Mediolan-San Remo 2022. Matej Mohoric po szalonym zjeździe

Matej Mohoric (Bahrain Victorious) został triumfatorem klasyku Mediolan-San Remo.

Mistrz Słowenii na mecie 113. edycji wyścigu zameldował się 2 sekundy przed Francuzem Anthonym Turgisem (TotalEnergies) oraz Holendrem Mathieu van der Poelem (Alpecin-Fenix).

Michał Kwiatkowski (Ineos Grenadiers) na Poggio został przyblokowany w kraksie i na metę dojechał jako 16.

Trasa Mediolan-San Remo

Tegoroczna La Classicissima liczyła 293 kilometry, prowadząc klasyczną trasą, przez przełęcz Turchino (143 km), następnie, po zjeździe na wybrzeże liguryjskie, zaglądając na trzy krótkie podjazdy, Capo Mele (236 km), Capo Cervo (242 km) i Capo Berta (246 km), a w samej końcówce odwiedzając Cipressę (271 km) i Poggio (287,5 km). Pogoda dopisała, było słonecznie i dość chłodno. Wiatr kolarzom sprzyjał.

Przebieg wyścigu

Tradycyjny początek

Wyścig od kilometra zera napędzała ucieczka ośmiu zawodników, w składzie: Yevgeniy Gidich i Artyom Zakharov (Astana Qazaqstan Team), Alessandro Tonelli (Bardiani-CSF-Faizane), Filippo Tagliano, Ricardo Alejandro Zurita (Drone Hopper – Androni Giocattoli), Samuele Rivi i Diego Pablo Sevilla (EOLO-Kometa) oraz Filippo Conca (Lotto Soudal). Na czele peletonu zainstalował się Jos van Emden (Jumbo-Visma), przez niemal 200 kilometrów pilnując różnicy, która po zjeździe z Turchino przebiła 7 minut.

95 kilometrów przed metą przewaga spadła do poziomu siedmiu minut, ale peleton spokojnie podążał wzdłuż wybrzeża. Pomocnicy dowozili liderom jedzenie i napoje, pilnując, aby ci w jak najlepszej dyspozycji dotarli do Cipressy.

Przewaga spadła do 5 minut 58 kilometrów przed metą, a następnie poniżej 4 minut na 40 kilometrów przed metą. Przed Capo Berta problemy w ucieczce mieli kolarze Gianniego Savio.

Cipressa

37 kilometrów przed metą z peletonu spłynął ugotowany Tom Pidcock (Ineos Grenadiers), natomiast w ucieczce pozostało tylko pięciu śmiałków: Rivi, Sevilla, Gidich, Tonelli i Conca. Ten ostatni po nieudanym ataku spłynął z czołówki.

Przed Cipressą rower musiał zmieniać Peter Sagan (TotalEnergies), natomiast prowadząca czwórka znany wszystkim podjazd Cipressa (271,4 km; 5,65 km; 4,1%; maks. 9%) rozpoczęła z zapasem 2 minut nad rozpędzającym się peletonem.

Kolarze Jumbo-Visma i UAE Team Emirates trzymali się wysoko, podobnie jak prowadzący Michała Kwiatkowskiego zawodnicy Ineos Grenadiers. Na Cipressie próbował dojechać Sagan, natomiast z peletonu spływać zaczęli kolejni zawodnicy, w tym Elia Viviani.

Na czele Rivi i Tonelli próbowali przetrwać do szczytu, natomiast w czołówce peletonu pojawili się Tadej Pogacar, Davide Formolo i Jan Polanc (UAE Team Emirates), Primoz Roglic (Jumbo-Visma), Biniam Girmay (Intermarche-Wanty-Gobert), Mathieu van der Poel i Michał Kwiatkowski. Szóstka obracała się obok Wouta van Aerta, którego chronili Nathan van Hooydonck i Christophe Laporte.

Tempo nadawane przez Polanca i Davide Formolo rozbiło peleton i odczepiło sporą grupę sprinterów, w tym Fabio Jakobsena (Quick-Step Alpha Vinyl) i Alexandra Kristoffa (Intermarche-Waty-Gobert). Grupka na szczycie Cipressy była bardzo mocno okrojona, a prowadzący zawodnicy legitymowali się już tylko 40-sekundową przewagą.

Ku Poggio

W około 30-osobowej grupce prowadzonej przez Diego Ulissiego i Formolo trzymali się za to silni sprinterzy, m.in. Mads Pedersen (Trek-Segafredo), Florian Senechal (Quick-Step Alpha Vinyl), Ivan Garcia Cortina (Movistar Team), Michael Matthews (BikeExchnage-Jayco) czy Arnaud Demare (Groupama-FDJ).

Uciekinierów złapano na Poggio (287,5 km; 3,7 km; 3,7%; maks. 8%), a tempo nadawali Ulissi i Laporte. Kwiatkowski jechał na kole Pogacara i Van Aerta, natomiast Ulissi nakręcał wariackie tempo, aby wyprowadzić swojego lidera. Pogacar ruszył 8,2 kilometra przed metą, ale wiele nie ugrał.

Za Słoweńcem pędzili Van der Poel, Kwiatkowski, Pedersen i Matthews. Drugi atak Słoweńca kasował Alex Aranburu (Movistar Team), a w jednym z zakrętów kraksa przerzedziła grupę. Zniknął Kwiatkowski, a 6,9 kilometra przed metą kontrę nieskutecznie odpalił Roglic. 

Pogacar ruszył po raz czwarty, ale tym razem Van Aert i Van der Poel odpowiedzieli bez trudu. Kontrował Soren Kragh Andersen (Team DSM), w finale Poggio zabierając ze sobą Pogacara, Van Aerta i Van der Poela.

Czwórka zjazdy rozpoczęła kilka sekund przed pogonią i na zjeździe nie zdołała zyskać. Czekać na rywali nie zamierzał Matej Mohoric (Bahrain Victorious), który zaryzykował na zjeździe i zyskał niewielką przewagę. Mistrza Słowenii ścigał sam Van Aert, a gdy to nie pomogło: Van der Poel.

Mohoric ryzykował na każdym zakręcie prowadzącym do liguryjskiego miasteczka i po zjeździe miał 6 sekund przewagi nad niewielką grupką prowadzoną przez Pogacara. Siódemka rywali oglądała się na siebie i nie była w stanie powstrzymać Słoweńca.

Mohoric na ostatnich metrach czuł wprawdzie za sobą przyspieszających po drugie miejsce rywali, ale miał wystarczającą przewagę, aby pomyśleć o geście zwycięstwa.

Wyniki Mediolan-San Remo 2022 (1.UWT), Mediolan – San Remo (293 km):

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ