Dzisiaj jest to przede wszystkim festiwal telewizyjny i impreza TVP, ale i tak cały czas Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej to marka. Opole dzięki tej imprezie nazywane jest stolicą polskiej piosenki już od ponad 60 lat. Kiedyś festiwalem żyło całe miasto. Dzisiaj to nadal okazja, żeby nie tylko w amfiteatrze, ale także na ulicach w centrum Opola zobaczyć muzyczne gwiazdy.
Pomysł zorganizowania festiwalu dla polskich piosenkarzy rzucili dwaj dziennikarze: Jerzy Grygolunas i Mateusz Święcicki. Przedstawili go na kolegium Programu III Polskiego Radia w lutym 1963 roku. Początkowo myślano, że to żart.
Ideę Grygolunasa i Święcickiego poparł jednak Edward Fiszer, ówczesny redaktor naczelny Programu III. Dał im też zgodę na delegację do Opola. Jerzy Grygolunas zakochał się w Śląsku Opolskim. Napisał książkę pt. „Polowanie na słońce”, w którym opisał całe województwo opolskie.
Pomysłowi zorganizowania festiwalu przyklasnął Karol Musioł, przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej w Opolu (w latach PRL był to odpowiednik prezydenta Opola). Pomysł padł w lutym, a już w czerwcu 1963 roku zorganizowano I Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu.
– To była wtedy ogromnie partyzancka robota. Amfiteatr jeszcze nie był gotowy. Ale ja wiedziałem, że ten festiwal pomoże skrócić ukończenie amfiteatru o co najmniej pół roku, a może i rok. I amfiteatr rzeczywiście został ukończony, ładnie wykończony – wspominał Karol Musioł.
Mówiący z silnym śląskim akcentem popularny Papa Musioł wprawił publiczność i dygnitarzy partyjnych siedzących w pierwszym rzędzie na pierwszym festiwalu w konsternację, kiedy wyszedł na scenę i powiedział na dzień dobry: „Witom wos ciule!”. Było to po prostu słowo „czule”, wypowiedziane ze śląskim akcentem.
Pierwszy Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki rozpoczął się 19 czerwca 1963 roku. Publiczność wysłuchała 15 koncertów i recitali, w których wzięło udział 102 wykonawców. Konferansjerami byli Jerzy Fedorowicz i Piotr Skrzynecki (legendarny twórca Piwnicy pod Baranami w Krakowie). Główne nagrody na Festiwalu Opole 1963 zdobyli Ewa Demarczyk i Zygmunt Konieczny.
To zaszczytne miano Opole będzie nosić do końca świata i jeden dzień dłużej. Zawdzięcza to Jerzemu Waldorffowi, ponieważ to ten znany publicysta i krytyk muzyczny jako pierwszy nadał taki tytuł Opolu, podsumowując I Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki.
– Muszę powiedzieć jako muzyk i jako krytyk, że dawno nie miałem do czynienia z audytorium, które by reagowało na muzykę tak trafnie, tak celnie, z takim smakiem i jednocześnie z taką kulturą jak Opole. Wszystko to, plus wasze miasto, które samo jest jak jedna piosenka, nakłania do tego abym przede wszystkim namawiał wszystkich, kto mnie tylko słyszy, do wspólnego wysiłku o to, żeby Opole było stale miejscem festiwalu, corocznie miejscem festiwalu. Każde miasto ma jakiś taki swój tytuł, który zazwyczaj dodaje się do samej nazwy, żeby scharakteryzować je. Chciałbym żeby Opole miało tytuł: „Opole – stolica piosenki polskiej” – powiedział Jerzy Waldorff.
Opolski Amfiteatr powstał właśnie na I Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu.
Dzieje się w Polsce i na świecie – czytaj na i.pl
Polecane oferty
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS