A A+ A++

Gdy 10 marca wyjeżdżałam z Warszawy nie miałam pojęcia, że moja podróż potrwa tak długo. Gdyby wtedy ktoś mi powiedział, że dojadę do Sum, Czernihowa czy Kijowa i okolic, patrzyłabym na niego z niedowierzaniem, bo sytuacja tam była wówczas bardzo trudna. A jednak na tyle dynamiczna, że można było zmienić plany.

8385 km, 15 obwodów, 35 miast i miejscowości, ponad sto rozmów. Rozmów bardzo różnych – od tych kończących się wybuchami płaczu po te, w których przebijał się śmiech. Wielokrotnie bowiem pisałam o tym, że Ukraińcy zabijają Rosjan śmiechem, a informacyjnie już tę wojnę wygrali.

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0komentarze
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułWojna w Ukrainie jest związana z kryzysem klimatycznym. Ale my nie chcemy tego dostrzec
Następny artykułKard. Nycz: Brońmy się przed podziałami