Choć kariera Bolesława Procha nie trwała zbyt długo (jeździł 15 lat), to swoją postawą i wynikami zasłużył sobie na miano legendy. – Zawsze był eleganckim, schludnym, inteligentnym i przede wszystkim bardzo dobrym zawodnikiem – wspominał go po latach Andrzej Koselski. Żużlowiec w Bydgoszczy jest bardzo szanowany, mimo że nie jest wychowankiem Polonii.
Żużlowiec z nieżużlowego miejsca
Choć żużel w Polsce uprawia się w kilkunastu miastach, to całkiem spora grupa reprezentantów tej dyscypliny urodziła się w miejscach, w których nie ma ani toru, ani tym bardziej drużyny. Przypadki z historii najnowszej to chociażby Bartosz Zmarzlik, Grzegorz Walasek czy Jarosław Hampel. Nie inaczej było z Bolesławem Prochem, który przyszedł na świat w Świebodzinie. Z miasta jednak było na tyle blisko do lubsukich ośrodków żużlowych, że w końcu trafił na tor.
Późno zdał licencję żużlową. W obecnych czasach 20-letni adept spotkałby się prędzej z ironicznym śmiechem niż z szacunkiem otoczenia. Wtedy jednak nikogo nie dziwiły takie sytuacje. Ludzie w młodym wieku już mieli często bardzo poważne obowiązki i realizacja marzeń po prostu schodziła na dalszy plan. Proch pokazywał spory potencjał w zasadzie odkąd tylko pojawił się na torach, a zdarzyło się to w 1972 roku. Żużlowe prawo jazdy uzyskał jako zawodnik klubu Zgrzeblarki Zielona Góra.
W swojej karierze reprezentował trzy kluby. Oprócz tego zielonogórskiego, także… Stal Gorzów. Nikt jednak nie miał mu tego za złe. Ostatnie lata kariery spędził w Bydgoszczy, gdzie urósł do miana jednej z największych legend klubu. Był wzorem dla innych. – Kiedy Bolek zawitał do Polonii w 1981 roku, wprowadził do zespołu taką ciekawą atmosferę – i rywalizacji, i motywacji, a do tego nowinek technicznych. Kiedy naszej drużynie zaczęło lepiej iść w tym okresie, wiedząc jakim zawodnikiem jest Bolek, podpatrywałem go trochę; zarówno jazdę, jak i ogólnie życie – mówił jego kolega z toru, Paweł Bukiej.
Kolekcjoner krajowych trofeów
Proch w trakcie swojej kariery nazbierał tyle różnego rodzaju medali, że aż trudno uwierzyć w jego 15-letni okres startów. Był dwukrotnym indywidualnym wicemistrzem Polski, startował w finale indywidualnych mistrzostw świata. Zdobył sześć medali Drużynowych Mistrzostw Polski (dwa złota, trzy srebra i brąz). Był młodzieżowym indywidualnym mistrzem Polski, wygrywał Złoty Kask czy MPPK.
Do Polonii przeszedł za sprawą Ryszarda Nieścieruka. Tam się sportowo bardzo wzmocnił, będąc w latach 80-tych czołową postacią zespołu. Miał przy tym duszę buntownika. Kilka lat wcześniej został zawieszony przez GKSŻ za przejście z Falubazu do Stali Gorzów. Ostatecznie karę złagodzono i zezwolono mu na starty w Anglii, która wówczas była najsilniejszą ligą na świecie. Tam Proch też prezentował się świetnie i sprawiał kłopoty… miejscowym dziennikarzom. Chodziło oczywiście o wymowę jego imienia.
“Boley” – taką ułatwioną wersję imienia nadano mu w Anglii, startował w barwach Reading Racers (1976, 1977) oraz Leicester Lions (także 1977). Później GKSŻ zdecydowała się zezwolić jednak Prochowi na ponowne starty w Polsce. Karencja miał być dłuższa, ale podjęto decyzję o nieblokowaniu kariery utalentowanego zawodnika. Po powrocie Proch był już szczytowym żużlowcem, który nie schodził poniżej średniej 2,000 na bieg w żadnym z sezonów.
Tajemnicze koleje losu
W 1987 roku Proch miał 35 lat i absolutnie nie szykował się do zakończenia kariery. Wyjechał jednak z zespołem Polonii na towarzyski mecz do Holandii, a następnie odmówił powrotu do Polski. Pozostał w Holandii, później osiadł w Niemczech. Zakończył karierę sportową i pracował jako rehabilitant oraz terapeuta w szpitalu. Tak na dobrą sprawę trudno było określić jednoznacznie motywy jego zachowania.
Proch lubił iść pod prąd, ale i otaczać się podobnymi ludźmi. – Pamiętam kulisy przyjścia Bolesława Procha do Polonii. Klubowi zależało na sprowadzeniu Ryszarda Nieścieruka, ale warunek był taki, żeby razem z nim przyszedł również Bolek. Był raczej indywidualistą, ale jego wynik był bardzo ważny dla całej drużyny – wspomniał Andrzej Koselski, były trener bydgoskiej Polonii.
Po zmianie miejsca zamieszkania, Proch nie był już obecny przy żużlu. Do Polski przyjeżdżał raczej rzadko i nie bywał na stadionach. Szkoda, bo jego wiedza zdobyta w trakcie kariery mogłą pomóc wielu potencjalnym następcom. Znów wyszła jednak buntownicza natura zawodnika – “wszyscy są trenerami, a ja nie będę i koniec”. Zmarł nagle w 2012 roku podczas pobytu w saunie. Chorował na serce. Dwa dni temu minęła ósma rocznica jego śmierci.
Sprawdź!
————————————————
Samochód 20-lecia na 20-lecie Interii!ZAGŁOSUJ i wygraj 20 000 złotych – kliknij.Zapraszamy do udziału w 5. edycji plebiscytu MotoAs. Wyjątkowej, bo związanej z 20-leciem Interii. Z tej okazji przedstawiamy 20 modeli samochodów, które budzą emocje, zachwycają swoim wyglądem oraz osiągami. Imponujący rozwój technologii nierzadko wprawia w zdumienie, a legendarne modele wzbudzają sentyment. Bądź z nami! Oddaj głos i zdecyduj, który model jest pr … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS