To pochodzące z terenu dzisiejszego Iranu i Afganistanu aromatyczne ziele od wieków otacza aura tajemniczości i niezliczona ilość romantycznych legend związanych przede wszystkim z przypisywanymi mu właściwościami wynikającymi z tego, że lubczyk jest silnym afrodyzjakiem. Zresztą bardzo długo wierzono, że wypicie naparu z jego korzenia nie tylko wywołuje podniecenie, lecz także wznieca… miłość!
AGATA LEGAN
Lubczyk ogrodowy jest łatwą w uprawie, wieloletnią byliną z rodziny selerowatych. Jako produkt tani, niezbyt wymagający, a do tego przydatny w różnych dziedzinach, od medycyny po kosmetykę i kuchnię, szybko rozprzestrzenił się z terenu Azji na całą Europę, a stąd – na resztę świata. W tradycjach ludowych przypisywano mu magiczne moce, jednak największą popularność zyskał dzięki benedyktynom, którzy już od średniowiecza uprawiali go w swoich przyklasztornych ogrodach na skalę niemalże przemysłową. Używany był przede wszystkim jako specyfik na choroby nerek i pęcherza, wszelkie dolegliwości gastryczne, bóle migrenowe, a także jako środek rozkurczowy i intensywnie pachnąca przyprawa.
Czar nie do odparcia
Najsłynniejszą parą kochanków, którzy zapłonęli do siebie uczuciem po wypiciu miłosnego eliksiru, są bohaterowie celtyckiej legendy – Tristan i Izolda. Ich piękna, choć tragiczna historia była przez wiele wieków przekazywana z pokolenia na pokolenie, ale w żadnej wersji nie pojawił się konkretny przepis na ów magiczny napój o tak obezwładniającym działaniu. Co ciekawe, tego typu mikstury przyrządzano od zarania dziejów, wykorzystując w tym celu wiele różnych roślin o właściwościach halucynogennych, pobudzających krążenie, a tym samym libido, stymulujących dobry nastrój itp., w zależności od ich dostępności na danym terenie, np. mandragorę w basenie Morza Śródziemnego, bieluń w Indiach, a w Europie Zachodniej – właśnie lubczyk. Używano go w wielu obrzędach:
- do pierwszej kąpieli niemowlęcia płci żeńskiej, by zapewnić mu szczęście w miłości,
- do przemywania nim twarzy lub wpinania go we włosy, by mieć powodzenie u płci przeciwnej,
- do wplatania w wianki lub przypinania do sukien panien młodych, by zagwarantować pomyślność w małżeństwie,
- w trosce o małżeńskie pożycie: lubczyk wykopany 1 października dokładnie o godz. 6 rano wraz z nacią miał mieć moc łagodzenia kłótni,
- napar z korzenia lubczyku miał z kolei pomóc w staraniach o potomstwo, a w związkach z długim stażem – rozbudzić na nowo pożądanie,
- mógł też posłużyć do niecnych celów, tj. zawładnięcia czyimś sercem nawet wbrew jego woli, podobnie jak sproszkowane ziele, rozsypane na pościeli wybranka lub wybranki.
Wiara w jego moc była tak silna, że ulegali jej nawet kochankowie wszech czasów: Don Juan podobno codziennie jadł omlet z dodatkiem lubczyku, a stosujący go namiętnie Kaligula miał oszaleć na skutek przedawkowania go. Ostatecznie nie udało się udowodnić aż tak silnego wpływu lubczyku na organizm, ale jego olejki eteryczne, żywice i kumaryny rzeczywiście działają w dość niezwykły sposób – jednocześnie relaksująco (dzięki zapachowi) i pobudzająco, poprzez poszerzanie naczyń krwionośnych i poprawę ukrwienia narządów, w tym płciowych. Ów zapach bywa również stosowany w produkcji perfum-afrodyzjaków, które są komponowane na wzór naturalnych feromonów.
UWAGA: lubczyk nie jest zalecany dla osób poniżej 18. roku życia!
Medycznie przydatny
Do celów leczniczych wykorzystuje się korzenie lubczyku, które są zbierane najwcześniej w drugim roku wegetacji i – co ważne – jesienią. Suszy się je w temperaturze nie wyższej niż 35°C, można je zamrozić lub zmielić na proszek. Ten ostatni sposób obróbki jest szczególnie polecany, ponieważ dzięki temu z korzenia uwalnia się najwięcej czynnych składników. Najważniejszym z nich – choć stanowiącym zaledwie 1 proc. składu – jest olejek eteryczny zawierający m.in.: ftalidy, kwasy polifenolowe i związki kumarynowe. W korzeniu lubczyku znajdują się ponadto cenne kwasy organiczne, fitosterole, duże ilości skrobi, garbniki, sole mineralne, a także witamina B i C.
Odwary z korzenia lubczyku działają moczopędnie, przyspieszają procesy filtracji w nerkach oraz poprawiają ukrwienie tego narządu. Stosuje się je przede wszystkim przy lekkich zaburzeniach czynności nerek oraz zmniejszonym wydalaniu składników mineralnych i szkodliwych produktów przemiany materii, w stanach zapalnych nerek i pęcherza, obrzękach, zapaleniu miedniczek nerkowych, a także zapobiegawczo przeciw tworzeniu się kamieni nerkowych i chorobom prostaty. Lubczykowe preparaty – apteczne i domowe – działają rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, przywracają prawidłowe napięcie mięśniówki jelit i tzw. perystaltykę, uwalniają nagromadzone gazy (działają wiatropędnie), regulują procesy fermentacyjne, przynoszą ulgę w dolegliwościach trawiennych, zwłaszcza przy: wzdęciach, wrzodach, zatruciach, bólach brzucha czy niestrawności (są polecane przy spożywaniu potraw ciężkostrawnych). Wspomagają prawidłową pracę wątroby, w tym pozbywanie się toksyn z organizmu. Dzięki zawartości kumaryny działają przeciwzakrzepowo, a za sprawą fitosteroli minimalizują ryzyko miażdżycy. Efekt rozluźnienia jest pomocny w zaburzeniach miesiączkowych, w tym w łagodzeniu bólów menstruacyjnych, ale też podczas… przeziębień. Działanie wykrztuśne przyspiesza leczenie uporczywego kaszlu, pomaga pozbyć się zalegającej w płucach wydzieliny i umożliwia swobodne oddychanie.
Lubczyk w kuchni
W kuchni stosuje się nie tylko korzeń, lecz także liście tej rośliny – zarówno świeże, suszone, jak i sproszkowane. Ze względu na niepowtarzalny smak i aromat warto wprowadzić lubczyk do codziennej diety. Idealnie pasuje do marynat, sosów, past, owoców morza, dań z ziemniaków i zup (szczególnie tradycyjnego rosołu lub cebulowej). Można też skomponować własne mieszanki ziół z dodatkiem lubczyku. Warto wiedzieć, że stanowi on jeden z głównych składników błyskawicznych zupek, kostek bulionowych oraz przypraw typu maggi. To on nadaje im charakterystyczny zapach i specyficzny smak – na początku gorzkawy, potem lekko ostry i w końcu przyjemnie cierpki. Komponuje się z potrawami mięsnymi, rybnymi i warzywnymi, sprawdzi się jako przyprawa do wypieku domowego pieczywa, twarożku czy masła – będzie doskonałe do świeżego pieczywa z dodatkiem soli, np. gruboziarnistej.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS