Królowa na wojnie. Jak Elżbieta II pomogła zmienić fatalny wizerunek dynastii

Zdjęcie jest zapewne propagandową ustawką. Właśnie dobiega końca deszczowy luty, tymczasem wojskowe ciężarówki w tle lśnią od czystości, na oponach ani śladu błota. Na pierwszym planie ona – w znacznie za dużym kombinezonie roboczym, spod którego wystają jednak starannie wypastowane trzewiczki. Nie tylko buty nie pasują tu do całości. Nawet wojskowa czapka z daszkiem nasunięta na czoło nie potrafi zamaskować rozbawienia głównej bohaterki fotografii, której nakazano pozować dla popularnego magazynu “Life”. Elizabeth Alexandra Mary Windsor – podporucznik Pomocniczej Służby Terytorialnej w szóstym roku brytyjskiej wojny z Hitlerem skończy dopiero 19 lat i choć po głowie chodzą jej pewnie rzeczy o wiele przyjemniejsze od wymiany klocków hamulcowych, na potrzeby ministerstwa wojny dziarsko występuje w roli mechanika samochodowego.

Gdy za kilka miesięcy w galowym mundurze będzie odbierać defiladę zwycięstwa na balkonie pałacu Buckingham u boku króla Jerzego VI, tłumy będą ją oklaskiwać równie entuzjastycznie jak ojca. Daleką drogę przeszła brytyjska rodzina królewska od pamiętnego 1917 r., gdy w przedostatnim roku Wielkiej Wojny dziadek Elżbiety, Jerzy V, musiał manifestować patriotyzm, zmieniając rodowe nazwisko Sachsen-Coburg-Gotha na Windsor.