DEBATA PUBLICZNA. Pod koniec sierpnia Rada Miasta – na wniosek nowych władz Zabrza – podjęła uchwałę intencyjną w sprawie przekazania instytucji kultury Muzeum Górnictwa Węglowego we władanie Urzędu Marszałkowskiego. Pisaliśmy o tym szeroko, gdyż chodzi przede wszystkim o kopalnię Guido, Sztolnię Królowa Luiza czy Wieżę Ciśnień, czyli niepowtarzalne i jedyne tego typu na świecie obiekty, którymi miasto zarządza (także finansowo) na razie wraz z województwem. Ruch ten ma przynieść miastu finansowe korzyści w wysokości kilku, może nawet kilkunastu milionów złotych (bo placówka jest dotowana przez właścicieli). Do sprawy odniósł się Zbigniew Barecki (na zdjęciu), prezes i współzałożyciel przedsiębiorstwa górniczego Demex. To zarazem właściciel zrewitalizowanego zabytkowego Szybu Maciej, Domu Kawalera i kilku innych pogórniczych obiektów, które także obecnie są odbudowywane, autor wielu publikacji naukowych oraz historycznych i co najważniejsze współautor rewitalizacji Sztolni Królowa Luiza, co tym bardziej upoważnia go do merytorycznego zajęcia stanowiska w kontrowersyjnej sprawie.
W jego obszernym liście do prezydent i radnych, który dotarł okrężną drogą do redakcji, czytamy najpierw o wieloletnim, trudnym boju z decydentami świata przemysłu i kultury jaki stoczyli pasjonaci, społecznicy, historycy i kolejne władze Zabrza o zachowanie w mieście górniczego dziedzictwa i to już przed 2000 rokiem. Przez lata wiele osób podejmowało działania, by walczyć o zachowanie a potem odbudowanie – jak wmawiano zabrzanom – „bezwartościowych podziemi”. Podaje przykłady starań zarówno organizacyjnych, jak i finansowych jakie poczynili de facto zabrzanie budując swoją markę miasta dbającego we wzorcowy na skalę światową sposób o swe dziedzictwo. Potem zaś list przybiera formę odezwy, a nawet przestrogi:
„Ze smutkiem, wręcz z zażenowaniem wysłuchuję w debacie publicznej, że Muzeum to budynki, użytkowanie gruntów, czy użytkowanie górnicze oraz głosów, że przecież materia Muzeum pozostanie w Zabrzu. Ze zdumieniem słucham opinii, że jeżeli Muzeum zrealizowało jakiś projekt, korzystając, dzięki swojej aktywności i opracowując dobre projekty, z zewnętrznego dofinansowania to to nie jest wartość dodana, w sposób pośredni, do majątku Miasta. Otóż, jeżeli w taki sposób powiększa się majątek i wartość materialną Muzeum, to w oczywisty sposób powiększa się udział w tym majątku jego właściciela, czyli Miasta. Przeciwstawiam się wypowiadaniu takich poglądów wobec opinii publicznej, dla uzasadnienia decyzji dotyczących zwłaszcza spraw majątkowych Miasta.
Moim zdaniem nie dość uświadomiona jest w opinii publicznej informacja, że brylantami dzisiejszego Muzeum, jako instytucji kultury są Guido i Sztolnia Królowa Luiza i że, stały się (Guido i Sztolnia Królowa Luiza) ikonami dzięki staraniom władz samorządowych Zabrza, okazując oczywisty szacunek wobec władz śląskiego samorządu za nieocenione wsparcie instytucjonalne i finansowe. To Zabrze ujawniło na światło dzienne to dziedzictwo. Moim zdaniem Muzeum Górnictwa Węglowego, poza materialną wartością, jest wartością niematerialną, zasobem Zabrza, niestety niedocenianą w dobie poszukiwania nowej tożsamości Zabrza. Apeluję, aby ta ocena nie była spóźniona (…) Dzisiejsze gwarancje i deklaracje nie mają żadnego znaczenia dla przyszłości. Ważne są działania i realizacje” – pisze Barecki do władz samorządowych.
CAŁY artykuł NA TEN TEMAT PUBLIKUJEMY W AKTUALNYM WYDANIU NASZEGO TYGODNIKA, DOSTĘPNEGO TAKŻE W WERSJI ELEKTRONICZNEJ W INTERNETOWYM KIOSKU POD DOKŁADNYM LINKIEM
https://eprasa.pl/news/głos-zabrza-i-rudy-śl/2024-09-26
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS