Kilka dni temu oglądałem amatorski film, nagrany telefonem komórkowym, na którym widać co najmniej kilkadziesiąt zafoliowanych bochenków pieczywa wyrzuconych na śmietnik w pobliżu jednego z popularnych marketów. Wideo jest szokujące i nie pozwala pozostawać obojętnym emocjonalnie. Każdy, kto je obejrzał zadaje sobie zapewne pytanie: jak można wyrzucić tyle chleba?
Możemy oburzać się na sklepy i handlowców, ale zacznijmy jednak od siebie. Według danych Polskiego Instytutu Ekonomicznego w 2018 r. statystyczny Polak zmarnował prawie ćwierć tony żywności przy średniej w Unii Europejskiej na poziomie 173 kg. Do kosza trafiają zwykle pieczywo, wędlina, owoce. W naszym kraju często największą wagę przykładamy do pieczywa (choć z biegiem lat pewnie się to zmienia) i szacunku dla chleba. Patrząc racjonalnie nie ma jednak różnicy czy wyrzucimy chleb czy owoce, czy mięso. W każdym przypadku marnujemy jedzenie.
Przerażają nas zdjęcia z obozu Auschwitz-Birkenau, na których widzimy skrajnie chudych ludzi. Takie same obrazy istnieją współcześnie w Afryce (szczególnie w rejonie południowej Sahary), czy też na Bliskim Wschodzie. Według danych UNICEF z 2017 r. 7,5 mln dzieci z blisko 50 krajów stało w obliczu „ostrego niedożywienia”. Mówiąc wprost, groziła im śmierć głodowa. Z tej perspektywy może warto zastanowić przy kolejnych zakupach, czy potrzebuję aż tyle żywności. Czy to wszystko rzeczywiście zjem? Zamiast myśleć: „lepiej kupić na zapas”, może warto sobie powiedzieć: „wezmę mniej, a jak zabraknie, to do sklepu mam 2 minuty, zawsze można podjechać, przyjść”. Z korzyścią powinno to wpłynąć na stan naszych portfeli, zdrowia oraz wykorzystanie pokarmu, którego nie nabyliśmy. Wyrzucanie żywności, to marnowanie czyjejś pracy, energii zużytej na jej przetworzenie, surowców, z których wykonano opakowania, bezcelowe wypuszczenie do środowiska zanieczyszczeń, które pojawiają się przy produkcji i transporcie żywności. Przede wszystkim zaś pogarda dla głodujących.
Warto wiedzieć, że od wrześnie ubiegłego roku obowiązuje ustawa o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności. Dotyczy ona sklepów o powierzchni powyżej 400 m kw. (po dwóch latach będzie dotyczyła również tych powyżej 250 m kw.), których przychody ze sprzedaży środków spożywczych stanowią co najmniej 50% przychodów ogółem. Do 18 lutego sklepy te muszą podpisać umowy z organizacjami pozarządowymi w sprawie przekazywania niesprzedanej żywności. W przypadku braku takiej umowy i wyrzucania produktów spożywczych, sklepy poddają się ryzyku otrzymania kary z tytułu marnowania żywności.
Być może nowe przepisy pozytywnie wpłyną na zachowania przedsiębiorców związane z produktami spożywczymi. Największy jednak wpływ na zachowania rynkowe będą mieli klienci, czyli my. Jeśli nie zmienimy swoich przyzwyczajeń i złych zachowań dotyczących bezmyślnego nabywania i wyrzucania żywności, to najlepsze przepisy prawne nie przyniosą oczekiwanego rezultatu.
Michał Walendzik Radny Rady Miejskiej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS