Badacze z Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku odkryli zależność między występowaniem łuszczycy a obecnością białka z rodzaju gazdermin w organizmie. Wyniki swoich badań opublikowali w czasopiśmie Frontiers in Molecular Biosciences.
Łuszczyca jest jedną z najczęstszych chorób skóry i stanowi poważne wyzwanie dla współczesnej dermatologii. W Polsce zmaga się z nią ok. 1 milion osób. Niemal 80 proc. z nich to osoby w wieku 20 – 40 lat. W przebiegu łuszczycy występują okresy remisji i zaostrzeń. Tą chorobą nie można się zarazić.
Łuszczyca, jak się objawia?
W trakcie zaostrzeń choroby na skórze pojawiają się mało estetyczne zmiany skórne, które przypominają zaczerwienione grudki pokryte srebrną łuską. Przyczyną ich powstawania są nadmierne podziały komórek naskórka oraz zaburzenia w procesie ich złuszczania. Choroba bardzo często występuje równolegle z szeregiem zaburzeń ogólnoustrojowych, m.in. cukrzycą, nadciśnieniem tętniczym, chorobą reumatoidalną i stłuszczeniem wątroby.
Czy powstanie lekarstwo na łuszczycę?
Mimo licznych badań, przyczyn, które stoją u podłoża zaburzeń złuszczania naskórka nadal w pełni nie znamy. Dlatego nie ma leków działających przyczynowo. Jedynym sposobem doprowadzenia do remisji choroby jest stosowanie leków działających objawowo i zmiana stylu życia na bardziej higieniczny (zdrowa dieta i unikanie stresu, który mocno zaostrza objawy). Naukowcy z Białegostoku postanowili więc sprawdzić, jaką rolę w łuszczycy odgrywa białko gazdermina B (GSDMB) – o czym poinformował Uniwersytet Medyczny w Białymstoku na swojej stronie internetowej.
Gazdermina, co to jest?
GSDMB jest to białko z rodziny gazdermin, które bierze udział w proliferacji i migracji komórek. Stężenia GSDMB w surowicy i moczu mierzono za pomocą metody ELISA, natomiast ekspresję tkankową GSDMB analizowano metodą immunohistochemiczną. Wyniki pokazały, że stężenia GSDMB w surowicy krwi i moczu były znacznie wyższe u pacjentów z łuszczycą niż w grupie kontrolnej. Ekspresja GSDMB w skórze właściwej i naskórku była znacząco wyższa w obszarach zmian łuszczycowych w porównaniu do skóry niezmienionej chorobowo u pacjentów oraz do osób ze zdrową skórą osób z grupy kontrolnej. Ponadto, stężenie GSDMB w surowicy miało dodatnią korelację z wiekiem pacjentów.
Podwyższone poziomy GSDMB sugerują, że białko to może odgrywać istotną rolę w patogenezie łuszczycy, prawdopodobnie wpływając na proliferację i migrację komórek. Podwyższone stężenie GSDMB w surowicy oraz obniżony stosunek stężenia GSDMB do kreatyniny w moczu mogą być badane jako potencjalne biomarkery łuszczycy. W przyszłych badaniach można także rozważyć GSDMB jako potencjalny cel terapeutyczny.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS