Jak przypominają autorzy pracy, zaburzenia lub utrata węchu są jednym z najczęstszych objawów COVID-19. Wcześniejsze prace sugerowały, że utrata węchu dotyczy ok. 70 proc. pacjentów łagodnie przechodzących infekcję.
Najnowsze badanie (https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/joim.13209) zostało przeprowadzone przez naukowców z Francji, Belgii i Włoch pod kierunkiem prof. Svena Sausseza z Uniwersytetu w Mons (Belgia). Objęto nim 2581 pacjentów leczonych na COVID-19 w 18 europejskich szpitalach między 22 marca a 3 czerwca 2020 r. Aż 85 proc. z nich łagodnie przechodziło COVID-19, u 4,3 proc. stwierdzono umiarkowanie ciężki przebieg infekcji, a u 10,7 proc. – ciężki lub bardzo ciężki przebieg.
Wśród łagodnie przechodzących COVID-19 niemal 86 proc. (85,9 proc.) uznało, że ma utratę (anosmia) lub zaburzenie węchu (hiposmia). W grupie przechodzącej COVID-19 umiarkowanie ciężko odsetek ten wyniósł 4,5 proc., a w grupie przechodzącej go ciężko lub bardzo ciężko – 6,9 proc.
Zaburzenia zmysłu węchu utrzymywały się średnio przez 21,6 dnia. Ponad jedna trzecia chorych odzyskała węch w ciągu dwóch tygodni. Wśród osób, które stwierdziły u siebie subiektywnie utratę lub zaburzenie węchu i dotrwały do końca badania – 24,1 proc. nie odnotowało powrotu sprawności węchowej jeszcze 60 dni po wystąpieniu zaburzeń.
Podczas badania 233 pacjentów przeszło również obiektywną ocenę zaburzeń węchu (przy pomocy testu Sniffin’ Sticks). W tych testach utratę lub zaburzenia węchu wykazano u 54,7 proc. pacjentów łagodnie przechodzących COVID-19 oraz u 36,6 proc. pacjentów ze średnimi i ciężkimi postaciami infekcji. Badacze podkreślają jednak, że ze względu na opóźnienia w wykonywaniu testów (2-3 tygodniowe), ich wyniki mogą być zaniżone. Po 60 dniach 15,3 proc. tych chorych nie odzyskało sprawności węchowej, a po pół roku odsetek ten wynosił 4,7 proc.
Analiza wykazała również, że zaburzenia węchu częściej mogą występować u młodych pacjentów.
Jak spekulują naukowcy, częstsze występowanie zaburzeń węchu u pacjentów łagodnie przechodzących COVID-19 można tłumaczyć ogólnie różnicami w reakcji układu odporności na wirusa. Chorzy z łagodną infekcją mogą mieć lepszą miejscową reakcję układu odporności (w górnych drogach oddechowych), np. dzięki produkcji większej ilości przeciwciał typu IgA, co ogranicza szerzenie się wirusa w organizmie. Infekcja ma łagodniejszą postać, gdyż reakcja zapalna jest ograniczona miejscowo, a jednocześnie czynność komórek węchowych zostaje silniej zakłócona, ponieważ posiadają one receptory pozwalające wiązać się wirusowi SARS-CoV-2 z powierzchnią komórek gospodarza i wnikać do nich (białka ACE2 i TMPRSS2).
Pacjenci różnią się pod względem ilości tych białek w komórkach – u niektórych komórki węchowe produkują więcej ACE2 i TMPRSS2, dlatego zaburzenia węchu mogą się u nich utrzymywać dłużej. Regeneracja komórek węchowych jest możliwa, ale może zająć kilka miesięcy, podkreślają naukowcy.
Czytaj też:
“Każde imperium się rozpadnie”Czytaj też:
“Odezwał się prawdziwy demokrata…”. Minister odpowiada Budce
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS