Luneta jest stosunkowo ciemnym gwiazdozbiorem nieba południowego. Mimo małej jasności zawiera wiele wartych uwagi obiektów głębokiego nieba. Niestety nie jest widoczna z terenów Polski, ale można ją obserwować na szerokościach geograficznych pomiędzy 90° S a 27° N. Sąsiaduje z takimi gwiazdozbiorami jak: Strzelec, Korona Południowa, Ołtarz, Paw czy Indianin.
Powyższy fragment mapy nieba przedstawia Gwiazdozbiór Lunety w otoczeniu sąsiadujących konstelacji.
Konstelacja powstała dopiero w XVIII wieku za sprawą francuskiego astronoma Nicolasa Louisa de Lacaille. Przedstawia rodzaj teleskopu, którego sam de Lacaille używał do obserwacji. W ten sposób miał uhonorować wielki wynalazek. Początkowo Luneta rozciągała się na północ pomiędzy Strzelcem i Skorpionem. Z czasem została pozbawiona części reprezentującej montaż i górę tubusu. Oficjalna, obecnie uznawana wersja Lunety została ustalona przez belgijskiego astronoma Eugena Delporte w 1930 roku i zajmuje obszar na południe od Strzelca i Korony Południowej.
Powyższa ilustracja pochodzi z atlasu nieba Aleksandra Jamiesona. Przedstawia pierwotne wyobrażenie położenia Lunety.
W Lunecie znajduje się grupa obiektów głębokiego nieba. Składa się z około 12 galaktyk. Najjaśniejszą z nich jest NGC 6868 – ogromna galaktyka eliptyczna. Została odkryta przez Johna Herschela w lipcu 1834 roku. Co ciekawe, w centrum posiada duże, młode gwiazdy i chmury pyłu, co nie jest typowe dla tego typu galaktyki. Najprawdopodobniej wynika to z niedawnego zderzenia z inną galaktyką spiralną.
Powyższe zdjęcie przedstawia galaktykę NGC 6868.
Korekta – Matylda Kołomyjec
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS