Wchodzisz do Tehranu na tyłach Nowego Światu i z miejsca czujesz się jak w bajce.
Opinie publikowane w naszym serwisie wyrażają poglądy osób piszących i nie muszą odzwierciedlać stanowiska redakcji
W drugiej połowie lat 70. wychowawczyni w podstawówce kazała nam prowadzić zeszyty z wycinkami z bieżącej prasy. Gdzieś, spośród trofeów młodzieńczej chwały wygrzebałem ostatnio wydzieranki z “Trybuny Ludu” i “Życia Warszawy” z relacjami z wizyty w Polsce szacha Iranu Rezy Pahlaviego. W dziecięcej wyobraźni karmionej “Baśniami z 1001 nocy” i “Przygodami Sindbada Żeglarza” szach to była postać, której bliżej do sułtanów i cesarzy, niż zagarniturowanych Pierwszych Sekretarzy rządzących PRL-em. Że był to bezwzględnik i okrutnik, nie miałem wówczas zielonego pojęcia.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS