Międzynarodowa Konwencja o Prawach Osób Starszych?

Jak zadbać o prawo do godnej starości w starzejącym się społeczeństwie? Potrzebna jest Międzynarodowa Konwencja o Prawach Osób Starszych

Na świecie ludzi starszych jest coraz więcej. To zjawisko bez precedensu w historii ludzkości. Stoją przed nami nowe wyzwania dotyczące m.in. opieki zdrowotnej, usług opiekuńczych, transportu publicznego, rynku pracy czy systemów emerytalnych, a także życia społecznego i kulturalnego w starszym wieku, na które powinniśmy odpowiedzieć z uwzględnieniem różnych potrzeb kobiet i mężczyzn, biorąc także pod uwagę przewagę liczby kobiet wśród osób starszych.

W 2012 roku na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych rozpoczęły się prace nad przygotowaniem Konwencji o prawach osób starszych – aktu prawnego, który wzmocniłby ochronę praw osób starszych i byłby pomocny w skuteczniejszym przeciwdziałaniu różnym formom dyskryminacji ze względu na wiek.

Polecamy:

Aby dokument ten powstał konieczne jest szerokie poparcie inicjatywy przez kraje członkowskie ONZ, także przez Polskę, której stanowisko jest obecnie zdystansowane i świadczy o braku zaangażowania w debatę na poziomie ONZ:

„Nie jest planowany udział delegacji Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w posiedzeniu grupy roboczej1 , ponieważ dyskusje przeprowadzone na poprzednich dziewięciu sesjach otwartej grupy roboczej do spraw praw osób starszych nie doprowadziły do sformułowania wniosków dowodzących potrzeby przyjęcia nowej konwencji. W szczególności, nie zostały wskazane luki w zakresie ochrony prawnej, jak też nie zostały zdefiniowane niezbędne nowe specjalne środki ochrony. Wiążące obecnie akty prawa międzynarodowego zapewniają pełny zakres przedmiotowy i podmiotowy ochrony praw człowieka, w tym osób starszych. Uwidaczniają się raczej niedostatki realizacji zagwarantowanych już – na szczeblu krajowym i międzynarodowym – praw, wynikające głównie z ograniczeń finansowych państw. Nie wydaje się, by tego rodzaju problemy mogły zostać rozwiązanie w drodze przyjęcia konwencji dotyczącej praw osób starszych.” ²

Ze względu na brak poparcia Polski dla Konwencji na poziomie ONZ potrzebna jest debata na poziomie krajowym dotycząca potrzeby jej opracowania i przyjęcia.

Szczególnie istotne jest włączenie do tej debaty osób starszych, różnych organizacji obywatelskich, aby jak najlepiej rozpoznać sytuacje naruszeń praw seniorów, na które może odpowiedzieć Konwencja. Bardzo ważny jest głos i zaangażowanie osób młodszych. Osoby, które w 2060 r. osiągną wiek 80 lat – czyli dzisiejsi 39-latkowie, będą razem z osobami od nich starszymi stanowić 12% całej populacji³ . To jest prawie trzy razy więcej osób w tym wieku niż w 2010 r.