Krakowski sąd apelacyjny uchylił w piątek wyrok w sprawie o zadośćuczynienie za krzywdy wyrządzone przez system totalitarny na rzecz syna żołnierza wyklętego Józefa Kurasia, pseudonim “Ogień”. Teraz Zbigniew Kuraś domaga się już nie jednego, a dziesięciu milionów zł.
Krakowski sąd uchylił wyrok Sądu Okręgowego w Nowym Sączu, który w 2019 r. oddalił wniosek opiewający na kwotę miliona zł. Obecnie Zbigniew Kuraś domaga się już 10 mln zł, a także – w dalszym ciągu – pieniędzy na postawienie ojcu symbolicznego nagrobka. Apelację od wyroku sądu pierwszej instancji na korzyść Kurasia złożyła zarówno jego obrona, jak i prokurator.
Teraz sprawę ponownie rozpozna nowosądecki sąd. Taką decyzję prok. Agnieszka Stanek oceniła jako w pełni słuszną. – Argumentacja, która została podniesiona przez sąd apelacyjny, uwzględniająca apelację wywiedzioną przez prokuratora, jak i apelację pełnomocnika Zbigniewa Kurasia, jest w pełni zasadna i podziela koncepcję, która została przedstawiona w środkach odwoławczych – powiedziała dziennikarzom.
Syn Kurasia domaga się zadośćuczynienia na mocy zapisów Ustawy o uznaniu za nieważne orzeczeń wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego, zwanej “ustawą lutową”.
Jak podkreśliła w rozmowie z dziennikarzami jego pełnomocnik, radca prawny Anna Bufnal, syn “Ognia” “walczy przede wszystkim o oczyszczenie z zarzutów pamięci i imienia jego ojca”, a także o “godziwą rehabilitację i zadośćuczynienie” za krzywdę, która została jego ojcu wyrządzona. Przyznała, że ma nadzieję, iż jej klient doczeka w końcu rozstrzygnięcia w tej sprawie, a piątkowy wyrok oceniał jako “bardzo satysfakcjonujący”.
Bufnal zaznaczyła, że sąd zwrócił uwagę “na okoliczność spełnienia wszystkich przesłanek i okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia, uprawniających do zmierzenia się z trudną tematyką przyznania zadośćuczynienia za doprowadzenie do pozbawienia życia przez organy ścigania”.
– To, co jest ważne i faktycznie precedensowe, na co zwrócił uwagę sąd, to okoliczność, że samopostrzał może być zakwalifikowany jako pozbawienie życia przez organy ścigania. (…) pierwszy raz w tak wyraźny sposób sąd wskazał, że zapisy “ustawy lutowej” nie mogą być odczytywane literalnie, tylko konieczne jest przeprowadzenie wykładni celowościowej, aby uwzględnić ogół okoliczności towarzyszących określonemu zdarzeniu – wyjaśniła. Jak dodała, “to jest chyba najważniejsza kwestia, która padła dzisiaj na sali sądowej”.
Pełnomocnik syna Kurasia zwróciła uwagę, że przedstawione w ustnych motywach przez sąd apelacyjny wytyczne będą musiały zostać uwzględnione przez sąd niższej instancji, który ponownie zajmie się sprawą. – Tych wytycznych spodziewamy się na piśmie, wierzymy, że zostaną zastosowane, wdrożone i skróci to procedowanie przez sąd pierwszej instancji – dodała. Odnosząc się z kolei do kwestii wysokości zadośćuczynienia, którego domaga się syn “Ognia”, Bufnal oceniła, że kwota ta nie jest wygórowana – należy bowiem pamiętać, że doszło tutaj do utraty życia.
W ustnych motywach wyroku krakowski sąd podkreślił, że sprawa nie jest tak oczywista jak mogłoby się wydawać. W jego opinii nie można jednoznacznie wskazać, że to sąd pierwszej instancji popełnił przy jej rozpoznaniu błędy. Sąd ocenił, że “nie jest to proces o prawdę historyczną”; przyznał, że choć “w pewnym zakresie od tych prawd historycznych nie będzie dało się uciec”, to jednocześnie kluczowym jest zbadanie w tej sprawie określonych przesłanek.
Jako najważniejszą kwestię, która powinna determinować całe spojrzenie na sprawę, sąd wskazał kwestię pozbawienia życia przez organy państwa i wskazał, że “literalna wykładnia przepisu” nie jest prawidłowa; należy bowiem wziąć pod uwagę okoliczności. – W tym kontekście trzeba stwierdzić, że ta śmierć była determinantą czynności podejmowanych przez organy państwa – orzekł sąd. Zgodził się tym samym z tezą, że “Ogień” nie utracił woli życia i nie poddał się w walce. – On niewątpliwie tę działalność chciał kontynuować (…). Wszystkie okoliczności wskazywały na to, że determinantą i przyczyną pozbawiania się życia, próby podjęcia samobójstwa, była kwestia związana z brakiem możliwości ucieczki z miejsca obławy – stwierdził sąd.
Jako problematyczną określił kwestię braku materiałów dotyczących sekcji zwłok, co uniemożliwia jednoznaczne stwierdzenie przyczyny śmierci. Ponadto wskazał, że to postępowanie nie będzie proste, mówiąc między innymi o pojawiających zarzutach, dotyczących działalności oddziału “Ognia” o “charakterze czysto kryminalnym”.
Krakowski sąd orzekł, że nad tymi kwestiami będzie musiał pochylić się sąd z Nowego Sącza. Jako najbardziej istotną z nich określił sprawę śledztwa dotyczącego “krótkiej działalności przy zakładaniu posterunku czy jednostki UB w Nowym Targu, której Józef Kuraś przez trzy tygodnie był komendantem”. Sąd wskazał, że trzeba będzie ustalić cel, w jakim miał on podjąć takie działanie, a także ustalić, czy nie miała być to np. próba infiltracji działalności UB. Konieczne będzie ustalenie, czy tego typu działalność – jeśli miała miejsce – nie stanowiła zaprzeczenia działalności “na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego”.
Józef Kuraś urodził się 23 października 1915 r. w Waksmundzie koło Nowego Targu. Podczas kampanii wrześniowej 1939 r. walczył jako podoficer Wojska Polskiego przeciw jednostkom niemieckim i słowackim. Później został żołnierzem Organizacji Orła Białego i ZWZ. W 1941 r. związał się z regionalną organizacją o nazwie Konfederacja Tatrzańska. W czerwcu 1943 r. Niemcy zamordowali jego żonę, 2,5-letniego syna i ojca, a następnie podpalili zabudowania, nie pozwalając ich gasić. Kuraś przyjął wówczas pseudonim “Ogień”. Był wtedy żołnierzem oddziału partyzanckiego Armii Krajowej, później dowódcą Oddziału Ludowej Straży Bezpieczeństwa – podległej ludowcom związanym ze strukturami cywilnymi Polskiego Państwa Podziemnego w Nowym Targu. W 1944 r. był też dowódcą oddziału egzekucyjnego Powiatowej Delegatury Rządu.
Po wojnie Kuraś tworzył struktury Milicji Obywatelskiej i był szefem Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa w Nowym Targu. Po krótkiej służbie w organach państwa komunistycznego powrócił “do lasu”, tworząc grupę walczącą z komunistycznymi władzami na Podhalu.
“Ogień” zginął w lutym 1947 r. Według relacji świadków, osaczony przez funkcjonariuszy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Ostrowsku, usiłował popełnić samobójstwo. Zmarł w szpitalu w Nowym Targu. Miejsce jego pochówku dotychczas nie zostało odnalezione.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS