A A+ A++

Z rodzinnej ziemi uchodził Władysław Łokietek, chroniąc się przed opozycją i prześladującym go królem czeskim. Wawel porzucił dla Paryża Henryk Walezy, by przejąć koronę po bracie. Jednak najtragiczniejsza ucieczka stała się udziałem Stanisława Leszczyńskiego. Wybrany na króla 12 września 1733 r., przy aprobacie ogromnej większości szlachty, już po 10 dniach uchodzić musiał z Warszawy do Gdańska. Sprawa jego elekcji stała się bowiem elementem skomplikowanej gry dyplomatycznej otaczających Rzeczpospolitą mocarstw. Już rok wcześniej Austria i Rosja podpisały tajny traktat, stanowiący, że po śmierci Augusta II Sasa będą popierać jako kandydata portugalskiego infanta Dona Emanuela Bragançę. Ostatecznie sygnatariusze układu, do którego dołączyły później Prusy, zdecydowali się postawić na syna Augusta II – Fryderyka II, elektora saskiego.

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułPraca Gabriela Szyrszenia w Muzeum Narodowym (zdjęcia)
Następny artykułZ ADHD się nie wyrasta. Czasami elementy układanki zaczynają się łączyć dopiero po latach