A A+ A++

W sercu Puerto Rico, na wyspie Karaibów, znajduje się niezwykły las deszczowy znany jako Las Narodowy El Yunque (Biała Ziemia). Ten unikatowy ekosystem kryje w sobie wiele fascynujących i niepokojących tajemnic, które przez lata przyciągały badaczy, podróżników i poszukiwaczy niezwykłych zjawisk.

Historia tego miejsca sięga 1876 roku, kiedy król Hiszpanii Alfonso XII ogłosił 10 000 hektarów zalesionego terenu w górach Luquillo rezerwatem leśnym. Była to próba ochrony tego niezwykłego obszaru przed nadmierną eksploatacją. Jednak losy lasu miały się wkrótce odmienić, gdy w 1898 roku wybuchła wojna hiszpańsko-amerykańska. Chociaż konflikt ten koncentrował się przede wszystkim na Kubie, jego skutki odcisnęły piętno także na Puerto Rico, które wraz z innymi hiszpańskimi posiadłościami na Karaibach zostało przejęte przez Stany Zjednoczone.

W 1903 roku prezydent Theodore Roosevelt utworzył w tym rejonie Rezerwat Leśny Luquillo, a w latach 30. XX wieku rząd amerykański powiększył obszar lasu o kolejne 20 234 hektary. Wydawało się, że Los Narodowy El Yunque jest odtąd pod opieką władz i naukowców. Jednak w 1939 roku na wyspie powstała Stacja Eksperymentalna Lasów Tropikalnych Służby Leśnej USDA (późniejszy Międzynarodowy Instytut Leśnictwa Tropikalnego), co zapoczątkowało nowy rozdział w dziejach tego niezwykłego miejsca.

W 1940 roku ukończono budowę Stacji Badawczej El Verde i rozpoczęto długoterminowe projekty badawcze w “Lesie Eksperymentalnym Lukillo” – dziwna nazwa, która wzbudza wiele pytań. Czy w tym lesie rzeczywiście prowadzono jedynie standardowe badania naukowe, czy też działo się tam coś znacznie bardziej tajemniczego?

Dostęp do lasu jest ściśle kontrolowany – wymagane są specjalne zezwolenia, a wędrówki dozwolone są jedynie pieszo i w wyznaczonych granicach. Centrum dla zwiedzających nosi nazwę “Portal”, co wydaje się niezwykle trafną i symboliczną nazwą.

Bowiem to właśnie w tym lesie, w strefie zastrzeżonej dla zwykłych ludzi, miały znajdować się trzy międzywymiarowe portale. Niewielu śmiałków, którym udało się powrócić z tej strefy, opowiadało o spotkaniach z niezwykłymi istotami – gargulcami. Te tajemnicze stworzenia, choć budzące grozę, nie wyrządzały nikomu krzywdy. Wręcz przeciwnie – ludzie twierdzili, że gargulce boją się ludzi równie mocno, co ludzie boją się ich.

Co ciekawe, ślady obecności tych mitycznych stworzeń można odnaleźć w architekturze starożytnych cywilizacji, takich jak Egipt, Grecja, Rzym czy Etruria. Najstarszy znany gargulec ma aż 13 000 lat i został odkryty na terenie współczesnej Turcji. Wydaje się, że w starożytności gargulce nie były uważane za stworzenia fikcyjne, lecz za w pełni realne istoty.

Intrygujące jest również to, że gargulce zaczęły pojawiać się jako dekoracje na budynkach sakralnych w czasach chrześcijaństwa – co samo w sobie wydaje się dość niezwykłe. Ponadto, warto zauważyć, że Krzysztof Kolumb, który w 1492 roku dotarł do Puerto Rico, twierdził, że wyspa ta stanowi południowy kraniec Bermudów Trójkąta. Być może nie był to przypadek, że Amerykanie wykazywali tak duże zainteresowanie przejęciem kontroli nad “Lasem z Portalami” na początku XX wieku.

Według relacji tych nielicznych, którzy zdołali powrócić z zakazanej strefy, portale te nie są umiejscowione w jednym konkretnym miejscu, ale mogą pojawiać się w różnych formacjach skalnych, pniach drzew czy tuż nad ziemią. W tej “strefie wykluczenia” mieli oni spotkać nie tylko gargulce, ale także wróżki, gigantyczne, świetliste humanoidy ze skrzydłami, przypominające anioły, a także trzymetrowe stworzenia potrafiące zmieniać swój rozmiar, przybierając postać małych gnomów.

Ponadto, w tym niezwykłym lesie miały występować również “ludzie cienia”, syreny i inne dziwne zjawiska, takie jak anomalie akustyczne i geomagnetyczne. Wszystko to sprawia, że Las Narodowy El Yunque jawi się jako miejsce pełne niezwykłych i niepokojących tajemnic, przyciągających badaczy, poszukiwaczy przygód i miłośników nadprzyrodzonych zjawisk.

Wiele osób, które zdecydowały się przekroczyć granice zakazanej strefy, nigdy już z niej nie wróciło. Mówi się, że dzieje się tak, ponieważ ci, którzy wchodzą na portal między światami, nie powinni nic jeść ani pić w obcym wymiarze, gdyż w przeciwnym razie nie będą w stanie powrócić do swojego świata. Najwyraźniej nie wszyscy byli świadomi tych starożytnych mitów i legend i lekkomyślnie przekraczali granice, nie znając konsekwencji swoich czynów. Część z nich mogła również przebywać w tej strefie dobrowolnie.

Mimo wielu niepokojących historii i tajemniczych zniknięć, gargulce i inne niezwykłe istoty nie wyrządzały nikomu krzywdy. Wręcz przeciwnie – ludzie, którym udało się je spotkać, twierdzili, że stworzenia te boją się ludzi równie mocno, co ludzie boją się ich. Pewnego razu zaobserwowano nawet dwie gargulce, które przerwały walkę na widok grupy ludzi i szybko odleciały.

Las Narodowy El Yunque pozostaje miejscem pełnym fascynujących i niepokojących zagadek, przyciągających badaczy, podróżników i poszukiwaczy niezwykłych zjawisk. Jego historia sięga ponad 140 lat, a kolejne odkrycia i relacje świadków wciąż dostarczają nowych, intrygujących wątków. Być może kiedyś uda się rozwikłać choć część z tych tajemnic, które kryje w sobie ten niezwykły, tropikalny las.

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułWstępny wykaz zadań przyjętych i odrzuconych w BO Małopolska
Następny artykuł80 rocznica mordu w Gozdowie