We wrześniu Minister Sprawiedliwości powołał Zespół do spraw przeciwdziałania przestępczości przeciwko wolności seksualnej i obyczajności na szkodę osób małoletnich. Czym będzie się zajmował?
W zarządzeniu wymienione są trzy główne zadania: analiza aktualnych rozwiązań krajowych w obszarze szeroko pojętego przeciwdziałania przestępczości przeciwko wolności seksualnej i obyczajności na szkodę osób małoletnich, opracowanie krajowego planu działania i wypracowanie propozycji legislacyjnych w tym zakresie.
Dlaczego taki zespół powstał?
Zjawisko wykorzystywania seksualnego dzieci jest tak skomplikowane, że jakiekolwiek działania na szczeblu krajowym, w oderwaniu od tego, co robi się poza jego granicami, nie przyniosłyby skutków. To tak, jakby ktoś naprawiał sieć w jednym miejscu, a obok byłaby druga dziura. Ten problem musi być rozwiązywany globalnym wysiłkiem. Od kilku lat na całym świecie – również w Unii Europejskiej – powstawały zespoły zajmujące się tą tematyką. Dochodziły po kolei do wniosków, że połączenie inicjatyw da większe możliwości. W ten sposób w zeszłym roku powstała organizacja WeProtect, której eksperci stworzyli MNR (Model National Response). Mamy nadzieję, że będzie on podstawą działania powołanego przez ministra zespołu. Pod oświadczeniem działania w tym obszarze podpisały się 63 kraje. W grudniu 2020 roku Komisja Europejska przedstawiła kompleksowy zestaw przepisów, dotyczący zasad funkcjonowania wszystkich usług cyfrowych działających w Unii. Ta propozycja jest teraz procedowana. Również w grudniu weszły w życie zapisy Europejskiego Kodeksu Łączności Elektronicznej.
Czytaj więcej
Na czym polega opracowany model?
To narzędzie służące do oceny „krajowej odpowiedzi” i opisanie zasobów potrzebnych do należytej ochrony dzieci przed wykorzystaniem seksualnym. Ma trzy założenia: zasoby, dobre praktyki oraz wskazanie organizacji mogących dostarczyć wskazówek i wesprzeć działania w krajach, które chcą ulepszyć swoje zasoby w tym obszarze. Głównym celem modelu jest zidentyfikowanie luk w istniejącej na poziomie krajowym odpowiedzi na problem seksualnego wykorzystywania dzieci oraz podpowiedź, jak takie luki wypełnić. Struktura tego modelu to 21 jasno określonych zasobów w sześciu sektorach życia społecznego oraz wskazanie siedmiu tzw. aktywatorów, które mają pomóc w osiągnięcie pełnej funkcjonalności wszystkich zasobów.
O jakie sektory chodzi?
To polityka i zarządzanie, wymiar sprawiedliwości, postać ofiary, społeczność, sektor prywatny oraz media i komunikacja. Każdy z nich zawiera w sobie określone zasoby. W pierwszym sektorze mówimy o przywództwie, a także badaniach, analizach i monitorowaniu zjawiska, czy też o prawodawstwie. Wymiar sprawiedliwości to wyposażenie organów ścigania w odpowiednie narzędzia. W sektorze dedykowanym ofiarom chodzi o zapewnienie im kompleksowej opieki. Pewnym novum jest wsparcie dla sprawców – pomoc ukierunkowaną na osoby, które nie popełniły jeszcze przestępstwa z udziałem dzieci, ale są na etapie przeglądania stron, kolekcjonowania zasobów. Badania pokazują, że zaoferowanie pomocy terapeutycznej jest dobrą formą prewencji i pomoc potencjalnym sprawcom jest pomocą potencjalnym ofiarom. Jeśli chodzi o dzieci, kluczowa jest edukacja seksualna.
Autopromocja
CFO Strategy & Innovation Summit 2021
To już IV edycja kongresu dla liderów świata finansów
WEŹ UDZIAŁ
A pozostałe sektory?
Sektor prywatny to przede wszystkim praca nad procedurami powiadamiania, raportowania i usuwania tego typu treści ze swoich zasobów, czy rozwój innowacyjnych rozwiązań. Kluczowa jest społeczna odpowiedzialność biznesu, której jeszcze niestety nie ma. Unia Europejska podkreśla jego rolę w zwalczaniu zjawiska. Zaczyna się mówić o odpowiedzialności za dostarczanie usług, które będą chronić dzieci. Jedyną regulacją, która zmusza sektor prywatny do obowiązkowego raportowania przypadków ujawnienia materiałów CSAM (child sexual abuse material), jest organizacja amerykańska – National Center for Missing & Exploited Children – i jest to odpowiednik infolinii zespołu Dyżurnet. Komisja Europejska zastanawiała się nad tym, w jakim kierunku powinny pójść rozwiązania w Europie. Póki co działalność podmiotów jest więc bardzo dobrowolna. Tymczasem, by ta „sieć” była kompletna, działanie sektora prywatnego musi być proaktywne. Sektor mediów i komunikacji z kolei ma na celu wykształcenie systemu jednolitej terminologii, a do tego potrzebny jest rzetelny przekaz medialny. Zależy nam, by stosowane pojęcia były przyjazne dzieciom. Przykładowo apelujemy o zaprzestanie używania terminu „pornografia dziecięca”, jako że tego typu produkcje wiążą się z pewnym elementem zgody, a dziecko nie wykształciło jeszcze dojrzałości, dzięki której może ją wyrazić. Używanie takiego terminu powoduje „odjęcie wagi” czynu, jakiego dopuszcza się sprawca. Czyny te są dewastujące, wiążą się z traumą na całe życie, oznaczają rewiktymizację.
Jaką funkcję pełnią w modelu aktywatory?
Opisują sposób na wzajemną pomoc w oparciu o wielosektorową współpracę. Patrzenie na ten problem musi mieć charakter multidyscyplinarnej kooperatywy międzynarodowej. Drugi aktywator to chęć ścigania i funkcjonujący wymiar sprawiedliwości. Przy tak dużej ilości masie raportów, konieczne jest poważne traktowanie zawiadomień przez organy ścigania, a do tego potrzebne są zajęcia. Kolejny aktywator to środowisko sprzyjające raportowaniu, czyli świadomość i dojrzałość … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS