Pandemia sprawiła, że nasze domy stały się dla nas jeszcze ważniejsze niż dotychczas. To tu spędzamy teraz większość czasu, często próbując pogodzić w czterech kątach pracę z codziennymi obowiązkami i odpoczynkiem. Jak nam się to udaje? Zapytaliśmy Polaków, jak wygląda ich życie w domu podczas izolacji.
Koronawirus poprzestawiał nie tylko harmonogram naszych dni, ale również wnętrza naszych domów. Dziś musimy przygotować je na jeszcze więcej, bo w ostatnich miesiącach to właśnie pomiędzy znajomymi czterema ścianami toczy się niemal całe nasze życie.
Jak z tym wyzwaniem poradzili sobie Polacy? Co czują, gdy świat za oknem wydaje się być bardzo, bardzo daleko? Jak dopasowują swoje domy do pracy zdalnej i w jaki sposób balansują pomiędzy wolnym czasem a codziennymi obowiązkami oraz opieką nad dziećmi?
Odpowiedzi na te i wiele innych pytań związanych z domową izolacją znajdziecie w naszym nowym raporcie. Prezentujemy wyniki badania, w którym wzięło udział 1400 osób z całej Polski. Raport powstał pod patronatem WP Dom.
NASZE SAMOPOCZUCIE PODCZAS IZOLACJI
Pandemia wyraźnie odbiła się na naszym samopoczuciu. Zapytani o to, jak się czują w obecnej sytuacji, 14% respondentów przyznaje, że w ostatnich miesiącach czuje się źle lub bardzo źle, a 40% – tak sobie. Łącznie na negatywny nastrój narzeka ponad połowa ankietowanych. Najgorzej pandemię znoszą osoby w wieku 25-34 lat. W tej grupie odsetek odpowiedzi „bardzo źle”, „źle” i „tak sobie” wyniósł aż 56%.
Zły nastrój towarzyszy nam przede wszystkim dlatego, że nie możemy wyjść na świeże powietrze i korzystać z uroków wiosny – to powód, który wskazało 28% respondentów skarżących się na negatywne samopoczucie. Co czwarta osoba przyznaje, że pandemia wywołuje w niej zdenerwowanie i strach, a konieczność domowej izolacji jeszcze bardziej wzmaga te nastroje. Co trzeci respondent czuje się zaś samotny lub znudzony – brakuje nam zarówno kontaktu z ludźmi, jak i kolejnych pomysłów na spędzanie czasu w domu.
46% respondentów pomimo pandemii i związanych z nią obostrzeń ocenia swoje samopoczucie jako dobre lub bardzo dobre. To przede wszystkim osoby pomiędzy 45. a 54. rokiem życia – w tej grupie dobrze lub bardzo dobrze czuje się blisko 52% ankietowanych.
Przed negatywnymi myślami często chronią nas nasze własne cztery kąty. Wśród osób, które swoje samopoczucie oceniają pozytywnie, aż 46% twierdzi, że izolacja nie jest dla nich problemem, bo lubią swój dom i z przyjemnością spędzają w nim czas. Już nasze ubiegłoroczne badanie pokazało, jak mocno jesteśmy przywiązani do swoich wnętrz. Co piąta osoba cieszy się, że w związku z zaistniałą sytuacją ma wreszcie trochę więcej czasu dla siebie, a 13% docenia fakt, że w końcu może trochę dłużej pobyć w domu z najbliższymi. 1 na 10 respondentów przyznaje z kolei, że podoba mu się to, że nie musi wychodzić z domu.
POLACY ZOSTALI W DOMACH
Wyniki naszej ankiety pokazują, że Polacy dość sumiennie podeszli do obostrzeń i zaleceń wprowadzonych w związku z pandemią. Ponad 7 na 10 osób ograniczyło wyjścia z domu do niezbędnego minimum: codziennych spacerów z psem, wyjść do pracy lub sporadycznych zakupów. Co dziesiąta osoba opuszczała swoje cztery kąty również w celach rekreacyjnych, by zaczerpnąć świeżego powietrza na spacerze lub przejażdżce rowerem.
14% respondentów deklaruje, że w pierwszych miesiącach pandemii w ogóle nie opuszczało swojego domu. Ponad połowa z nich – przede wszystkim osoby w wieku 18-24 lata – przyznaje, że w ogóle nie czuje potrzeby wychodzenia. 5% ankietowanych poddało się ścisłej izolacji przede wszystkim po to, by nie ryzykować zarażeniem, a dla 1% była ona obowiązkowa ze względu na kwarantannę.
Na nasze podejście do izolacji wpływa wiele różnych czynników – od sytuacji życiowej, przez typ osobowości, aż po aktywności, jakie podejmujemy w domu. Z wypowiedzi respondentów można wyłonić sześć typów postaw:
1. LĘK O PRZYSZŁOŚĆ – wyrażają go przede wszystkim te osoby, które ze względu na pandemię straciły pracę;
„Nie radzę sobie. Czuję, że moje życie nie ma sensu. Straciłam pracę, brak mi bliskiego kontaktu z przyjaciółmi, możliwości zmiany otoczenia. Nie potrafię się zorganizować, czas płynie, a ja nie mam w ogóle na niego planu. Wstaję rano i nie wiem, co potem”
„Martwię się tym, co będzie jutro. Nie brakuje mi środków do życia, ale wielu z moich bliskich straciło pracę przez pandemię. Obawiam się, że najgorsze i tak jeszcze przed nami”;
2. STRES – potęgowany m.in. przez kolejne doniesienia o rozwoju epidemii oraz narastające stany lękowe, wynikające np. z problemów ze zdrowiem psychicznym;
- „Straciłam pracę, rzadko wychodzę z domu, zakupy robi mój narzeczony, który swoją drogą też obecnie nie pracuje. Strach wyjść gdziekolwiek, żeby nie dostać mandatu, na który nas nie będzie stać”;
- „Jest to dla mnie trudna sytuacja, ponieważ od roku zmagam się z depresją. Izolacja nie pomaga”;
3. AKCEPTACJA – część respondentów rozumie konieczność izolacji oraz wprowadzonych ograniczeń i godzi się z nimi, jednocześnie zachowując spokój. Sytuację łatwiej akceptują również domatorzy i osoby introwertyczne, na co dzień nielubiące opuszczać swoich czterech kątów;
- „Izolacja to nie kara, tylko sposób na to, by zapobiegać rozprzestrzenianiu się wirusa. Ja i moja rodzina stosujemy się do wszystkich wytycznych wprowadzonych w kraju i nie sprawia to nam żadnego problemu. Świadomość, że robimy to, aby pomóc sobie, innym i całemu światu jest wystarczająca, by nadal być szczęśliwym i starać się to przetrwać. To nie jest zbyt wysoka cena za wolność”;
- „Jest mi bardzo dobrze. Mam depresję i codzienne czynności, które wywoływały lęk (wychodzenie do pracy lub szukanie wymówek, żeby nie spotkać się z ludźmi) są teraz mniej uciążliwe”;
4. OPTYMIZM – charakterystyczny dla osób, którym izolacja dała więcej wolnego czasu – teraz mogą wykorzystać go np. na rozwój osobisty, powrót do starego hobby czy przemyślenia;
- „Myślę, że izolacja dała mi szansę by odetchnąć, zatrzymać się, pomyśleć nad sobą i dostrzec to, co dla mnie ważne, jak również to, czego potrzebuje. Mam nadzieje, że zachowam w sobie to wspomnienie i będzie ono wpływało na podejmowane przeze mnie decyzje w przyszłości”;
- „Skupiam się na moich najbliższych i na otoczeniu w którym mieszkamy. Upiększam dom i dopieszczam szczegóły, na które wcześniej brakowało mi czasu. Dużo rozmawiamy, czytamy książki, chodzimy na spacery i gramy w planszówki. Wspólnie przygotowujemy posiłki i celebrujemy spotkania przy stole. Gdy potrzbujemy prywatności, każdy ma swoja przestrzeń, w której może „odetchnąć” i nabrać dystansu. W gorszych chwilach wspieramy się żartem lub rozmową”;
5. TROSKA – wyrażają ją przede wszystkim rodzice, którzy w obecnej sytuacji mogą poświęcić więcej uwagi swoim dzieciom i bardziej się do nich zbliżyć. Troszczymy się też o przyszłość naszą i naszych najbliższych, z którymi pandemia pozbawiła nas codziennego kontaktu;
- „Żal mi dziecka, które nie do końca rozumie dlaczego nie możemy iść do kolegów i przedszkola. Boję się, że utraci zdobytą do tej pory pewność siebie i otwartość, że trochę zdziczeje”;
- „Bardzo stresuje mnie sytuacja na świecie, a najbardziej ta niepewność. Boję się o najstarszych członków mojej rodziny”;
6. OBOJĘTNOŚĆ – tak do obecnej sytuacji podchodzą osoby, w których życiu nie zmieniło się wcale aż tak dużo: pracują jak do tej pory (np. freelancerzy pracujący zdalnie lub osoby, które wciąż muszą dojeżdżać do pracy) lub żyją w dotychczasowym rytmie, nie zważając na obostrzenia;
- „Prowadzę normalne życie i wychodzę z domu. Spotykam się z ludźmi, bo moi znajomi nie popadli w paranoję”.
WOLNY CZAS I RELACJE Z DOMOWNIKAMI
W domu, poza pracą i nauką, podczas izolacji najczęściej oglądamy filmy i seriale. W taki sposób swój wolny czas w domu wykorzystuje blisko 6 na 10 ankietowanych – przede wszystkim osoby w wieku 18-34. Co trzecia osoba oddaje się lekturze (po książkę najczęściej sięgają ankietowani pomiędzy 55. a 64. rokiem życia), rzuca w wir sprzątania lub gotuje. Podczas pandemii zdecydowanie bardziej wolimy zwolnić tempo niż skupić się na rozwoju osobistym, choć co szósta osoba stara się podejmować w domu aktywność fizyczną. Niecałe 11% respondentów przyznaje, że w wolnym czasie nie robi nic konkretnego i po prostu cieszy się chwilami odpoczynku.
Wyraźnie widać różnicę w sposobach, w jakie czas poza pracą wykorzystują kobiet i mężczyźni. Polki oprócz oglądania filmów najczęściej poświęcają go na porządki w domu i gotowanie, a Polacy – na granie w gry wideo lub planszówki i czytanie książek.
„Brak nam nieco miejsca, bywa ciasno i gwarno. Ale tak naprawdę jesteśmy szczęśliwi, że mamy siebie, jesteśmy zdrowi i mimo, że jest dużo trudniej to nie jest źle, bo mam swój świat, swoje miejsce”
Więcej o wpływie izolacji na samopoczucie i domy Polaków – w nowym raporcie VOX: https://www.vox.pl/artykul-raport-zycie-polakow-podczas-izolacji
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS