Namysłowska młodzież nie raz pokazywała, że stać ją na wielkie rzeczy.
Świetnym przykładem tego może być realizacja tytułowego projektu przez grupę 24 licealistów.
Nagraliśmy wywiady w profesjonalny sposób, z namysłowianami, którzy osiągnęli sukces. W tym artykule przybliżę historię owego projektu.
Autor: Piotr Rohatyński – uczestnik projektu Równać Szanse: Namysłowianie bez granic
Jak to się stało, że namysłowska młodzież realizuje takie przedsięwzięcie?
Geneza tego projektu sięga Fundacji Civis Polonus i oczywiście naszego namysłowskiego Stowarzyszenia Prudenter Agas. Pierwsza z tych organizacji już od wielu lat pracuje z młodzieżą z małych miejscowości, dając możliwości na realizowanie projektów, w których owa młodzież samodzielnie nabywa różnorakie kompetencje. Drugiej organizacji, chyba nie trzeba przedstawiać – Stowarzyszenie Inicjatyw Społeczno-Edukacyjnych, które od pięciu lat swojego istnienia realizuje projekty dla młodzieży takie jak Młodzieżowa Akademia Lidera czy Spotkania Z Kulturą. W 2023 roku wystartowała nowa edycja programu Równać Szanse, którego realizatorem jest właśnie Civis Polonus, a za sprawą Stowarzyszenia Prudenter Agas właśnie młodzież z Namysłowa otrzymała swoją szansę. Samo Równać Szanse to program, który już od 2001 roku ma na celu wspieranie różnych inicjatyw społecznych, służących w podnoszeniu kompetencji młodzieży z mniejszych miejscowości. Inicjatywy takie to projekty, w których młodzież szkoli się, a następnie samodzielnie pracuje w celu osiągnięcia danego przez Równać Szanse efektu. Jako grupa z Namysłowa, postanowiliśmy zrealizować projekt, w ramach którego nagrywamy profesjonalne wywiady z osobami z Namysłowa, które osiągnęły sukces na różnych płaszczyznach. To wszystko oczywiście w sposób całkowicie kompetentny i samodzielny. Gdy zadanie stało się jasne, pojawiła się nazwa projektu: Namysłowianie bez granic. Tym samym sierpień 2023 roku stał się początkiem tej rocznej przygody.
Projekt, który bawi i uczy
Bardzo szybko pojawiły się pierwsze pomysły, takie jak lista gości, których postanowiliśmy zaprosić do wywiadów, czy też samo logo projektu. Równie szybko wzięliśmy udział w szkoleniach, mających przygotować nas do poważnych działań ”w terenie”. Październik 2023 roku stanął pod znakiem szkoleń i warsztatów, mających przygotować nas do pracy w projekcie.
Pod okiem Pani Joanny Chmury opanowaliśmy sztukę wystąpień publicznych, jakże przydatną przy wywiadach. Bardzo ciekawym doświadczeniem był proces wcielania się w rolę przedstawiciela biura podróży by w ten sposób uczyć się dobrego “sprzedawania” swoich umiejętności, usług czy produktów. Niedługo po tym odbyły się profesjonalne i do dziś wspominane zajęcia dziennikarskie z dziennikarką magazynu Polityka – Panią Joanną Cieślą – laureatką nagrody im. prof. Romana Czerneckiego, oraz szefem działu wideo i montażystą dwutygodnika Viva! – Panem Wojciechem Klauze. Te dwudniowe warsztaty były rewelacyjne. Uczestnicząc w nich, mieliśmy okazję pracować z profesjonalnym sprzętem, przejść szkolenie z montażu filmów na wysokim poziomie oraz poznać sekrety i ciekawostki związanych z dziennikarskim rzemiosłem. Nie mogę nie wspomnieć o niebywale profesjonalnej sztuce zadawania odpowiednio skonstruowanych pytań, której nauczyliśmy się od Pani Chmury i Pani Cieśli. Wszystko to w duchu świetnej zabawy i pracy warsztatowej. Nie sposób ocenić, jak bardzo te zajęcia pomogły nam w dalszym działaniu w projekcie: dały wiedzę i umiejętności, z których korzystaliśmy w dalszej realizacji projektu.
Nie sposób pominąć również wycieczki integracyjnej, która odbyła się w tym okresie.Trzy dni w Srebrnej Górze zaowocowały niesamowitą integracją naszej grupy projektowej, gdyż jak inaczej nazwać godziny wspólnych zabaw i przepełnione motywacją chodzenie po górach. Zdecydowanie był to jeden z najlepszych momentów projektu. Nie był to jedyny wyjazd, w jakim jako grupa mieliśmy przyjemność uczestniczyć. W późniejszej fazie projektu, bo w kwietniu 2024 roku, pojechaliśmy do Lubania, gdzie tamtejsza młodzież z Klubu Młodego Lidera prężnie realizuje własny pomysł, również ramach programu Równać Szanse. Nasi nowo poznani koledzy i koleżanki z Lubania jako zadanie do realizacji z projektu wybrali nakręcenie autorskiego filmu kryminalnego. Wymiana doświadczeń, związanych z uczestnictwem w tym samym programie, stanowiła samą przyjemność i również była bardzo wartościowa. Należy też wspomnieć o tym, że w drodze powrotnej z Lubania, odwiedziliśmy Zamek Czocha. Wypad na zamek i powiązane z nim odkrywanie masońskich tajemnic było możliwe dzięki darczyńcom, którym należą się wielkie podziękowania.
Maszyna ruszyła pełną parą
Po szkoleniach przeszliśmy do esencji projektu – nagrania profesjonalnych wywiadów. Podzieliliśmy się na dziennikarzy, których zadaniem było przeprowadzenie wywiadów, na ekipę techników stojących za kamerą jak i montażem, oraz na dział promocji w social mediach. Pierwszym wywiadem, który został nagrany w ramach projektu była rozmowa panem Jarosławem Skulskim – kinomanem, filmoznawcą i kierownikiem kina studyjnego “Fenomen” w Kielcach. Nie obyło się bez stresu, ale podołaliśmy zadaniu. Każdy wywiad poprzedzało obszerne robienie researchu, tak żeby w profesjonalny sposób być przygotowanym do rozmowy, starannie dobraliśmy odpowiedni kadr, przeprowadziliśmy próby dźwięku. Następnie przechodziliśmy do montażu nagranego wywiadu, dokładając starań, by żeby wszystko było dopięte na ostatni guzik. Widać było efekty szkoleń, w których uczestniczyliśmy, ale też z każdym nagranym wywiadem uczyliśmy się na swoich doświadczeniach. Te były bardzo różne – zdarzyło się, że nie dało się dobrze podpiąć mikrofonów na planie, w środku rozmowy włączył się ekspres do kawy, czy też byliśmy zmuszeni do zmiany scenerii. Z wszystkimi tymi przygodami podczas wywiadów dobrze sobie poradziliśmy i wyciągnęliśmy coś na przyszłość.
Wraz z kolejnymi miesiącami, przybywało gotowych wywiadów. Projekt nabrał niesamowitego tempa – konsekwentna praca zaowocowała ośmioma pełnoprawnymi, profesjonalnie przeprowadzonymi i zmontowanymi wywiadami, z imponującą listą gości – namysłowianami, którzy mogą się pochwalić niezwykłymi osiągnięciami.
A mieliśmy ogromną przyjemność rozmawiać z Panem Jarosławem Skulskim, który opowiedział jak osiągnął sukces, zawsze będąc ,,tym niesfornym uczniem”; Panią Martą Orzeszyną – pisarką, autorką ,, Antoine de Paris”i ,, Gry o Miłość”, namysłowską znawczynią kultury francuskiej; Panem Radosławem Marcinkiewiczem – zapaśnikiem, dwukrotnym brązowym medalistą Wojskowych Mistrzostw Świata i członkiem Ludowego Klubu Sportowego ,,Orzeł” w Namysłowie, który w rozmowie podzielił się z nami swoją niesamowitą motywacją do realizowania celów; Panem Maciejem Wilczyńskim – doktorem ekonomii, prezesem zarządu firmy Valueships i stałym uczestniku namysłowskiego Czochraj Bobra Fest, który w błyskotliwy sposób opowiedział o swoich przemyśleniach na temat polskiego systemu edukacji; Panią Angelicą Jurkowianiec – Miss Polski roku 2023, która zdradziła nam wiele sekretów swojego sukcesu i pracy modelki. A, jak sama stwierdziła, ,,Najpiękniejsza Polka’’ to znaczne uproszczenie bycia miss”; Panią Dorotą Wojtyrą – menadżerką ds. płac na rynku europejskim w firmie Hewlett Packard Enterprise, ekspertką w dziedzinie etykiety w biznesie. W wyjątkowo kompetentny sposób opowiedziała o świecie wielkich korporacji, podkreślając, że nasze ambicje są kluczem do osiągnięcia celów; Panem Waldemarem Miksą – głównym koordynatorem ogólnopolskiego i międzynarodowego programu Bilingual Future, pionierem w dziedzinie powszechnej dwujęzycznej edukacji, znawcą i koneserem muzyki; Panią Ewią Lorską – aktorką teatralną, musicalową i filmową, która opowiedziała o swoich prywatnych spostrzeżeniach i wspomnieniach z Namysłowa.
Rozmowa z każdym z tych gości była niezwykle wartościową lekcją gdyż za każdym razem usłyszeliśmy bardzo osobistą historię o drodze do sukcesu, porady dla młodych ludzi i, co najważniejsze, odpowiedź na pytanie” ,,Czy pochodzenie z małego miasta było przeszkodą?”. To ostatnie było najważniejszym momentem tych wywiadów i było głównym przesłaniem tego projektu. Refleksje, które mamy po każdej takiej rozmowie są skarbem nie tylko dla nas, grypy realizującej projekt, ale dla całej namysłowskiej młodzieży. Wszyscy z naszych rozmówców prezentowali inne środowiska, postawy względem życia, jednak każda z rozmów była równie wartościowa jak i inna od pozostałych.
Per aspera ad astra
Przy dokonywaniu wielkich rzeczy, zawsze pojawią się jakieś trudności. Nie inaczej było tutaj. Zdarzały się momenty stagnacji i zwolnionego tempa pracy. Ktoś też musiał załatwić sprzęt, z którym nieraz były problemy organizacyjne. Zdarzało się rozmycie odpowiedzialności i związane z tym trudności w komunikacji. Jednakże w tych momentach pojawiał się z pomocą nasz koordynator projektu Pan Przemysław Paradowski, który, wraz z Panią Anną Kubiak-Łopion oraz Panią Katarzyna Paradowską, ku naszej uciesze, zawsze raczył nas radą i metaforycznym wylaniem kubła zimnej wody. Niczego nam nie ujmując, bez tych dorosłych ten projekt nie byłby taki sam. Koniec końców mimo trudności wszystko poszło w dobrą stronę, bez większych katastrof.
Konkluzja i osobiste przemyślenia
Ciężko o coś równie ambitnego i wartościowego jak projekt Równać Szanse: Namysłowianie bez granic. Począwszy od praktycznych umiejętności i doświadczeń zdobytych podczas realizacji projektu, po ważne życiowe lekcje udzielone przez naszych gości w wywiadach – to przeżycie było nieocenione. My, jako namysłowscy licealiści, pokazaliśmy, że ,,można”, a pochodzenie z mniejszego miasta nie stanowi bariery w dokonywaniu wielkich rzeczy. Trzeba tu zaznaczyć, że ów epilog nie tyczy się tylko nas, a wszystkich młodych z małych miejscowości. Bez wątpienia to zaszczyt, że akurat to my mieliśmy przyjemność bezpośrednio tego doświadczyć.
Zwieńczeniem Równać Szanse: Namysłowianie bez granic będzie gala finałowa projektu, którą w duchu całego projektu, samodzielnie wyreżyserujemy i poprowadzimy. Nasi wybitni rozmówcy zostali oczywiście honorowo zaproszeni, jak i nasi najbliżsi. Nie pozostało nic innego niż duma z projektu oraz nadzieja na kolejne takie dokonania. Jak inaczej można podsumować pokonywanie barier i dokonywanie ,,niemożliwego”?
Na koniec, jako autor tekstu – uczestnik projektu, pozwolę sobie na bardziej osobiste myśli co do całości Namysłowian bez granic. Podczas roku pracy nad projektem nauczyłem się niesamowitych rzeczy, które z perspektywy “przed projektem” wydawały się nieosiągalne. Brałem udział w działaniach, o których wcześniej bym nie pomyślał, co sprawiło, że moje życie stało się niezwykle ciekawe. Co prawda początek działań w projekcie przerażał do tego stopnia, że dwie osoby się wycofały. Jednak po bezpośrednich doświadczeniach okazało się, że obawy były niepotrzebne i cała ta praca – powiązany z nią często stres czy panika pojawiająca się już przy założeniu projektowej koszulki przed wywiadem, zaowocowały pięknym efektem, o którym z pełną dumą będę opowiadać.
Autor: Piotr Rohatyński – uczestnik projektu Równać Szanse: Namysłowianie bez granic
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS