Tytuł tej notki jest prowokacyjny, bo żadnej próżni nie ma. Natura próżni nie zawiera. Nie ma takiego miejsca, gdzie nie byłoby nic. To nasze zmysły są niedoskonałe i nie wszystko da się zobaczyć.
Tematem notki poprzedniej było ciśnienie, a teraz kolej na lepkość tego, co nauka próżnią nazywa.
Czy może istnieć taka własność tej mitycznej próżni?
Nie tylko może, ale jest odpowiedzialna za to, co nauka nazywa masą.
Skąd wynika taka własność medium universale i co o tym świadczy?
Na pierwsze pytanie da się odpowiedzieć wprost; dagter posiada konsystencję, a więc wszelki w nim ruch musi napotykać na opór. Mało tego, jego własny ruch także nie jest bez przeszkód, a dodatkowo oddziałuje na znajdującą się w nim materię. Po prostu wiatr dagteru zabiera materię ze sobą tak, jak jesienny wiatr zabiera zeschłe liście.
Czy da się przewidzieć jego zachowanie w kosmosie i na podstawie jakichś wymyślonych przez nas praw ująć we wzory, funkcje i jednostki?
No, nikt nam tego zabronić nie może, ale prawda jest taka, że nie mając wglądu w to, co właściwie wywołuje wiatr dagteru i dlaczego – możemy tylko rejestrować to, co widać i starać się uchwycić jakąś powtarzalność.
Mechanika Newtona spowodowała spore zamieszanie w astronomii i wydawało się, że po epoce epicykli jesteśmy w stanie sensownie wytłumaczyć zachowania gwiazd i planet. Jakież spotkało naukę rozczarowanie, gdy się okazało, że tak nie jest. Przywołana została do życia “ciemna materia” i “ciemna energia”, które jakoby uzupełniają posiadany obraz mechaniki nieba, ale na nic taki zabieg i trzeba wreszcie przyznać – całkowita klęska.
Teoria epicykli kiedyś wyrzucona do lamusa była bliższa prawdy o świecie. Tak czasami jest w nauce i trzeba spojrzeć prawdzie w oczy.
No tak, masa jest wynikiem lepkości dagteru, ale jest w jej zachowaniu pewien ważny szczegół, który pokazuje, że masa maleje wraz z prędkością (w OTW rośnie do nieskończoności). Jest to własność zgoła nieoczekiwana w zestawieniu z lepkością medium, gdy widzimy, że opory w aerodynamice i hydrodynamice rosną wraz z prędkościami, a tu dzieje się coś odwrotnego.
Nie będę się podpierał wzorami z których to wprost wynika, bo nigdy tego nie robię, ale ten oczywisty fakt fizyczny, który – a jakże – da się sprawdzić doświadczalnie, spróbuję wytłumaczyć.
Zmian parametru lepkości medium w zależności od dynamiki ruchu nie należy oczekiwać, a przynajmniej nie w takim wymiarze. Uwagę zatem trzeba skierować na same obiekty materialne podlegające ruchowi i ich zachowania. Nie potrzeba tu zwracać się bezpośrednio do pan- termodynamiki, bo pewien rodzaj zachowań spotyka się także w mechanice płynów, które opisuje prawo Bernoulliego.
Rys.1
Powyższy szkic przedstawia rozkład ciśnień przepływającego medium w zależności od prędkości. Nie będę się rozwodził szczegółowo – dlaczego tak się dzieje – ale to jest wynik doświadczalny.
Wracając do zależności masy od prędkości, przez analogię do zjawiska ciśnienia wywieranego na materię opisanego w notce; https://www.salon24.pl/u/waclaw-kopacka/1056373,cisnienie-prozni, da się wytłumaczyć ten “nieoczekiwany” efekt w odniesieniu do masy obiektów w ruchu.
Na marginesie zaznaczę tylko, że wszelkie rozpatrywania zachowań fundamentalnych mogą być odnoszone tylko do wielkości bezwzględnych, przy uwzględnieniu pionowej struktury rzeczywistości.
Podsumowując temat:
Spadek masy obiektów w ruchu wynika ze spadku koncentracji energii ich samych, czyli istotnej zmiany.
Jest to efekt oczekiwany z punktu widzenia pan-termodynamiki, ale pozostaje pytanie; czy można uważać rozpędzoną materię (obiekty) za te same, którymi są przed nadaniem im prędkości?
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS