Podczas gdy Samir Nicholas Patham zmagał się z każdym krokiem podczas wspinaczki na Lhotse na Evereście, jego towarzysze, Szerpowie, zdawali się być w swoim żywiole, mimo ekstremalnych warunków. Te tybetańskie plemię jest znane na całym świecie z niesamowitych zdolności wspinaczkowych. Ale to, co jest jeszcze bardziej zadziwiające, to ich genetyka.
Szerpowie i ich wyjątkowa zdolność do życia na dużych wysokościach przez wieki były tematem wielu badań. Nowe badanie przeprowadzone przez grupę indyjskich naukowców wykazało, że Szerpowie mają unikalne adaptacje genetyczne, które pozwalają im przetrwać w warunkach niskiej zawartości tlenu. Wykazano, że Szerpowie mają stosunkowo niski poziom hemoglobiny we krwi, co sprzyja efektywnemu krążeniu krwi w ekstremalnych warunkach. Wyższe ciśnienie krwi u Szerpów pomaga zrównoważyć dostępność tlenu w trudnym środowisku.
Nie tylko genetyka, ale także kultura i tradycja Szerpów pozwalają im przetrwać. W Indiach mieszka około 16 012 Szerpów, ale Himalaje są domem dla wielu innych górskich grup etnicznych, takich jak Tybetańczycy i Bhutia. Wszystkie te grupy przez wieki nauczyły się przetrwania w trudnych warunkach, dzięki czemu są one cenionymi przewodnikami i tragarzami w regionie Himalajów.
Jednak najbardziej fascynujące jest odkrycie dotyczące genów adaptacji do życia na dużych wysokościach. Zaskakująco, najważniejszy gen adaptacyjny, EPAS1, pochodzi od archaicznych ludzi, znanych jako Denisowianie. Choć Denisowianie żyli setki tysięcy lat temu, ich dziedzictwo genetyczne żyje nadal w Szerpach i Tybetańczykach, pomagając im przetrwać na ekstremalnych wysokościach.
Ciekawostką jest, że niektórzy naukowcy spekulują, czy tajemniczy Denisowianie mogli być źródłem legendy o Yeti, mitycznym stworzeniu górskim.
Gyaneshwar Chaubey, badacz prowadzący badania, podkreśla, że adaptacja ta nie jest tylko wynikiem przetrwania, ale ewolucji. To świadczy o tym, jak silnie środowisko może wpłynąć na ludzki genom, prowadząc do trwałych zmian, które pozwalają przetrwać w ekstremalnych warunkach.
Wielu wspinaczy próbowało zdobyć szczyty Himalajów, a od 1953 roku na Evereście zginęło ponad 300 wspinaczy, w tym jedna trzecia z powodu niedostatku tlenu. Te liczby stanowią jasne świadectwo niebezpieczeństw związanych z ekstremalnymi wysokościami. Jednak Szerpowie, dzięki swojemu dziedzictwu genetycznemu, mają naturalną przewagę, która pozwala im żyć i pracować tam, gdzie inni tylko odwiedzają.
Choć wielu z nas nie może sobie wyobrazić życia w tak surowych warunkach, Szerpowie stanowią inspirację dla naukowców, alpinistów i wszystkich tych, którzy są zafascynowani zdolnościami adaptacyjnymi człowieka. Ich historia jest przypomnieniem, jak ludzki gatunek może dostosować się do najbardziej ekstremalnych środowisk. W miarę jak kontynuujemy badania nad adaptacjami genetycznymi różnych populacji ludzi, będziemy lepiej zrozumieć, jakie cechy pozwalają przetrwać i prosperować w różnych warunkach na naszej planecie.
Wspominając o swoim doświadczeniu na Lhotse, Samir Nicholas Patham mówi: “Podczas wspinaczki czułem się jak intruz w domu Szerpów. Byłem tam tylko gościem, podczas gdy oni byli prawdziwymi mistrzami gór.” I choć wielu z nas nigdy nie doświadczy wyzwań Himalajów, możemy podziwiać i doceniać wyjątkowe zdolności Szerpów, które stanowią połączenie kultury, tradycji i genetyki.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS