Łada to samochód prosty jak Kałasznikow. Za tym autem wzdychał twój dziadek

Na lokalizację wielkiego zakładu wybrano leżące nad Wołgą miasto Togliatti. Zaledwie dwa lata wcześniej nadwołżański port występował na mapie ZSRR jako Stawropol nad Wołgą. Miasto otrzymało nową nazwę pod koniec 1966 roku zaraz po śmierci Palmiro Togliattiego. W ten sposób radzieckie władze chciały uczcić pamięć sławnego włoskiego komunisty – przywódcy i współzałożyciela Włoskiej Partii Komunistycznej – Palmiro Togliattiego.

Prace związane z budową potężnego zakładu trwały aż blisko cztery lata. Nowa fabryka budować miała pojazdy w oparciu o włoską licencję Fiata 124. Pierwszy z nich – model oznaczony symbolem 2101 “Żiguli” – zjechał z taśmy montażowej 19 kwietnia 1970 roku.

Samochód napędzany był benzynowym silnikiem o pojemności 1,2 l rozwijającym 58 KM. W stosunku do Fiata 124 auto przeszło szereg modyfikacji. By dostosować konstrukcję do surowych warunków lokalnych, przeprojektowano m.in. :

• tylny most,
• zawieszenie,
• skrzynię biegów,
• układ hamulcowy.

Trzeba przyznać, że Rosjanie potrafili przekuć włoską licencję w olbrzymi w – całkiem dosłownym tego słowa znaczeniu – sukces. Ostatni egzemplarze legendarnej “Żiguli”, w Rosji zwanej też “Kopiejką”, opuściły bramy zakładu w Togliatti w 1988 roku.

Nowszą – bazującą na 2101 konstrukcję – Ładę 2105, będącą bezpośrednim następcą “Żiguli”, zaprezentowano już w 1980 roku. Dwa lata później w ofercie rosyjskiego producenta znalazła się jej wzbogacona (by nie nadużywać słowa “luksusowa”) odmiana – model 2107.

W krajach Bloku Wschodniego do tego modelu przylgnęła opinia “rosyjskiego Mercedesa”. Wóz miał masywną – nawiązującą wyglądem do niemieckich pojazdów – chromowaną osłonę chłodnicy i bogate (jak na wschodnie standardy) wyp … czytaj dalej