Majka Jeżowska: „Mnie to nie obraża, że komuś się podobam”

Katarzyna Burzyńska-Sychowicz, „Wprost”: Wszyscy, którym mówiłam, że się z panią spotykam, jednym głosem mówili, że jest pani petardą i ma fantazję jak nikt.

Majka Jeżowska: Bardzo mnie to cieszy, całe życie pracowałam na to skojarzenie, zależało mi, żeby ludzie odbierali mnie właśnie w ten sposób: jako bardzo pozytywną osobę. Ja nie marudzę, nie narzekam, lubię się wygłupiać, lubię imprezować – wtedy odpalam taki mocny, hardcorowy dowcip; lubię przekraczać granice humoru, ale w bezpieczny sposób: na kanapie ze znajomymi. Uwielbiam tańczyć! Oby tylko mój organizm to wytrzymał, moje kości i stawy. Ale cały czas mam w głowie coś takiego, że to nie jest do końca “polskie”.

To wpływ Stanów Zjednoczonych, gdzie pani mieszkała?

Tak było nawet przed moim wyjazdem do Stanów. Mieszkałam w Nowym Sączu, tam chodziłam do szkoły podstawowej, potem do liceum, do szkoły muzycznej, i zawsze fascynowała mnie Ameryka i jej muzyka. Kiedy tam wyjechałam – niby na chwilę, potem okazało się, że na dłużej – to czułam, że to jest mój mentalny dom: różnorodność i tolerancja, na jednej ulicy spotykały się różne narodowości, różne biznesy – nasiąknęłam tym. Gdy wracałam do Polski, wielokrotnie słyszałam: A co pani się tak uśmiecha? A co pani taka kolorowa? Co ona ma na głowie, jakie włosy! Nasza polska mentalność lubi wszystkich sprowadzić do jednego wora, do szarości. Nie lubię tego.

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ