Ludwika Maria Gonzaga urodziła się 18 sierpnia 1611 roku w Nevers. Jej ojcem był Karol Gonzaga, diuk de Nevers, a matką Katarzyna de Guise, księżna Maine. W jej żyłach płynęła krew królów Francji z dynastii Burbonów, a także ostatnich cesarzy bizantyńskich z dynastii Paleologów. Matką chrzestną Ludwiki Marii była Maria Medycejska, matka króla Francji Ludwika XIII.
Matka Ludwiki Gonzagi zmarła wcześnie, kiedy dziewczynka miała 8 lat. Ludwika i jej siostry trafiły pod opiekę ciotki. Przyszła królowa otrzymała dobre wykształcenie, uczyła się kilku języków obcych. W wieku kilkunastu lat Ludwika Maria została obiecana księciu Gastonowi Orleańskiemu, ale na ich ślub nie wyraził zgody król Francji (to znamienne, że we Francji to władca decydował o małżeństwach swoich poddanych ze znamienitych rodów).
Kiedy do ślubu nie doszło, Ludwika Gonzaga została z rozkazu króla umieszczona w klasztorze, który na kolejne trzy lata stał się, de facto, jej więzieniem. W tym czasie ojciec Ludwiki walczył o przejęcie władzy nad ziemiami należnymi Gonzagom i popadł w długi.
Ostatecznie Ludwika otrzymała zgodę na powrót do Nevers, gdzie utrzymywała własny skromny dwór. Po śmierci swojego ojca, to Ludwika Gonzaga przejęła tytuł księżnej de Nevers stając się jednym z książąt krwi.
Ludwika i polscy Wazowie
W 1634 roku Ludwika Maria Gonzaga była jedną z kandydatek na żonę dla króla Polski Władysława IV Wazy. Wówczas do ślubu jednak nie doszło, gdyż polskie możnowładztwo i sam król wybrało ostatecznie Cecylię Renatę z dynastii Habsburgów.
Kilka lat później, w 1640 roku, kiedy we Francji przebywał akurat królewicz Jan Kazimierz Waza, brat panującego Władysława, poznał on w Paryżu Ludwikę Marię. Podobno oboje przypadli sobie do gustu, a może nawet mieli romans. Pojawiały się wówczas plany, aby ich ze sobą związać, ale ślub jednak się nie odbył. Jan Kazimierz powrócił do Polski, a Ludwika wciąż pozostawała niezamężna.
Dwa lata później zmarła Cecylia Renata. Kandydatura Ludwiki Marii Gonzagi znów powróciła. Za jej ślubem z polskim królem optował gorąco Jules Mazarini, pierwszy minister Francji i następca kardynała Richelieu. Samej Ludwice Władysław IV nie spodobał się podobno, lecz jednocześnie księżniczka była zachwycona faktem, że spełni się jej marzenie o królewskiej koronie.
Ślub per procura miał miejsce 5 listopada 1645 roku (króla zastąpił wojewoda poznański Krzysztof Opaliński). Druga uroczystość odbyła się, gdy Ludwika przybyła do Polski – 10 marca 1646 roku. Ludwika Maria Gonzaga została koronowana na królową Polski 15 lipca tego samego roku.
Małżeństwo z Władysławem nie było szczęśliwe. Król często już wówczas chorował, a bardziej od swej żony interesował się kochanką Jadwigą Łuszkowską. Ludwika była mu jednak potrzebna ze względu na swoje koligacje, pochodzenie oraz duży posag.
Królowa w polityce
Gonzaga od początku starała się zdobyć jak największy wpływ na rządy w kraju. Wielu dworzanom nie podobało się, że królewska małżonka wtrąca się do polityki.
W 1648 roku, zaledwie trzy lata po ślubie, zmarł król Władysław IV. Jego następcą został Jan Kazimierz. Objęcie przez niego tronu nie było jednak – w dobie wolnej elekcji – wcale takie pewne. Za kandydaturą Jana Kazimierza opowiadała się Ludwika Maria, która przy pomocy swojego stronnictwa przekonała szlachtę, aby wybrała brata zmarłego króla.
30 maja 1649 roku Ludwika Maria Gonzaga i Jan Kazimierz pobrali się. Królowa jeszcze bardziej zaangażowała się politycznie. Wspierała męża w czasie wojny ze Szwecją, a nawet, według niektórych przekazów, samodzielnie dowodziła podczas niektórych potyczek z wojskami szwedzkimi.
Ludwika Maria miała ambitne plany polityczne, które jednak nie przystawały do polskich realiów, gdzie władza królewska była dość słaba. Gonzaga dała się poznać jako zdecydowana przeciwniczka Habsburgów i zwolenniczka wzmocnienia sojuszu z Francją. Opowiadała się za reformą ustrojową w Polsce i wzmocnieniu władzy królewskiej, m.in. poprzez możliwość koronacji vivente rege.
Królowa zajmowała się jednak nie tylko polityką. Dbała o rozwój miast, sprowadziła do Polski kilka zakonów, fundowała kościoły, prowadziła salon literacki.
Ludwika Maria Gonzaga zmarła 10 maja 1667 roku w Warszawie. Została pochowana na Wawelu w Krakowie.
Czytaj też:
Jan Kazimierz Waza. Czy naprawdę był takim złym władcą?Czytaj też:
Oblężenie Jasnej Góry. Ile prawdy jest w legendzie?Czytaj też:
Polska bez stosów. Konfederacja warszawska nauką dla całej Europy
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS