Marcin Warchoł chce żeby Rzeszów “przegonił Amsterdam”. Ale nie chodzi o poszanowanie wolności obywatelskich

Marcin Warchoł wraca do pomysłu i zachwala monorail: – Jest pięć razy bardziej efektywny niż autobus, dwa razy bardziej niż tramwaj, taki sam jak metro, a zdecydowanie tańszy.

Marcin Warchoł chce, byśmy „przegonili Amsterdam” pod względem idei smart city, i obiecuje realizację planów Tadeusza Ferenca. Wizja jest być może i piękna, ale blednie, kiedy przyjrzeć się faktom i liczbom. Inwestycja nie broni się ani ekonomicznie, ani praktycznie.

W Moskwie porażka

Monorail to nic nowego. Pierwszy powstał w 1901 r. w Wupertalu i jakoś do dziś ta forma komunikacji nie zdobyła świata.

Kolej nadziemną w 2004 r. wybudowała Moskwa. Koszt pięciu kilometrów to ponad miliard. Inwestycja okazała się porażką. Monorail przewoził niewielu pasażerów. Został „przełączony” w tryb wycieczkowy jako atrakcja turystyczna. Nie bilansuje się, rozważano jego demontaż.

Fachowcy od komunikacji miejskiej szacują roczne koszty utrzymania monoraila w Rzeszowie na mniej więcej 70 mln zł. Porównują tę kwotę do 10 mln wozokilometrów autobusów czy zakupu kilkudziesięciu ekologicznych pojazdów.

Monorail to zamknięta technologia. Porusza się z punktu A do punktu B. Konieczne są przesiadki. Nie usprawni komunikacji publicznej. Na chwilę może być atrakcją dla mieszkańców, a na trochę dłużej dla przyjezdnych.

Za droga ta kiełbasa

Prawicowy populizm już kilka wyborów w Polsce pozwolił wygrać. Ale tej wyborczej kiełbasy rzeszowianie już chyba nie łykną. Tym bardziej że to właśnie oni musieliby ponieść koszty tej zabawy.

Do Amsterdamu wolelibyśmy się porównywać pod względem szanowania wolności obywatelskich, demokracji, prawa, konstytucji czy różnorodności orientacji – w tym seksualnych – i rozwoju cywilizacyjnego. Takiej jednak obietnicy trudno przecież oczekiwać od Marcina Warchoła.