A A+ A++

 

Co zwiedzić w Neapolu ?

Wyobraź sobie miasto idealne. Miasto, w którym komunikacja działa punktualnie, ulice są wręcz sterylnie czyste, a spacery, nawet w środku nocy są bezpieczne, niezależnie od dzielnicy. Być może nawet takie miejsce istnieje naprawdę, ale z punktu widzenia podróżnika, byłoby zapewne po prostu nudne. Neapol miastem nudnym z pewnością nie jest. Nie jest też wzorem do naśladowania pod względem czystości czy  punktualności komunikacji miejskiej. Mimo to, jak się zaraz przekonacie, zdecydowanie warto tu przyjechać. Nazwa miasta wywodzi się od greckiego słowa Neapolis czyli Nowe Miasto. Jest trzecim co do wielkości, po Rzymie i  Mediolanie, miastem we Włoszech. Ma największą w Europie część starego miasta, obejmującą powierzchnię 1700 hektarów! Znane powiedzenie “Zobaczyć Neapol i umrzeć” sugerowałoby, że jest to najpiękniejsze miejsce na ziemi. Od razu chciałbym obalić ten mit. Jednak nie znaczy to, że nie warto tu przyjeżdżać. Wręcz przeciwnie. Jak pewnie wiecie, we Włoszech byłem wielokrotnie, w różnych jej regionach. Niezależnie jednak od tego, jaką część tego kraju eksploruję, kocham Włochy całym sercem. Po przeczytaniu tej relacji, ryzykujesz tym samym. Jest to jednak miłość wzajemna i śmiem twierdzić że dozgonna.

W tym artykule znajdziesz sporo praktycznych informacji. Aby Cie jednak nie zanudzić długością wpisu, znajdziesz też linki do dokładniejszego opisu opisywanych przeze mnie miejsc. Rozgość się więc i skorzystaj z moich doświadczeń, aby łatwiej było Ci zdobyć już na miejscu własne.

Termin 13-17.05.2018r

Koszty:

  • Lot Warszawa- Neapol – Warszawa 168 zł (bagaż podręczny, Wizzair)
  • Bilety na komunikacje miejską w Neapolu i na wybrzeżu amalfitańskim ok. 150 zł
  • Nocleg – apartament prywatny 436 zł (Airbnb)

Suma kosztów (bez wyżywienia): ok. 750 zł

 

Poniżej stworzyłem interaktywną mapę, na której znajdziesz:

  • znaczniki zielone – miejsca warte zwiedzenia
  • znaczniki czerwone – najlepsze restauracje
  • znaczniki żółte – związane z transportem
  • znaczniki niebieskie – punkty widokowe
  • znacznik niebieski z gwiazdką – nocleg Airbnb

 

 

Jak dotrzeć z lotniska do centrum Neapolu ?

Najpopularniejszym, choć nie najtańszym sposobem, jest skorzystanie z linii Alibus. Jest to szybka linia łącząca lotnisko z centrum miasta, a dokładniej z dworcem centralnym (Piazza Garibaldi) i portem (przystanki o nazwie Immacolatella / Porta di Massa oraz Molo Angioino / Beverello). Połączenie jest realizowane przez ANM. Autobus kursuje bardzo często, a miejsce odjazdu znajduje się ok. 100 m od wyjścia z terminala po lewej stronie (patrz mapa). Prowadzi do niego oznaczona trasa, więc nie sposób się zgubić . Bilet kosztuje 5 € i jest ważny przez 90 minut od skasowania na wszystkie środki transportu uczestniczące w konsorcjum UniCampania. Działa wyłącznie na terenie aglomeracji Neapol. Możemy więc dojechać np. do dworca Galibaldi i przesiąść się w metro lub autobus, pamiętając o tym, aby nie przekroczyć 90 minut. Bilet ten kupujemy bezpośrednio u kierowcy. Więcej praktycznych informacji znajdziesz na .

Uwaga! Najlepiej kupić bilet Alibus Sole w tabaccheri, ponieważ uprawnia on do przesiadek w ramach 90 minutowego przejazdu. Kupując bilet u kierowcy, choć cena się nie zmienia, nie uprawnia nas on do przesiadek. Traktowany jest wówczas tylko jako bilet na jednorazowy przejazd! Informacja oficjalna na stronie przewoźnika.

 

 

Druga opcja, z której osobiście korzystałem jest 4 razy tańsza. Najpierw kupujemy na lotnisku, w Tabaccheri (czyli takim włoskim kiosku) bilet na przejazd za 1,1 € lub np. dobowy, działający do końca dnia za 4,5 €. Teraz wystarczy podejść kilkaset metrów do przystanku autobusu linii nr. 182. Przystanek nazywa się Maddalena – Aeropoto Civile (patrz mapa). Autobus ten jedzie między innymi na Piazza Dante, nie jedzie za to na plac Garibaldi. Trzeba liczyć się z tym, że komunikacja miejska w Neapolu jest bardzo przeciążona i bardzo często w autobusach panuje spory tłok. Warto jednak zawsze kasować bilety, ponieważ zdarzają się kontrole, a kara za brak ważnego biletu może być odczuwalna.

Trzecia opcja, to spacer do miasta. Sama trasa nie jest nadzwyczajnie ciekawa i zajmuje około godziny do centrum, za to jej plusem jest to, że praktycznie cały czas mamy z górki. Mimo wszystko odradzam tą metodę po zmroku.

 

 

Korzystając z okazji, bardzo polecam korzystanie z Google Maps w trakcie pobytu. Bez problemu możemy wyznaczać trasy w oparciu o komunikację miejską. Nie sugerowałbym się jednak do końca godzinami odjazdów z przystanku, ponieważ w Neapolu jest to bardzo umowne, w przeciwieństwie do pociągów, które są raczej punktualne. Niezwykle przydatna okazała się również aplikacja , która pokazuje na bieżąco aktualną pozycję naszego autobusu na mapie. Genialne i bardzo pomocne. Koniecznie sprawdźcie.

Niezależnie od wybranej wersji, dojazd z lotniska do centrum lub trasa odwrotna, zajmuje w zależności od sytuacji na drodze i przystanku na którym chcemy wysiąść 15-60 minut. Alibus dociera najszybciej, choćby z powodu mniejszej liczby przystanków.

 

 

Transport w Neapolu

Bilety kupujemy w stacjonarnych punktach sprzedaży, najlepiej w tzw. Tabaccheria lub w automatach. Zakup biletu u kierowcy teoretycznie jest możliwy (dopłacamy wówczas 0,4 €), ale ze względu na częsty tłok w środkach transportu, najlepiej zaopatrzyć się w bilety zanim wsiądziemy do autobusu.

W ramach systemu transportu realizowanego przez ANM do dyspozycji mamy : autobusy, trolejbusy, tramwaje miejskie , metro (linia 1 i 6) oraz kolejki szynowe tzw. Funicculare.

 

 

Na terenie miasta można przejechać się również linią metra L2, obsługiwaną przez włoską kolej państwową oraz liniami kolejki podmiejskiej (np. Circumvesuviana, ale tylko w obrębie aglomeracji Neapol) obsługiwanymi przez spółkę EAV. Na każdej linii działają bilety wystawione przez przewoźnika, jak i bilety TIC (obejmującą całą Kampanię).

Mamy do dyspozycji poniższe rodzaje biletów (w ramach ANM):

  • Jednorazowy bez opcji przesiadek 1,1 €
  • Całodniowy (ważny do końca dnia w którym skasowaliśmy bilet a nie fizycznie 24 godziny) 3,5 € (patrz również poniżej bilety zintegrowane TIC)
  • – 3 dniowy w ramach Unicampania, ale o nim więcej info poniżej od  21€ na terenie Neapolu do 32 € na region.
  • Bilet tygodniowy 12,5 €

Poniżej mapa transportu w Neapolu. Najbardziej aktualna wersja znajduje się zawsze .

  Źródło: Unicocampania.it

Bilety TIC (działające na ANM, EAV, Trenitalia w obrębie miasta Neapol)
– bilet 90 minutowy TIC 1,60 EUR
– bilet jednodniowy TIC (działa do północy w dniu skasowania) 4,50 EUR
– bilet tygodniowy TIC 16,00 EUR

Uwaga! Obecnie nie ma w ofercie, dostępnych kiedyś, biletów 7 dniowych na komunikację.

 

Transport poza granice Neapolu

W Neapolu i poza jego granicami możemy korzystać z popularnej oferty . 3 dniowy bilet w ramach Unicampania, 32 € dorośli, 25 € dla osób w wieku 18-25 lat. Obejmuje transport w Neapolu i regionie (z wyjątkiem Sita Sud i Alibus oraz promów) oraz możliwość wejścia bezpłatnie do 2 obiektów z listy a do każdego kolejnego ze zniżką 50 %. Więcej informacji o zniżce i obejmujących ją obiektach znajdziesz . Możemy też kupić wersję na transport w ramach samego Neapolu i wówczas karta kosztuje 21 €.

 

Czy warto kupić ArteCard?

Zakładając, że skorzystamy z dwóch najbardziej popularnych miejsc, za wejście do których płacimy standardowo w sumie 20 € (a są to Pompei Scavi w Pompejach i Muzeum Archeologiczne w Neapolu lub Zamek St. Elmo), koszt dojazdu do Pompei i Sorento oraz częste korzystanie z transportu w samym Neapolu, warto rozważyć zakup karty. W dużym stopniu o jej opłacalności będzie decydowało to, jak często skorzystamy z komunikacji w samym Neapolu.

Ceny transportu z Neapolu (jeśli nie posiadamy Artecard)

  • do Pompei (zarówno pociągiem Circumvesuviana jak i autobusem Sita Sud) 2,80 €
  • do Sorento pociągiem Circumvesuviana 3,90 €
  • z Sorento do dowolnego miasta jadącego na trasie Sorento-Positano-Amalfi-Salerno (przejazd realizowany autobusami Sita Sud, nie obowiązuje na tej trasie ArteCard ponieważ przewoźnik Sita Sud nie wchodzi w skład tej oferty) 2 €
  • do Salerno

 

 

Nocleg w Neapolu, czyli gdzie nocować

Podróżujesz samotnie? Warto wziąć pod uwagę hostele, bo po pierwsze są relatywnie tańsze od prywatnych apartamentów, a po drugie, dają okazje do poznania ciekawych osób. Zazwyczaj w trakcie swoich samotnych podroży wybieram tę formę noclegu. W takim wypadku warto polecić zlokalizowany kilka minut od głównego dworca,  . Ja jednak skorzystałem z oferty Airbnb i wynająłem na te kilka dni niewielki, znajdujący się w centrum starego miasta, . Okazał się strzałem w 10! Lokalizacja jak dla mnie była idealna, a możliwość posiadania do dyspozycji apartamentu na wyłączność okazała się bardzo komfortowa i warta swojej ceny. Ostatecznie nie zapłaciłem więcej niż 100 zł/noc w lokalu przeznaczonym dla max 2 osób.

 

 

Możecie też wyszukać najbardziej odpowiadający Wam nocleg przez Booking.com:

Co zwiedzić w Neapolu ?

Na wielu forach można znaleźć sporo przestróg dotyczących bezpieczeństwa. Duże znaczenie ma tu z pewnością lokalizacja i pora zwiedzania. Jeśli nie planujemy przemieszczać się po zmroku (choć główne ulice turystyczne są uznawane za bezpieczne i zazwyczaj sporo tam ludzi) i zapuszczania się w podejrzane miejsca, możemy czuć się bezpieczni. Umówmy się, że tamtejsza mafia ma ciekawsze sprawy na głowie niż napadanie na turystów, z których pośrednio i tak mają dodatkowe korzyści finansowe. Przez cały czas pobytu w Neapolu ani razu nie czułem jakiegoś zagrożenia czy niebezpieczeństwa. Nie zwalnia nas to z tego, aby mieć oczy dookoła głowy, ale nie jest to zasada dotycząca tylko tego miasta. A teraz przejdźmy do konkretnych miejsc, które warto zobaczyć.

 

 

Zamek Nuovo

Castel Nuovo – tak oryginalnie brzmi jego nazwa. Bezpośrednio po oddaniu go do użytku w 1279 roku było już jasne, że jego strategiczne położenie nada mu charakter nie tylko rezydencji królewskiej, ale także twierdzy. Od samego początku nazywano go “Castrum Novum”, aby odróżnić go od starszych zamków dell’Ovo i Capuano. Podczas panowania Roberta Anjou zamek stał się centrum kultury, oferując gościnność artystom, lekarzom i elitom, wśród których bywali tu Giotto, Petrarka czy Boccaccio. Obecnie zamek jest miejscem wydarzeń kulturalnych, a także mieści się w nim Muzeum Miejskie. Zamek pięknie prezentuje się z zewnątrz. Nie polecam jednak jego zwiedzania, ponieważ cena biletu ma się nijak do tego co ma do zaoferowania wewnątrz.

Bilet wstępu: 6 €

 

 

Castel dell’Ovo

Można pomylić go z Castel Nuovo. Zamek znajdujący się tuż koło dzielnicy Santa Lucia – niedaleko ścisłego centrum. Największą zaletą tego zamku jest to, że rozpościera się stąd bardzo fajny widok. Warto tak planować swój czas, żeby trafić tu w trakcie ładnej pogody. Widoki na pewno przypadną Wam do gustu. Wejście na teren zamku jest bezpłatne. Zamek Jajeczny połączony jest ze stałym lądem groblą, która jest ulubionym miejscem fotografujących się na tle zamku nowożeńców. Nazwa zamku (Jajeczny Zamek) pochodzi od średniowiecznej legendy, która głosi, że poeta rzymski Wergiliusz miał magiczne jajko. Wergiliusz zmarł i został pochowany w Neapolu, jajko ma moc ochronną dla miasta i jego mieszkańców. Ma chronić przed katastrofą. Gdyby pękło, miastu zagrozi poważne niebezpieczeństwo.

Wstęp: bezpłatny

 

 

Galleria Umberto I

To w zasadzie głównie pasaż handlowy, zlokalizowany w centrum miasta, na przeciwko opery San Carlo. Ale to nie byle jaki pasaż. Kiedy powstał, a były to lata 1887-1891, był perłą w koronie, trwającej od dziesięcioleci przebudowie Neapolu – zwanej risanamento (znowu zdrowej). Galeria to wysoka i przestronna konstrukcja w kształcie krzyża, zwieńczona szklaną kopułą. Aż trudno uwierzyć, że przez wiele lat nie stanowił centrum aktywności w przestrzeni  miejskiej. Budynek wpisany jest na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Wstęp: bezpłatny

 

 

 

Piazza del Plebiscito

Miejsce to poniekąd przypomina Watykan. Plac znajduje się bardzo blisko innych ciekawych miejsc, takich jak Pałac Królewski czy Teatr San Carlo a także w najbliższej okolicy promenady. Warto tu więc zajrzeć na chwilę. Miejsce to wygląda bardzo fajnie szczególnie w świetle zachodzącego słońca. Ponad 25 tyś m2 czyni go jednym z największych placów w całych Włoszech. Nic dziwnego, że często wykorzystywany jest w trakcie różnego rodzaju imprez masowych.

 

 

Castel Sant’Elmo

Neapol to miejsce, gdzie nie brakuje zamków 🙂 Jednym z nich, a już na pewno najciekawiej zlokalizowanym, jest Castel Sant’Elmo. To kolejne miejsce, w którym najciekawiej jest na zewnątrz niż w środku. Oczywiście można zapłacić 5 € (lub 2,5 € we wtorek) i dostać się jeszcze wyżej niż poziom ulicy przy zamku, ale podobnie, jak w przypadku innych tego typu miejsc, ekspozycja muzealna nie powala. Za to sam panoramiczny widok spod zamku na dużą część miasta, zachwyca. Widać stąd jak na dłoni również Wezuwiusza. To właśnie tutaj uświadamiam sobie, jak duże znaczenie dla losów tego miasta miał kierunek wiatru po wybuchu wulkanu. Przekonam się o tym jeszcze dobitniej zwiedzając Pompeje, ale o tym nieco później.

 

  foto: wikimedia.org  

Aby dostać się tutaj, najlepiej wjechać kolejką szynową ze znajdującej się nieopodal Galerii Umbertio I stacji do położonej wyżej Piazza Fuga i przejść kawałeczek w dół, albo ze stacji Piazza Montesanto (ciekawa okolica) do Sant’Elmo.

Wstęp: 5 €/we wtorki 2,5 €

 

 

Stacje metra w Neapolu i kolejki Funiculare

Tak, niewątpliwie jest to osobna kategoria miejsc ciekawych, a otwiera je stacja Toledo ze swoim kosmicznym wystrojem. Projekt Stacje Sztuki, obejmujący swoim zasięgiem nie tylko tą stację, zamienił  je bowiem w swego rodzaju otwarte galerie sztuki. Mając trochę czasu, warto rozważyć poświęcenie części dnia na obejrzenie tych najciekawszych. Warto mieć na uwadze, że kursy kolejki odbywają się w Neapolu zazwyczaj w odstępach ok. 10-12 minut. W takim czasie można wyskoczyć na chwilę i zobaczyć jak prezentuje się dana stacja. Nic się tez nie stanie, jeśli poświęcimy jej trochę więcej czasu.

Z linii metra 1 w skład Stacji Sztuki wchodzą stacje: Garibaldi, Università, Municipio, Toledo, Dante, Museo, Materdei, Salvator Rosa, Quattro Giornate, Vanvitelli, Rione Alto.

 

 

Samo Toledo projektował Katalończyk i w moim odczuciu widać tu bardzo inspirację wszechobecnymi w Barcelonie pracami Gaudiego. Oprócz Toledo, spodobały mi się również stacje Universita’ – bardzo kolorowa, nawiązująca do nauki. W internecie znalazłem też zdjęcie tęczowej stacji, ale nie miałem okazji jej fizycznie zlokalizować. Za to na Municipio znajduje się fragment murów Castel Nuovo.

Funiculare to rodzaj kolejki linowo-szynowych, które niewątpliwie ułatwiają dotarcie w wyższe partie miasta. Do dyspozycji mamy cztery: Chiaia, Centrale, Mergellina, Montesanto. Wszystkie prowadzą z różnych stron w okolice pisywanego już wcześniej Castel Sant’Elmo. Obowiązują na nie bilety na komunikację miejską. Kursują regularnie co kilkanaście minut. Warto skorzystać z tej dodatkowej atrakcji. Poza tym wygodnie się wjeżdża a potem schodzi, podziwiając rozległe panoramy miasta i górujący nam nim, choć schowany nieco za nim, Wezuwiusz.

Warto wiedzieć, że tutejsze funiculare należą do najdłuższych na świecie, przewożąc corocznie około 10 milionów pasażerów. W trakcie tygodnia korzysta z nich ok. 28 tyś osób, w weekendy ok 10 tyś.

 

 

Cimitero Delle Fontanelle

To chyba najbardziej zaskakujące miejsce w Neapolu. Znajduje się dopiero na 36 miejscu, spośród ponad 800 najciekawszych miejsc w tym mieście, według Trip Advisora. Może to własnie dlatego, kiedy tam dotarłem, spotkałem dosłownie kilka osób. To nietypowe cmentarzysko i jednocześnie gigantyczna jaskinia, prezentująca szczątki tysięcy ofiar, głównie wielkiej plagi, która nawiedziła Neapol w 1656 roku. Kolejna wielka zaraza cholery miała miejsce w roku 1937 roku. Jaskinia ta znajduje się w dzielnicy Rione Sanità, nie będącej raczej reprezentacyjną wizytówką miasta, stąd być może mniejsze zainteresowanie samym cmentarzem.

 

 

Z miejscem tym związana jest ciekawa, choć nie ukrywam, dość makabryczna historia. Gdzieś pod koniec XVII wieku – według Andrea De Jorio, neapolitańskiego uczonego z XIX wieku, wielkie powodzie wyrzuciły szczątki ludzkie z grobów na ulice. Wszystkie zebrane, anonimowe zwłoki zostały przetransportowane do jaskini, która stała się nieoficjalnym miejscem ostatecznego spoczynku głównie dla ubogich mieszkańców miasta.

 

 

W Neapolu powstał z czasem spontaniczny kult oddania czci szczątkom tych anonimowych zmarłych. Obrońcy kultu wskazywali, że okazują szacunek tym, którzy nie mieli w życiu nikogo, kto byłby wystarczająco zamożny, aby zapewnić zmarłemu godziwy … czytaj dalej

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułRzeczy, których nie widuje się na co dzień XXIX – najmniejszy dom świata
Następny artykułNew Zcash Software Sets Stage for 'Sapling’ Upgrade