Tama chroniąca Państwo Środka przed powodzią zadłużenia zaczyna oficjalnie przeciekać. W kwietniu finansowanie chińskiej gospodarki oraz podaż pieniądza były wyraźnie wyższe od oczekiwań.
W przeciwieństwie do władz krajów Zachodu Pekin wciąż nie zdecydował się wprowadzenie potężnego programu stymulacyjnego, który napędziłby gospodarkę przytłoczoną pandemią koronawirusa. Wynika to nie tylko z odmiennego punktu startowego poszczególnych państw (np. poziomu zadłużenia, sytuacji sektora finansowego czy głębokości spowolnienia), ale i z odmiennej lekcji, jaką wyciągnęły elity rządzące z kryzysu sprzed dekady.
Świat rozwinięty nauczył się wówczas, że należy działać szybko i zdecydowanie, ponieważ opieszałość i ostrożność nie prowadzi do oczekiwanych skutków. Z kolei Chiny na własnej skórze przekonały się, że działanie szybkie i zdecydowane, bez odpowiedniej rozwagi, skutkuje przyspieszonym narastaniem innych problemów.
Dlatego za Murem długo rozbrzmiewały argumenty frakcji przekonującej, że należy ograniczyć uzależnienie od “kredytowej kroplówki”, gdyż nadmierne zadłużenie zagraża stabilności (finansowej) państwa. W obliczu pandemii głos tego stronnictwa, do którego od lat należy bank centralny (jeszcze z czasów, gdy w fotelu prezesa zasiadał Zhou Xiaochuan), stopniowo cichnie, choć walka o dostęp do ucha przewodniczącego Xi na pewno się nie skończyła.
W sprawozdaniu z prowadzenia polityki monetarnej w I kwartale Ludowy Bank Chin usunął pojawiającą się w poprzednich tego typu dokumentach frazę “by uniknąć przypominającego powódź stymulusu w celu wsparcia wzrostu”. Jest to czytelny sygnał, że nawet ta instytucji uznaje obecną konieczność przyspieszonego pompowania pieniądza w gospodarkę. Z drugiej strony dotychczasowy poziom finansowania nie był przecież absolutnie mały – długi rosły szybciej niż nominalny PKB.
W kwietniu skala nowego finansowania realnej gospodarki sięgnęła 3,09 bln juanów. Tradycyjnie za lwią część odpowiadały kredyty juanowe – wyniosły 1,7 bln CNY wobec oczekiwań analityków rzędu 1,4 bln. Wyraźne odbiły kredyty krótkoterminowe dla gospodarstw domowych, co sygnalizuje ożywienie konsumpcji. Drugi miesiąc z rzędu na historycznie wysokim poziomie blisko biliona juanów (dwa, trzy razy więcej niż “normalnie”) utrzymywała się skala emisji obligacji korporacyjnych netto. Z drugiej strony spowolnił wzrost zadłużenia państwa.
Wielkość zobowiązań wchodzących w skład wskaźnika zagregowanego finansowania (AFRE lub TSF) na koniec kwietnia sięgnęła 265,22 bln juanów, o 12 proc. więcej niż rok wcześniej. To najwyższe tempo wzrostu od niemal 2 lat. Chiński bank centralny w swoich obliczeniach uwzględnia: kredyty w juanach i walutach zagranicznych, część bankowości cienia, środki pozyskane z giełd, odpisy z tytułu utraty wartości kredytów oraz obligacje korporacyjne i emitowane przez władze centralne i lokalne.
Niemal równie szybko, bo o 11,1 proc. rdr, rosła podaż pieniądza M2. Jeszcze w lutym tempo wzrostu wynosiło niespełna 9 proc., analitycy spodziewali się 10,2 proc. Podaż pieniądza M1 przyspieszyła do 5,5 proc. z 5 proc. w marcu.
Maciej Kalwasiński
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS