. Zmarł ok. godz. 13.00 w sobotę 9 stycznia w prudnickim szpitalu. W ostatnich latach coraz bardziej dawało mu się we znaki zdrowie.
Spoczywaj w spokoju „Francuzie z Prudnika”!
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS