Kultura polska w wielu historycznych momentach stanowiła prawdziwą ostoję dla polskości. Szczególne miejsce w panteonie polskich twórców należy się piszącym i komponującym „ku pokrzepieniu serc” po klęskach powstań przeciwko zaborcom, czy też wzywającym do walki z okupantami podczas tego 123-letniego okresu polskiej kaźni. Możemy tu wymieniać wielu polskich twórców, natomiast szczególne miejsce należy się członkom Wielkiej Emigracji. Przykładem jest tutaj słyszalne w Etiudzie „Rewolucyjnej” rozdarte serce Fryderyka Chopina po upadku powstania listopadowego. Twórczość najwybitniejszego polskiego kompozytora, a obok niego również Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego i innych, przyczyniała się do krzewienia polskich tradycji w zniewolonym narodzie. Wielcy twórcy przypominali o doniosłych chwilach w historii narodu, jak np. Słowacki w „Pieśni Konfederatów Barskich”.
W końcu po latach zaborów Rzeczpospolita wróciła na mapy Europy, jednak jak się okazało nie na długo. Już w 1939 roku Polska ponownie utraciła niepodległość, by powrócić w 1945. Tym razem nie była to prawdziwa wolna Rzeczpospolita, choć językiem urzędowym był polski, sprawy w magistracie załatwiało się po polsku, a na tablicach z nazwami miejscowości widnieje od wtedy Wrocław a nie Breslau. Polskę okresu 1945-1989 idealnie obrazuje pieśń „Ojczyzno ma”:
„Tyle razy pragnęłaś wolności, tyle razy tłumił ja kat,
ale zawsze czynił to obcy a dziś brata zabija brat”.
Artystom zawsze ciężko przychodzi tworzenie wbrew sobie, jest to wręcz abberacja, ponieważ tworząc człowiek wyraża siebie. Dlatego tak wielu twórców okresu Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej sprzeciwiało się władzy. Niektórzy wprost, wręcz frontalnym atakiem, a inni podtekstem – przekazem który rozumieli dokładnie wszyscy, mimo fasady za którą się krył.
Pieśń protestu po angielsku nazywana jest protest song. To rodzaj muzyki zaangażowanej, wyrażającej sprzeciw wobec jakiegoś zjawiska społecznego czy też politycznego. Najbardziej znanym przykładem protest songu jest „Another brick in the wall” grupy Pink Floyd. Z polskiej muzyki zaangażowanej za granicą największą rozpoznawalność uzyskał tytuł „Żeby Polska była Polską”. Muzykę skomponował Włodzimierz Korcz do słów Jana Pietrzaka; jak autor tekstu wspominał impulsem do napisania go były protesty robotnicze w roku 1976. Pietrzak, podobnie jak Słowacki wspomina ważne wydarzenia w historii narodu polskiego. Warto zauważyć, że tekst tej pieśni stanowił tytuł amerykańskiego programu telewizyjnego Let Poland be Poland, który został wyemitowany 31 stycznia 1982, czyli dokładnie dzień po International „Solidarity Day”, Międzynarodowym Dniu Solidarności z Polską. W programie udział wzięły światowe sławy takie jak m. in: Frank Sinatra czy Paul McCartney, a także wybitni polscy artyści – pianista Adam Makowicz oraz Czesław Miłosz.
Melodia do słów „Janek Wiśniewski padł” to jedna z tych fraz muzycznych, które jest w stanie powtórzyć większość Polaków. Najbardziej znaną wersję skomponował Andrzej Korzyński do słów Krzysztofa Dowgiałły, pojawia się ona m.in. w filmie „Czarny czwartek”. Opowiada o gdyńskich wydarzeniach z 1970 roku, gdy zastrzelony został Zbyszek Godlewski – osiemnastolatek zginął od milicyjnych kul. Protestujący przenieśli jego ciało na wyrwanych drzwiach przed budynek Miejskiej Rady Narodowej w Gdyni.
podpis
„Chłopcy z Grabówka, chłopcy z Chyloni,
dzisiaj milicja użyła broni.
Dzielnieśmy stali, celnie rzucali,
Janek Wiśniewski padł”
Teraz chciałbym napisać kilka słów o piosence, która jest najbardziej szczerym manifestem niezgody na otaczającą rzeczywistość jaki kiedykolwiek słyszałem. Cenzura nie przepuściła pierwotnej wersji tekstu brzmiącej:
„Kłamstwo panie A. krótkie nogi ma, ludzie wiedzą, na czym siedzą, nie darują wam!”
Skierowane początkowo do członka Biura Politycznego PZPR Albina Siwaka nie miały szans dostać aprobaty aparatu cenzury. Andrzej Sobczak zaczął pisać nowy tekst po wyemitowaniu Dziennika Telewizyjnego: „Wkurzony totalnie napisałem uczciwe i na pewno szczerze wnerwione „Przeżyj to sam””. Piosenka wpadła w ręce dziennikarzy Polskiego Radia, którzy puszczali ją dopóki cenzura nie wpadła do redakcji. Zanim przestała być emitowana została wiele tysięcy razy nagrana przez słuchaczy. Dla każdego będącego w okresie stanu wojennego choćby dziesięciolatkiem piosenka ta dzisiaj stanowi pewne wspomnienie o przeżyciach tamtego czasu. W tym fragmencie tekstu widać wyraźną krytykę wobec obojętności lub „patrzenia z daleka” na sprawy społeczne, polityczne:
„Ktoś inny zmienia świat za Ciebie,
nadstawia głowę, podnosi krzyk,
a Ty z daleka, bo tak lepiej
iw razie czego nie tracisz nic.”
„Chcemy być sobą” zespołu Perfect to przykład piosenki, która oficjalny tekst miała inny od pojawiającego się podczas koncertów. Publiczność zmieniła główny wers refrenu na „chcemy bić ZOMO”. W ten sposób zespół Zbigniewa Hołdysa dostał w 1982 roku „szlaban” na koncertowanie.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS