Miejskie opowieści Pilcha, Allena i Joyce'a kipią od emocji. Nie ma gorszego miasta niż to nijakie i obojętne

Pewien popularny telewizyjny serial komediowy ma czołówkę, podczas której przez ułamki sekund widzimy symbole, a może raczej ikony wielu miast. W pogoni kolejnych klatek zarejestrujemy Akropol, Krzywą Wieżę, katedrę Notre Dame, Tower Bridge, wieżę Eiffla i Statuę Wolności. Nie ma chyba osoby, która nie wie, gdzie znajdują się te obiekty. Nikt chyba nie zakwestionuje stwierdzenia, że są symbolami – a może lepiej ikonami – Aten, Pizy, Paryża, Londynu czy Nowego Jorku. Zapewne nie wyobrażamy sobie tych miast bez tych budowli i konstrukcji. Gdyby ktoś postanowił je zburzyć, pewnie w kilka minut po ogłoszeniu tego pomysłu zostałby zorganizowany protest, a o skandalicznym planie mówiliby i rozpisywaliby się wszyscy. – Bo przecież chodzi o nasze miasto! – krzyczeliby paryżanie i nowojorczycy.  

Zgłoś naruszenie/Błąd