Nauczanie hybrydowe: dyrektorzy radzą sobie sami, MEN nadal pracuje w ciszy

Chaos w polskich szkołach to motyw przewodni ostatnich lat, ale to, co w edukacji dzieje się od marca jest bezprecedensowe. Pandemia koronawirusa obnażyła wszystkie słabości systemu i jeszcze bardziej pogłębiła nierówności społeczne. I choć do rozpoczęcia roku szkolnego został miesiąc, nauczyciele, uczniowie i rodzice nadal nie wiedzą, jak będzie wyglądała nauka w roku szkolnym 2020/2021 i na czym będzie polegało nauczanie hybrydowe.

Marta Charaś oświatę zna od podszewki. Pracuje jako nauczyciel w dwóch szkołach i jest też mamą 8-latki i 3-latka. Teraz jest pełna obaw. – Nie wyobrażam sobie powrotu do “normalnego” nauczania od września. I zupełnie nie rozumiem, dlaczego minister tak zwleka z podjęciem decyzji. Nie kupuję tego argumentu, że do połowy sierpnia sytuacja może się zmienić. Jeśli mamy po 500 potwierdzonych nowych zachorowań każdego dnia, nie wierzę, że w ciągu miesiąca ta liczba gwałtownie spadnie i powrót do szkoły będzie bezpieczny – przekonuje nauczycielka.

Zastanawia się, jakie kroki będzie podejmowało ministerstwo i Główny Inspektorat Sanitarny, gdy w szkole wykryty zostanie przypadek COVID-19. – Czy na kwarantannę idzie wtedy cała szkoła, załóżmy – 400 uczniów, kadra nauczycielska i rodziny jednych i drugich? – na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi, choć pewnie sytuację można porównać do zachorowań w kopalniach. Tam najczęściej na kwarantannę wysyłano całe rodziny.

– Ja nie dość, że nie wiem, jak będzie wyglądała moja praca, to nie wiem, też jak będzie wyglądało moje życie prywatne. Czy mam szykować moją ośmiolatkę na kolejne miesiące w domu? A może zacząć robić zapasy rękawiczek i żeli do dezynfekcji, bo będzie musiała normalnie wrócić do szkoły? Boję się, zwyczajnie się boję, choć nie chcę, żeby moje dzieci to widziały – mówi i dodaje, że ze względu na stan zdrowia powinna w szkole uważać tak samo, jak nauczyciele po 50. roku życia, o których GIS mówił w swoich wytycznych.

Strach i niepewność Marty podziela wielu innych rodziców i nauczycieli. Większość z nich może jedynie czekać na rozwój wydarzeń, choć są też takie szkoły, które nawet bez wytycznych kuratorium oświaty i przepisów MEN już planują pracę.

Jerzy Małecki, dyrektor Zespołu Szkół Łączności w Poznaniu zazwyczaj spędza przełom lipca i sierpnia na urlopie. Ale ten rok szkolny nie jest taki, jak poprzednie. Dlatego zamiast na urlopie, Małecki jest w swoim gabinecie, przygotowując strategię na każdą ewentualność, bo nie wie, który scenariusz MEN obwieści pod koniec sierpnia.

– Jeśli tylko pozwoli na to Ministerstwo Edukacji Narodowej, moi uczniowe od 1 września nie wrócą do szkoły w pełnym składzie – deklaruje dyrektor. Co to oznacza? – W ZSŁ jesteśmy od dawna przygotowani do nauczania hybrydowego, czyli po prostu mieszanego. Zakładamy, że od 1 września, przez dwa tygodnie, w szkole uczyć się będą uczniowie klas pierwszych i drugich. Zaś uczniowie klas trzecich i czwartych będą mieć zajęcia zdalnie. Potem nastąpi zmiana – młodsi uczniowe mają zajęcia w domach, starsi w szkole – wyjaśnia.

Gdzie będą wówczas nauczyciele? – Nauczyciele będą normalnie przychodzili do pracy. Te zajęcia, które będą prowadzone z młodzieżą bezpośrednio, odbędą się w klasie, z zachowaniem wszelkich zasad bezpieczeństwa. Te zajęcia, które będą realizowane online, poprowadzą w osobnych pomieszczeniach, wyposażonych w cały niezbędny sprzęt. Nie chcę, żeby moi nauczyciele musieli wykorzystywać prywatny sprzęt do celów służbowych – podkreśla dyrektor i zaznacza, że takie rozwiązanie chciał zastosować już w poprzednim roku szkolnym, gdy wybuchła pandemia, ale miał ręce związane przepisami.

Choć w planach dyrektora ZSŁ w Poznaniu jest zmniejszenie liczby uczniów przebywających jednocześnie na terenie szkoły do 500 osób, nadal będzie konieczne zastosowanie środków bezpieczeństwa. I nie ma na myśli, tylko mycia rąk i wietrzenia sal, o które postuluje GIS.

– W każdej sali będą środki do dezynfekcji, z których każdy będzie obowiązkowo korzystał. Bo nie wyobrażam sobie, żeby sprzęt w pracowniach, miał przechodzić z rąk do rąk, bez dezynfekcji. Będzie obowiązek noszenia maseczek lub przyłbic. Do tego na portierni, przy jedynym wejściu do szkoły, już stanął skaner do mierzenia temperatury – urządzenie zaprojektowane przez naszego genialnego ucznia, Wiktora Nowackiego – wylicza dyrektor Zespołu Szkół Łączności.

Jednocześnie Małecki zaznacza, że jego szkoła to ewenement i ma świadomość, że rozwiązania, które chce wprowadzić, nie we wszystkich szkołach będą realne. Raz, że jego placówka jest dobrze wyposażona. Dwa, że nauczyciele już od 2008 roku wiedzieli, jak uczyć zdalnie. – Mieliśmy uczniów, którym stan zdrowia nie pozwalał na przychodzenie do szkoły, więc uczyli się przez internet. Część nauczycieli była na szkoleniu w Anglii, mieliśmy kurs przygotowany przez naukowców z Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu – mówi.

Jedna z nauczycielek, której opowiadam, jak może wyglądać praca w poznańskiej szkole, zauważyła, że to kolejny przykład ogromnych dysproporcji w polskiej edukacji. – Są przecież szkoły, które nawet gdyby chciały wprowadzić nauczanie hybrydowe, nie będą miały do tego sprzętu. Bo o ile w każdej klasie jest komputer, na którym da się uruchomić dziennik elektroniczny, nie na każdym z nich da się poprowadzić rozmowę wideo z 15 osobami, o bardziej zaawansowanych metodach już nie wspominając – komentuje.

Jerzy Małecki stanowczo mówi, że powrót do stacjonarnego nauczania na starych zasadach nie wchodzi w grę. – Nie wyobrażam sobie powrotu do normalnego nauczania. Żaden odpowiedzialny dyrektor nie wpuści do szkoły kilkuset osób, bo to się wiąże z zagrożeniami, które w Polsce są nadal na bardzo wysokim poziomie. Ta epidemia się rozwija i nie widać jej końca – mówi.

Jak zatem postąpi Małecki i zapewne inni dyrektorzy, jeśli na dwa tygodnie przed rozpoczęciem roku szkolnego minister Piontkowski zdecyduje, że dzieci wracają do swoich placówek? – Będę musiał powołać się na zapis w prawie oświatowym dotyczący bezpiecznych warunków nauki i pracy w szkole. Jeśli uznam, że nie mogę ich zapewnić, zwrócę się do Wydziału Oświaty Urzędu Miasta w Poznaniu z prośbą o pozwolenie na zawieszenie zajęć ze względu na bezpieczeństwo młodzieży i pracowników – mówi.

Wątek aktywności dyrektora przewija się w krótkim stanowisku, jakie otrzymałam w odpowiedzi na pytania zadane Justynie Sadlak z biura prasowego MEN. “Gdyby pojawiło się ognisko epidemii czy realne zagrożenie dla zdrowia, czy życia uczniów oraz nauczycieli, dyrektor szkoły, po uzyskaniu zgody powiatowego inspektora sanitarnego, będzie mógł szybko zareagować” – czytam w piśmie.

“W tej chwili pracujemy nad odpowiednimi regulacjami prawnymi w tym zakresie. Dla dyrektora przesłanką do podjęcia działań tj. wystąpienia do organu prowadzącego oraz państwowego powiatowego inspektora sanitarnego o zgody na zawieszenie zajęć będzie brak możliwości zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego uczniom, w tym np. stwierdzone przez właściwe służby przypadki zachorowania na Covid-19” – informuje MEN.

Można więc założyć, że to dyrektorzy będą podejmowali decyzję o tym, czy szkoły będą działały “normalnie”. A co za tym idzie, będą ponosić ich konsekwencje. Jak będzie faktycznie – mamy się dowiedzieć na początku sierpnia. Jak powiedziała mi pracownica Ministerstwa Edukacji Narodowej, konkrety poznamy w pierwszej połowie sierpnia.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl