Uderzyły mnie chińskie napisy w biurach. Okazało się, że to były agencje nieruchomości. Tych z angielskimi napisami nie można było uświadczyć. A, że człek jak był długo, to poznawał lokalsów, to było się kogo zapytać o co kaman. I okazało się, że rynek nieruchomości został całkowicie zdominowany przez Chińczyków, którzy lokowali swoje dochody w pewny interes mieszkaniowy w Australii. Szybko zrobiła się z tego bańka spekulacyjna pośredników i ceny poszybowały w górę. Młody Australijczyk na dorobku mógł sobie więc jedynie pomarzyć o własnym mieszkaniu. Kupione przez Chińczyków mógł sobie co najwyżej wynająć, z tym, że i tu ceny były zabójcze, szczególnie w dużych miastach. Powtórzyło się stare polskie powiedzenie, tyle, że wersji australijskiej: nasze ulice, chińskie kamienice.
To samo kroi się u nas. Po pierwsze pewne zastrzeżenie. W Polsce jeszcze wciąż szczytem marzeń jest posiadanie własnego mieszkania. Ale coraz częściej postrzegane jest to jako kosztowny luksus, wiążący człeka z bankiem dożywotnimi kajdanami, w dodatku – tu robi się już po amerykańsku – ograniczającym rosnącą mobilność młodych za pracą. A więc posiadanie własnościowego mieszkanie nie jest już mitem. Ale jest to proces nie tyle uświadomiony, co również wymuszony.
Po pierwsze ceny mieszkań dramatycznie skoczyły do góry. Mamy inflację i światową nadpodaż pieniądza z kowidowych tarcz. A więc pieniądz ucieka z banków i szuka pól inwestycyjnych. Stąd już niedaleko do spekulacyjnych trendów na rynku nieruchomości. Nie tylko ludzie w to wchodzą, ale – co gorsza – zagraniczni inwestorzy o przepastnych środkach inwestycyjnych. Ci kupują mieszkania całymi osiedlami, w dodatku płacąc już na poziomie dziury w ziemi. I będziemy mieli tak jak w Australii, bo nowi, często masowi właściciele, będą to przecież wynajmować, bo za obecne ceny, w dodatku z marżą, nikogo nie będzie stać na zakup mieszkań, chyba, że w celach spekulacyjnych.
W ogóle z rynkiem nieruchomości to jest dość stabilne bujanie i duży potencjał na sytuację, w której każda zmiana na rynku da się zdyskontować. Tak się rynek buja, raz to budując nieruchomości komercyjne, a raz mieszkaniowe. Tak samo z cenami mieszkań – jak ceny spadają to ludzie kupują, jak rosną – to wynajmują, bo na zakup ich nie stać. Obecna sytuacja może korzystnie wpłynąć na obniżkę cen najmu, bo te będą od teraz coraz bardziej hurtowe, a nie od indywidualnych właścicieli, którzy mają swoje nieprzekraczalne limity kosztowe.
Tak się porobiło, że mamy i drugi model. To znaczy… wywłaszczenie spekulantów. W Berlinie odbyło się referendum, w którym 56,4 procent mieszkańców opowiedziało się za wywaleniem korporacji mieszkaniowych obejmujących ponad 200.000 mieszkań. Presja jest duża, mocno lewacka, oskarżająca firmy o spekulacyjne zawyżanie cen najmu. Teraz miasto będzie miało zgryz z koniecznością wykupu takiej ilości mieszkań, dotowania czynszów i z wiszącą nad tym dealem koniecznością zapłaty korporacjom odszkodowań za utracone zyski.
Kolejnym trendem dla upartych na zakup jest zmniejszanie powierzchni mieszkań. Mamy wysyp kawalerek o powierzchni połowy obrazu Bitwy pod Grunwaldem. Młodzież jakoś tam się mieści, ale skutkuje to chińskimi standardami zabudowy i zagęszczenia lokali. Wygląda to koszarowo i mocno azjatycko. I w końcu się okazuje, że i tak na to nie stać towarzystwa i wszystko i tak idzie na wynajem. Zmienia się więc styl życia, bo takie mieszkanka wykluczają jakąkolwiek socjalizację. Nie ma mowy o odwiedzinach gości, mówimy więc o funkcjach sypialni z sanitariatem. Czyli kompletne minimum, na poziomie egzystencjalnym. W dodatku – singlowym.
Bańki mają to do siebie, że kiedyś pękają. I nie jest to nic fajnego, nawet jeśli wcześniej nie mogłeś mieszkać czy wynająć w takim spekulacyjnym czymś, to po krachu też nie będziesz mógł. Ja to widziałem w upadłej Grecji. Pobudowane piękne domy, puste. Bo bank woli to trzymać u siebie, bo to spisał na straty, kupić i tak nie ma komu, a jak się ktoś trafi to zaraz zbankrutuje i znowu bank (trochę) straci. Dziś w Polsce skręcamy na model australijski. Może nie będziemy mieli wyłącznie niemieckich napisów w polskich agencjach nieruchomości, bo to byłyby sygnały dla prywatnych inwestorów. Do nas przyjdą niemieckie korporacje hurtowo kupujące co się ledwo z ziemi wyłania. I będziemy mieszkali w niemieckich domach, wbudowanych przez polskie firmy i stojące na naszej ziemi. Jak to było? Nasze ulice i czyje kamienice?
Jerzy Karwelis
Wszystkie wpisy na moim blogu „Dziennik zarazy”.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS