– Bardzo wiele państw na świecie ma swoje służby działające w internecie i wiele z nich prowadzi ciągle operacje ofensywne na mniejszą lub większą skalę – stwierdza w rozmowie z Interią Łukasz Bromirski z Cisco Security.
Interia: Czy w Polsce mógłby się powtórzyć scenariusz ataku taki jak Petya? (wirus ransomware, który w czerwcu 2017 roku sparaliżował wiele obiektów na Ukrainie)
Łukasz Bromirski, Cisco: Oczywiście. W Polsce jest dużo oprogramowania lokalnego, używanego przez małe i średnie firmy. Ataki na łańcuch dostaw, np. atak na popularnego producenta oprogramowania do wystawiania faktur, mógłby mieć opłakane skutki. A są to firmy, które nie inwestują w bezpieczeństwo, bo w ich modelu biznesowym nie bierze się pod uwagę takich ryzyk. Użytkownicy ściągają oprogramowanie ze stron, gdzie niekiedy proces uaktualniania jest zautomatyzowany – dokładnie tak jak to było w przypadku ukraińskiego MEDoc.
I ponownie – nie oszukujmy się, że użytkownicy jakoś szczególnie dbają o bezpieczeństwo tych komputerów. W większości wypadków są one włączone całą dobę, używane przez wiele osób na jednym koncie i z prawami administratora. Co więcej, łatwo to sprawdzić np. używając przeglądarki Shodan – z otwartym dostępem zdalnym przez pulpit RDP (Pulpit Zdalny, dostęp do systemu na odległość – dopisek redakcji), który zawiera wiele podatności.
– W jaki sposób można obronić się przed takimi atakami. Czy to w ogóle jest możliwe?
Na to pytanie odpowiadamy ciągle tak samo od 20 lat. I chociaż detale się zmieniają, tylko część słuchających czy czytających podejmuje odpowiednie działania. Na dzisiaj fundamentalne zasady dostępu, określane jako “Zero Trust” oznaczają, że użytkownik systemu w którym pracuje powinien mieć minimalne uprawnienia (na pewno nie administratora), uwierzytelniać się dwuskładnikowo (hasła wyciekają lub można je złamać), dostęp z internetu i do internetu powinien być odpowiednio kontrolowany i filtrowany, a poszczególne urządzenia w sieci (jeśli jest ich więcej niż jedno) powinny być od siebie separowane i nie mieć bezpośredniego dostępu (aby uniknąć tzw. lateral movement – podstawowej taktyki “przeskakiwania” pomiędzy chronionymi komputerami po pokonaniu zabezpieczeń jednego z nich).
– Wiemy dzisiaj, że firmy, które stosują choćby minimum ochrony mają dużo większe szanse ochronić się przed atakiem – wykradzeniem informacji, ransomware, itd. A nawet jeśli dojdzie u nich do włamania, będzie miało one ograniczony zakres – i skutki.
Elektrownie, szpitale, systemy bankowości, logistyka – dlaczego te sektory najczęściej padają ofiarą szkodliwych działań?
– Nie padają. Są najczęściej atakowane, natomiast najczęściej (i to masowo) kompromitowane są komputery i smartfony zwykłych użytkowników, dopiero potem cele instytucjonalne. Dzisiaj z uwagi na ogólnoświatowe zmagania w cyberprzestrzeni, którymi już nikt nawet nie próbuje nadać znamion cywilizowanego starcia. Kiedyś – oczywiście dla rozgłosu i wywołania paniki.
Rosjanie i Chińczycy są wymieniani jako pierwsze nacje, zdolne do przeprowadzania zaawansowanych kampanii cyberszpiegowskich i cyfrowych ataków. Czy rzeczywiście tak jest? Co sprawia, że te dwa państwa są uznawane za tak niebezpieczne w internecie?
– Rosjanie i Chińczycy po prostu robią to bezceremonialnie i już nawet nie próbują udawać, że to nie oni (utrudniając tzw. atrybucję, czyli wskazanie faktycznego sprawcy). Bardzo wiele państw na świecie ma swoje służby działające w internecie i wiele z nich prowadzi ciągle operacje ofensywne na mniejszą lub większą skalę. Mamy oczywiście Stany Zjednoczone z ich Cyber Command (oraz trzyliterowe agencje prowadzące własne działania, czasem w koordynacji z CC). Jest Francja, Izrael, Niemcy, Dania, Belgia, Wielka Brytania, nawet Włosi czy Polacy z Narodowym Centrum Bezpieczeństwa Cyberprzestrzeni.
– Oczywiście nie wszyscy mają wpisane działania ofensywne w oficjalny zakres działań, ale należy się spodziewać, że każdy kraj poważnie myślący o przyszłości, przygotowuje swoje siły do działań ofensywnych w internecie, chociażby po to, żeby ćwiczyć swoje umiejętności w obronie.
Phishing, ransomware, spyware – te zagrożenia są kojarzone przez internautów. Z jakimi nowymi terminami powinni się zapoznać użytkownicy sieci?
MFA, czyli uwierzytelnianie wieloskładnikowe. Coraz częściej będziemy też dezinformowani przez deepfake – doskonale zrealizowane wypowiedzi polityków czy ważnych lub wpływowych figur będące w całości lub po części sfałszowane. Nie da rady odróżnić ich laik w medium społecznościowym, a dają się na nie nabrać już nawet osoby prowadzące sesje wideokonferencyjne (ponieważ można je ge … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS