Mateusz Rudyk nie zdobył medalu w sprincie w ostatnim dniu mistrzostw świata na torze kolarskim w Berlinie. Zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brąz z Malezyjczykiem Azizulhasni Awangiem. „Rywale byli lepsi” – przyznał.
Nie udało się panu powtórzyć wyniku z ubiegłorocznych mistrzostw świata w Pruszkowie, gdzie zdobył pan brązowy medal…
Mateusz Rudyk: Cóż, rywale byli lepsi. Holendrzy są w ogóle poza zasięgiem, natomiast Awang również był szybszy, choć moim zdaniem w pierwszym wyścigu nie pojechał czysto. Był kontakt między nami, ale sędziowie uznali, że nie miało to wpływu na wynik. Ja mam inne zdanie, ale musiałem pogodzić się z taką decyzją.
Po pierwszym wyścigu z Awangiem polska ekipa złożyła protest…
– Przepisy mówią wyraźnie, że nie może dojść do kontaktu z drugim zawodnikiem. Malezyjczyk uderzył mnie ciałem w udo. To się stało na ostatnim wirażu, 100 metrów przed metą. Wybił mnie w ten sposób z prędkości i minimalnie udało mu się wygrać. Gdyby nie to, kolejność mogła być odwrotna.
Kto pierwszy przełamie hegemonię Holendrów w sprincie?
– W tej chwili Holendrzy są niesamowici. To oni wyznaczają trendy w naszej konkurencji, to ich wszyscy muszą gonić. Z Lavreysenem i Hooglandem nikt tutaj nie nawiązał walki. W półfinale próbowałem ścigać się z Hooglandem. Drugi bieg wyglądał trochę lepiej, ale nie ma co ukrywać, że zabrakło mocy.
Kibice kolarstwa wiedzą, że jest pan diabetykiem. Trudno było panu spędzić tyle godzin na torze?
– Jestem do tego przyzwyczajony. A co do cukrzycy, dzięki wszczepionemu czipowi i specjalnej aplikacji na telefonie komórkowym cały czas kontroluję poziom cukru we krwi. W czasie zawodów poziom bardzo skacze. Jest wysiłek fizyczny, jest wielki stres, ale jakoś sobie z tym radzę i cały czas uczę się czegoś nowego na temat tej choroby.
Jakie ma pan teraz plany?
– Nie ma czasu na odpoczynek, masa pracy przede mną. Do igrzysk pozostało już tylko pięć miesięcy. Przez tydzień odpocznę psychicznie od roweru i z powrotem wezmę się do roboty. Tutaj nie udało się zdobyć medalu, ale nie mam do siebie pretensji. Ja i cały mój sztab szkoleniowy daliśmy z siebie sto procent. Miejmy nadzieję, że w Tokio będzie lepiej.
Rozmawiał w Berlinie – Artur Filipiuk
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS