Mieszkaniec Brześcia Alaksandr Babicz wyszedł 9 sierpnia wieczorem na ulice, by zaprotestować przeciwko sfałszowanym wynikom wyborów. Ukarano go za to wyrokiem trzech i pół roku więzienia. Babicz i inny brześcianin, Michaił Szabaluk, zostali oskarżeni o stawianie oporu funkcjonariuszom milicji. Alaksandr znajduje się w areszcie śledczym nr 7 w Brześciu już czwarty miesiąc. Jego prawnik przygotowuje apelację od wyroku, a rodzina i przyjaciele starają się o to, by uznano Alaksandra za więźnia politycznego.
Biełsat rozmawiał z jego matką, Żanną.
– W zeszłym tygodniu odwiedziłam syna w areszcie, wciąż maltretują go tam psychicznie. Podczas kontroli, która odbywa się dwa razy dziennie każą mu krzyczeć: „Jestem ekstremistą, który stawiał opór milicji”. Wchodząc do biura naczelnika aresztu, też musi powtarzać te słowa – mówi matka Alaksandra Babicza.
Kobieta udała się do kierownictwa aresztu z pytaniem o to, dlaczego regularnie zakuwają jej syna w kajdanki i dlaczego jest prześladowany przez funkcjonariuszy.
– Naczelnik aresztu stwierdził, że kajdanki i żądania co do wykrzykiwanych fraz nie są jego osobistym wymysłem, ale instrukcją z góry. Podczas przeszukania w mieszkaniu syn zażądał, aby mundurowi, którzy go pilnowali, założyli ochraniacze na buty. Nie spodobało im się to, obiecali synowi, że go zamkną i będą się nad nim znęcać – wyjaśnia.
Kobieta uważa, że jej jedyny syn trafił do więzienia za próbę obrony.
– Mój syn jest jednym z tych, którzy mają dosyć kłamstw ciągnących się latami. Ludzie wyszli na ulice, by wyrazić swój obywatelski sprzeciw, bo już wieczorem 9 sierpnia ogłoszono, że Łukaszenka wygrał uzyskując ponad 80 procent głosów. Naród był oburzony. Jakie 80 procent? W centrum Brześcia zebrały się ogromne tłumy, byli tam najróżniejsi ludzie – od młodzieży po emerytów – zaznacza.
– A do uporania się z pokojowymi demonstrantami władza wysłała uzbrojone oddziały OMON-u. Mój syn został oskarżony o stawianie oporu milicjantom, ale moim zdaniem on po prosto się bronił. Gdyby tego nie zrobił, złapaliby go, zabrali na siłownię komisariatu dzielnicy Leninski Rajon i pobili, dokładnie tak, jak zrobili to z wieloma innymi. I kto wie, w jakim stanie by wrócił.
Alaksandrowi postawiono zarzut sprzeciwu wobec funkcjonariuszy na podstawie art. 363 kodeksu karnego, oskarżono go o dwukrotne kopnięcie milicjanta. W aktach sprawy zanotowano, że przez te działania „sprawił funkcjonariuszowi o nazwisku Rusiłau ból i przyczynił się do uszczerbku moralnego”.
– Na wideo można zobaczyć, jak macha nogą i to wszystko. A kara trzech i pół roku za machanie nogą nie jest normalna ani sprawiedliwa. Jeszcze przed wyborami doszło w Brześciu do sytuacji, z której milicjant wyszedł z rozciętą kurtką i zadrapaniem na ręce, a sprawca odsiedział w areszcie trzy miesiące. Te przypadki nie mogą być porównywane. Milicjant oświadczył, że po zajściu miał bóle ucha i kulał, a kiedy takie rzeczy się zdarzają, potrzebna jest obdukcja. Ale funkcjonariusz nie pokazał żadnych zaświadczeń od lekarza.
– Sąd przymknął na to oko – w naszym kraju nie ma sprawiedliwości, prawdy ani uczciwości. Wszyscy wypełniają rozkazy z góry. Dochodzenie to był jakiś cyrk. Mojego syna zatrzymano, poddano presji w areszcie, zmuszono do zeznawania przeciwko sobie i wzięcia na siebie winy za coś, czego nie zrobił. Dostali z góry polecenie, by przeprowadzić pokazowe procesy, by przestraszyć innych. Tak też zrobili – twierdzi kobieta.
Żanna prosi, by jej nie filmować, ani nie robić zdjęć, to może jej zaszkodzić, bo nadal pracuje w instytucji finansowanej z budżetu państwa. Ale wydarzenia z 9 sierpnia zmieniły to, jak postrzega świat.
– Nie zastanawiałam się nad tym wcześniej i nawet nie widziałam, że podobne polityczne procesy sądowe miały miejsce w 2010 roku. Wtedy mnie to nie dotyczyło. A teraz jest mi wstyd, że kiedyś głosowałam na Łukaszenkę i nie byłam zainteresowana tym, co dzieje się w kraju – wyznaje Żanna.
– Nasze życie podzieliło się na przed 9 sierpnia i po. Trzymamy się, ale jest nam bardzo trudno. Ciężko jest mi bez syna, mam tylko jego. On jest bardzo dobry – nie pali, nie pije, nie było z nim problemów. 9 sierpnia na ulice wyszli dobrzy ludzie, a pijacy i awanturnicy siedzieli w domu na kanapach. 9 sierpnia wyszli dobrzy ludzie, którzy chcieli prawdy.
– Dużo siły czerpię z tego, że pomagają mi obcy ludzie, przychodzą nawet listy ze słowami wsparcia. Mój syn dostaje mnóstwo listów. Sasza powiedział, że przekazują mu listy od rodziny i od dziewczyn, od chłopaków nie. Mówi, że stara się odpowiedzieć wszystkim. Bardzo dziękuję tym, którzy nas wspierają, dziękuję wam wszystkim z całego serca – mówi Żanna.
Kobieta stara się utrzymać mały biznes syna – sklep, który specjalizuje się w ozdobnych opakowaniach. Babicz rozpoczął ten biznes dwa miesiące przed aresztowaniem. Teraz, jak mówi jego matka, ludzie przychodzą coś kupić i wesprzeć słowami.
– Sasza to chłopak, który zawsze dąży do celu, wiele od siebie wymaga, zawsze chce osiągnąć więcej. Po szkole nauczył się szyć odzież wierzchnią. Kiedy w tej branży zaczęły się problemy, nie było regularnych pensji, przekwalifikował się na mechanika urządzeń gazowych, pracował przy nich przez pięć lat. Chciał otworzyć coś swojego, pracować dla siebie. I tak został przedsiębiorcą, założył swój biznes. Sklep otworzył w sierpniu ubiegłego roku, a we wrześniu go zabrali.
АS, ksz, pp belsat.eu
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS